ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Forum sayfaları sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç erkek kız arkadaş bul

22 Mayıs 2024, Çarşamba 03:30

ChatCity Forum Chatcity Forumlarında mesaj yazmadan önce Forum Kurallarını mutlaka okuyunuz... En İyiler  Son Eklenenler          CC-Forum> Yaşamdan Kesitler > Aşk ve Sevgi üstüne    Sen Bu Şiiri Okurken.....   <<1...100...200...300...400...500...584585586587588589590591592593594 595596597598599600601602603604...692>> janselii Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      24.Mar.2008 Pzt 10:51:16 fiogf49gjkf0d janselii Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      26.Mar.2008 Çar 18:47:57 fiogf49gjkf0d janselii Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      26.Mar.2008 Çar 18:49:08 fiogf49gjkf0d janselii Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      26.Mar.2008 Çar 18:50:18 fiogf49gjkf0d janselii Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      27.Mar.2008 Per 09:15:36 fiogf49gjkf0d Zifir bir gecede ayın örümceğin Ağına tutulan bir kelebek gibi Tutuldum sana veyselin saza kuşların ğöğe şehirin ürkeğe sevdası gibi tutuldum sana tutuldum sana vuruldum sana düşmüşüm sana gözlerime baksana halimden anlasana tutuldum sana vuruldum sana düşmüşüm sana gözlerime baksana halimden anlasana seferi ayında sağnak bir yağmura tutulan bir yolca gibi tutuldum sana veyselin saza kuşların ğöğe şehirin ürkeğe sevdası gibi tutuldum sana tutuldum sana vuruldum sana düşmüşüm sana gözlerime baksana halimden anlasana janselii Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      27.Mar.2008 Per 09:17:20 fiogf49gjkf0d fiogf49gjkf0d Ne zaman ayrılık saati gelse... Ne zaman ayrılık saati gelse En vazgeçilmez yerinde yaşamın Duysak ayak seslerini akşamın Ve sokaklardan el ayak çekilse Bir ürpertiyle duyarım o zaman Seni çağıran sesi uzaklardan Ne zaman ayrılık saati gelse Bir gariplik çöker içime birden Kalan tek anı gibi bir devirden Durmadan çalınır o gamlı beste Sanki bilir de hazin öykümüzü Bulutlar ağlar, kararır gökyüzü Ne zaman ayrılık saati gelse Bir çaresizliği anlatır gibi Birden değişir gözlerinin rengi Mavi solar, koyulaşır yeşilse Sarınca ruhunu eski bir hüzün Uçar gider pembeliği yüzünün Ne zaman ayrılık saati gelse Uzatsan özlemle dudaklarını Tüm ağaçlar döker yapraklarını Ne çiçek kalır ortada, ne bahçe Sadece uğultusu o rüzgarın Ve bir umut kırıntısı, belki yarın Ne zaman ayrılık saati gelse Bir fırtına çıkmışcasına, büyük Içimizdeki güllerin boynu bükük Bir zaman kalakalırım öylece Neden sonra gittiğini anlarım İçimde güller ağlar, ben ağlarım.... Harwest Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      27.Mar.2008 Per 12:15:57 fiogf49gjkf0d Harwest Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      27.Mar.2008 Per 12:17:42 fiogf49gjkf0d Bir mavinin ızdıraplarımı kaldırabileceğini düşündüğüm bir şehirdeyim. Oysa bir umuttu hep. Oysa şehrin ilk simidini birlikte yemek isteme heyecanımız ve ilk güneşin doğuşunu seyredeceğimiz hayali. Çınarın altında şehrin en erken çayını içme ve şehrin o muhteşem havasında caddelerini adımlayacağımızın hayali. İste Zühre bu da bir hayal. İşte kaldırımlarda ki yorgun ayak izlerim. Hepsi hayal. Bazen Akif soruyor da yalan diyorum. İçime kılıçlar kadar keskin bir yara bırakıyor sana yalan demek. Seni hayal etmenin fedakarlığına bile katlanamıyorum artık. Sana ilk isyanım şuursuzca. İlk isyan. İlk kez kırılganım ve ilk kez inadım. Sorgulanmadan kabul edilen çağrışımlarının inadı. Çökmüş, yıpranmış, terk edilmiş bir şehir. Ben artık yokum. Bir elmayı ikiye böldüğüm ve kandillerine ışıksız iz bıraktığım. Yoksun. Merhametin bir ayağı aşınmış köprüler üstünden hüznümle ırmağın mikrakına tutunur ve bir ayağı çığır açar merhamete hüsran ile. Kaçıncı merhametsizliğin bilmem ki. İşte yoksun. Bazen varolduğunu düşünerek hissiyatına sığınıyorum ve bazen yokluğuna bir zelzele telaşesi ile sarılıyorum. Seninle ilgili o an kalbimin kaldırabileceği ne varsa serpiliyor önüme. Bir an karanlıklar aşıyorsun ve kapkaranlık, zifiri karanlıklarda zemherileşen soğuk bir yüzle karşılaşıyorsun bir anda. Artık öyle yalansın ki, bitiyorsun. Bir yıldız sağanağı ve bir yanım veda. Bir ateşin içinden gülümseyebiliyorum sana. Çünkü sende öğrendiğim aşk bende bir sadakat. Tanıdığım bir şey bu. Bulutlar ulvi bir el tarafından ağlayabiliyorsa beni de ağlat demeliyim. Her an birden bire bir sadakat ile gelecekmişsin gibi. Yüzümde ki hazana bak. Sonbaharın son gününde doğmuşum gibi. Neden yoksun? Neden parmaklarınla kavisler çizmiyorsun artık? Saçların nerede? Bilmiyor musun artık bütün eşyalar benimle alay eder oldu. Bütün sevdiklerimi başucumda görme isteğim bile suç. Yoksun ve perdeleri siyaha soyunan bir gün ile karşılıyorum yok oluşunu. Şehrin ilk simidini ben yedim. Bütün karlar suskunluğumun ve sensizliğimin üzerine beyaz yalnızlıklar örtüyor. İlk çayını ben içtim bu şehrin. Sen yoksun... Yitik bir şehrin korkularını emziren bütün gecelerini buğulu bir camdan seyrediyorum. Sonun nerede olduğunu bilmeden ve zahir bir hayata feryatlar bırakarak aşikar cümlelerle sinsi ızdırapların ardına adını kazıyorum. Bu yüzden anımsadığım zühre ve bu yüzden adına zahir cümleler bırakmam. Bir adın kaldı dayanabildiğim hüzünlerden. Kimi zaman "gidenler unutmaz geride kalanları" beni avutan. Kimi zaman "evet son kez git ve bir daha dönme" kalbimi yıkan. Dokunduğun yürek aynı. Mağrur bakışlarınla izliyorsun bu şehri. Yüreğinde yas diye tasvir ettiğin ayrılıkların bir gün nefesini senden alacağını hiç düşünmedin. Adımlarını ne de çabuk sıklaştırdın gitmek için ve neden acele ettin haykırışlarını çığlıklarına adamak için. Gözlerim kan dolu izliyorum seni. Bir yerlerde hala varsın biliyorum Sen yoksan bu şehri ölümler kuşatır ve bazen bekleyenler değişir adını haykırmak için. Sonra adın mor mürekkeplerle kazınır vaktin darağacına. Ama her şeyden önce yalnızızdır bilirsin. Gitsen de yalnızız ve kalsan da yalnızız. Bu şehir özlediğim bir çift göz için ayakta sanki. Sanki müptelası olduğum puslu bir gökyüzünde melek saçların. Sanki bir uçurum düşüyor avuçlarımdan. Kaç bahar oldu söyler misin? Bir sığınma duygusu ile sana topladığım güller gideli kaç bahar oldu? "Ebediyen ölmeyecek ruhumun bir şehri var sende." Harwest Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      27.Mar.2008 Per 12:18:26 fiogf49gjkf0d SANA SENİ YAZIYORUM... Güneşin başka iklimleri aydınlatmaya,başka gönülleri ısıtmaya gittiği şu saatlerde kağıdı,kalemi elime alıp,seninle dertleşmek,yalnızca sana yazmak ve yalnızca seni özlemek geliyor içimden.Sana yazmak. Sana seni Yazmak Seni ve yüreğimde anlam bulan duyguları...Sana ait yüreğimin derinliklerinden kopup gelen artçı şokları anlatmak ve toprağı alnından öperken yağmur taneleri,tüm banliğimle sana yağmak istiyorum... Bu gece dudaklarımdan dökülen her kelimede sen varsın ve yine sen varsın yarım kalan sevdamın eksik taraflarında.Bomboş ve sessiz kaldırımlarda yürürken seni haykırıyorum sensizliğin inadına! Bu sensizlik gecesinde sevdamın en ücra köşelerine seni yazıyorum. Bu gece gene yağmur yağıyor.Yağmur yağıyor gönlümün sensizlikle yanan her yerine.Yağsın,yağsın ki saklasın sensizliğimde döktüğüm gözyaşlarımı!Ve yine saklasın sensiz geçen bomboş hayatı... İşte seni haykırıyorum sensizliğe alışamamış yüreğime,işte seni yazıyorum!!! Bu gece gene yağmur yağıyor.Senyoksun oysa biliyorum ve üşüyorum sensiz kaldığım saatlerde. Gözyaşlarımı efkarıma kattım bu gece. Sevdamı,umudumu ve seni kızgın bir sel gibi kalbime akıttım. Bu gece yağmurla beraber gözyaşlarım yağıyor ve ismini yazıyor sensizliğin acısı ile kıvranan kaldırımlara.Süzülen her damlada sen vardın ve yine sen vardın gecenin en karanlık anında. o,doya doya bakamadığım gözlerin,gözlerimin içine bir kez daha değseydi ve tebessümünden bir gül açsaydı yanaklarında,yetmez miydi? Bir bakışın bir ömüre değmez miydi? İsmini kazıdığım kaldırımlara sanki sen yağıyorsun yağmurla birlikte ve sevgin yağıyor yüreğime...Yalnız ve bomboş odamda sen varsın hala.Hala sensizliğim duruyor yanı başımda... Bu gece gözyaşlarım yağıyor sensizliğimle birlikte kaldırımlara.Seni arıyorum,erimekteyim...Karanlık geceye inat ay gökyüzünde... Ve gökyüzü yüreğimde....... Harwest Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları      1.Nis.2008 Sal 09:17:15 fiogf49gjkf0d Sensİzlİk FakÜltesİ... Girmek için ne sınav gerekli, ne lise diploması, ne de ikamet belgesi. Tek bir şatı var bu fakültenin SENsizliğin ertesi. Gittiği an başlıyor ve nefes aldığın sürece devam ediyor. İlk günleri çok zordur. Hani hiç ingilizce bilmiyorsundur da tüm dersler ingilizcedir ya öyle bir şey işte. Bu fakülteye girene çok rastladım da mezun olana hiç rastlamadım daha, yaşamım boyunca. Dünyanın en büyük yüz ölçümüne sahip, en büyük fakültesi. Adresi belli değil. Belki de evrenin her yeri. Derslere devam mecburiyetin yok ama mecbur kalırsın tüm dersleri görmeye.Bir kaç ders sonra seçmeli ders diye seçmeli aşkları seçersin. En zor ders ilk girdiğindedir. Üstelik de gece dersi. "İLK SENSİZ GECELER" yani. Uyuyamazsın, uyuduğunda ansızın uyanıp sabahı sabah edersin, yarın asılacağını bilen bir mahkum misali. Ve ilk öğrendiğin en uzun gecenin 21 aralık değil, 21 SENsiz gece olduğudur. Duşta,yemekte, otobüste, yolda, evde, işte, cafede, kalabalıkta yalnız kaldığında, uyurken, içerken, ibadet ederken her saniye devam eder dersler. Ve bir kez kayıt olmuşsundur, ne kaydını dondurabilirsin nede bırakıp gidebilirsin. Kaçmayı denersin bir süre. Belki kısa bir tatile, belki hiç bilmediğin bir şehre, belkide bildiğin bir şehrin en ücra köşesinde bir yere hapsedersin kendini. Başaramazsın. Rektör de profesör de öğrenci de sensin. - Yoklama yaparsın bazen. - YALNIZLIK!!! - Burada hocam. - Aferin, bak en azimli sen çıktın. İlk andan beri devamsızlığın hiç olmadı. Zamanla azalır, hafifler acılar. Her gece "UNUTTUM" diye bağırırsın öfkeyle karışık. "YETER ULAN" diye yankılanır sesin sessizlikte. Bazen günlerce hiç aklına gelmez. Tam tamam mezun oldum dersin, bir şiir, bir şarkı, bir roman, bir mekan hatırlatır seni, anlarsın devam ediyor dersler, yer SENsizlik FAKÜLTESİ... Düşünürsün zamanla bilinçlendikçe. İlk bir kaç ay ümidin vardır. Arayacak diye. Telefon çalar. Buyrun sensizlik fakültesi diye açmak istersin sessizce. Ama arayan hep sensizliktir. Dönecek dersin gelecek ve vereceğim bitirme tezimi mezun olacağım bir gün ve bu hayallerle ana dersleri görmeye başlarsın. 1-gurur 2-dönse bile eskisi gibi olur muyuz 3-intikam 4-neden girdim bu fakülteye !!!!!!! dersler uzar geceler daha da uzar. Anlamaya çalıştıkların anlamlandırmaya çalıştıkların unuttum sanıp ertelediğin gerçekler, anlamsız gerekçeler, uykusuz geceler... Bir gece bir bakmışsın her gece derslerde bir ben, bir ben ve bir ben daha. Tartışmaların başlar, bir kızarsın bir gülersin, bir ağlarsın karşılıklı. Bilirsin yalnız olduğunu yine de daha bir koyulaşır sohbetleriniz. Ve nihayet ilk sınavın. BİR ŞİZOFREN OLARAK YAŞAMAYI NASIL ÖĞRENEBİLİRSİN??? Öyle ya bir ben, yalnız kalabalıklarda. Öyle bir ben sendeki beni kurtarmaya çabalamakta. Bir ben sen sandığı vücutlarda. Dedim ya mezun olanı görmedim, zaten mezun olunacak bir fakültede değil. Tek bildiğim bu okulun öğrencisinin çok olduğu. Sakın bu fakülteyi merak etmeyin, bir gün olurda girerseniz çekip gitmeyi de boşuna denemeyin....   <<1...100...200...300...400...500...584585586587588589590591592593594 595596597598599600601602603604...692>>