ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Gün Gelir Anlarsın O Zaman İnanırsın Gözlerime

Bir gün gelir. Bir insanı paylaşmak için yaratıldığını anlarsın. O insan yaşamına girer, kalbine, düşüncelerine, diline girer. Her şeyde onun iyiliği ve güzelliği için çırpınır durursun. Öyle bir savaşa girersin ki o insan için. Çünkü kendini paylaşmaz, sadece onu paylaşmak istersin, Çünkü senin paylaşımın söz konusu değildir. Bu aklına bile gelmez. O insanı paylaşmak için, o insan için göndermiştir seni Tanrı. Ve sen dönüp dolaşırsın o insanın kalp çemberinde, gönül evinde. Tek istediğin odur, ama bunu asla kendin için istemezsin; O insan için istersin. Ve senin uğruna ölebileceğin o insan farkına varmaz senin. Sense görmezsin bunu. Aldırmazsın ona. Elinden geldiği kadar yaşamaya çalışırsın o insanı. O insan görmez seni. Görmez, görmez, görmez...
Öyle çok görmez ki seni bırakıp gitmek zorunda kalırsın onu. Farkına varmadığı gibi senin etrafında olmanı da garipser, senin onu yaşamana engeller koyar. Seni ona terketmeye zorlar her haliyle. Sen ölürsün. Ölüp ölüp dirilirsin o zaman. Kendinle savaşım içindesindir. Ona en iyisini veremediğin için gücenirsin kendine, Tanrı ya yalvarırsın o insan için. Acılarını yüklenirsin o insanın. Ama o insan acılarını yüklendiğini bilmez, kendi acılarında boğulup daha çok acı verir sana. Ve o kadar çok kapar ki kapılarını sana sen onu bırakmak zorunda kalırsın en nihayetinde...
Ve evet terketmek dışında bir şey yoktur sana düşen. Bir şeyin farkında değilsindir. O insana veremeyişinde boğulup kahrolurken o insan belki de sana dönmeye başlamıştır. Ve bir gün terkedip, gidersin onu. Belki de senin terkedip gittiğin gün o seni aramaya başlamıştır. Ve seni aradığı gün yanında bulamadığı için kahrolur, kızar insanlara. " İşte sen de onlardansın. Sen de bırakıp gittin. Hepiniz aynısınız" deyip küser insanlara. Oysa durumu bu konuma getiren tek şey onun seni zamanında görmemesi, gözlerini kapaması ve seni yanında istememesidir. Evet o insan terkedildiği için kahrolur ama bilmediği şey gidenin, terkedenin beraberinde götürdüğü kahırdır. Asıl o gidenin senin mutluluğun olmadığı için nasıl cebelleşmektedir kendisiyle bilmezsin. Senin onu görmemen onun için ne acıdır. Ve seni ardında bıraktığı için nasıl acı çeker bilmezsin. Evet yalnız terkedilenler değil terkedenler de acı duyarlar... Hatta belki daha çok acı duyarlar.
Ve sen sevgili... Sen beni seni terketmeye mecbur ediyorsun. Öyle çok yorgun düştüm ki seni ararken...
Evet hayatımı ve canımı koymuştum senin yoluna. Sense dönüp gittin. Sustun. Seni, paylaşmak için gönderildiğimi görmedin bile. Ben seni her halinle, her şeyinle sevmiştim.
Ama biliyorum. Gideceğim. Beni bunu yapmak zorunda bırakacaksın. Biz bir olmayacağız. Ve buna sen engel olmuş olacaksın. Gideceğim ama sanma ki sensiz gideceğim. Seni kendimle birlikte götüreceğim... Ve yaşayacağım her anımda senden olamadığım için acı duyacağım. Öylesi bir acı olacak ki bu, ölüp ölüp dirileceğim bunda. Ve sen bilmeyeceksin. Belki de sen içinden"O herkes gibiydi. Terketti beni" diyeceksin. Ben seni terketmedim. Ben seni seninle bıraktım yalnızca.
Acı duyuyorum ... çünkü ben senin ikinci senin olamadım. Ben senden bir parça olamadım. Seninle olmayı beceremedim. Sendin bana kendini yasaklayan...
Şimdi sensiz ne mi yapacağım?
Seni var oluduğundan daha çok seveceğim. Evet.. vazgeçmeyeceğim sevdamdan... Terkedilmiş olsam bile vazgeçmeyeceğim...
Bir BİR olamayacağız biliyorum...
Çünkü bunu istemiyorsun...
Öyleyse gidiyorum ben de...
Gidiyorum...

Deniz Ve Mehtap Sordular Seni... Neredesin!!

Deniz ve mehtap sordular seni neredesin?



Nasıl derim terketti bırakıp beni gitti..

Anladılar ki aşkımız bitti..
Alay ettiler benle hep
Sen oldun bunlara bak sebep
Mehtap dedi gördüm ah onu
Belinde erkek kolu
Deniz güldü halime
Bir avuç su verdi elime
Biterse gözyaşın al dedi
Doldur tekrar yerine...
Rüzgar ve martı sordular seni neredesin?
Nasıl derim terketti bırakıp beni gitti
Anladılar ki aşkımız bitti
Alay ettiler benle hep
Sen oldun bunlara bak sebep
Martı dedi gördüm ah onu
Belinde erkek kolu
Rüzgar güldü halime
Dedi gidelim düş önüme
Gidemem dinle martıları
Bitmiyor alayları...

Karanliğin Gözleri

Şimdi yoksun
Seni dilediğim gibi düşünebilirim artık
Tutar ellerini öpebilirim uzun uzun
Kimseler ayıplayamaz beni
Yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar
İşte gözlerin işte dudakların
Senin olan ne varsa karşımda duruyor
Ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum artık
Sevdiğim şarkıları söyletiyorum dudaklarına
Ve hoyrat ellerimle seni
Her gün biraz daha güzelleştiriyorum




Bütün resimler sana benziyor
Hayret
Bütün aynalarda sen varsın
Nereye gitsem peşimden geliyorsun
Şimdi sigarasın dudaklarımda
Biraz sonra beyaz bir kağıt
Ve akşam içtiğim bir kadeh içki olacaksın



Kimse yokluğunda bunca sevilmedi
Kimse yokluğunda ilahlaşmadı bu kadar
Saçların böyle daha güzel
Sen daha güzelsin
Gelecek mutlu günleri ışığında
Her şey daha güzel
Ne var ki ayrılığın adı kötüye çıkmış
Yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
Ve seni bin yıl daha
Ayrılıklar içinde sevmek isterdim

Ama biliyorsun nihayet bende insanım
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi
Yalnızlığımdan utanıyorum

Beni sevmesen ölürdüm
Beni sevmesen bir çakıltaşıydım şimdi
Beni sevmesen bir duvar gibi sağırdım
Kördüm bir ot kadar
Ölümden acıydım,ölümden beterdim
Beni sevmesen
Dünyayı bütün insanlara zindan ederdim



Beni bunca saracak ne vardı
Kanıma girecek
Gözbebeklerime oturacak
Bir senfoni gibi kulaklarımdan eksilmeyecek
Ne vardı
Hiç karşıma çıkmasaydın
Bu kör olası gözler görmeseydi seni
Ne vardı
Güzelliğini hiç bilmeseydim
Bir dua gibi bellemeseydim adını
Ne vardı bütün gece
Gözlerimi tavana dikerek
Seni düşünmeseydim

Belki karşımda değilsin yanılıyorum
Bu gözler senin gözlerin değil
Aldatıyorlar beni
Karanlığın gözleri olmalı bunlar
Bana böylesine keder veren
Gülmeyi,yaşamayı haram eden
Bir karanlığın gözleri olmalı
Öyleyse sen hiçbiryerde yoksun
Sana hiçbirzaman yaklaşamayacağım
Yalan bu geçici sevinç,bu nur,bu ışık
Bu karanlığın ortasında yanan alev gözler
Bu bir kadeh içki gibi aydınlık




Ne dedimse inanma
Seni değil kendimi aldatıyorum
Sen istediğin kadar
Varlığın ta kendisi ol
Ölümsüzlüğün ta kendisi
Ben günden güne yok omaktayım
Bütün ışıkları kaldırıp attım bir yana
Anlamıyor musun
Gökyüzü güneş olsa
Sensiz karanlıktayım

Seni sevmekle biriktirdigim cümlelerim var,
Seni özlemekle tükettigim zamanlara inat….
Ağlayan bir çift göz var ardından bakan.
Ellerimde kırık bir kalp,
Yaşanmamış bir kaç hatıra.
Ben hala bıraktığın gibi o sandalyedeyim.
Ne yanaklarımda ki yaşlar kurudu,
Ne de yaraları sarıldı körpe bedenimin.
Hala sana aç, hala sana susuyor dudaklarım.