fiogf49gjkf0d Soğan Erkeği :))
Dünya durdukça başımızdan eksik olmayasıca annem derdi de kızardım kadıncağıza.. Meğer ben sahiden de soğan erkeğiymişim.. Canım anacım, benim nasıl bir erkek olduğumu doğar doğmaz anlamış ve "soğan erkeği" yaftasını yapıştırıvermiş..
Futbol maçı izlemekten hoşlanmayan, korku filmi seyredemeyen erkek olur mu.. ? Olursa bu kişiye, soğan erkeği, denmez de ne denir.. ?
Yıllık izinde olmam ve mali gücümün pek iyi durumda olmaması sebebiyle tatile gidemedim.. Tatil yöresindeki bikinili kızlara, güneş gözlüğümün arkasından sapıkça bakamadım.. İstanbul da ve dolayısı ile evde kaldım..
Evde kalınca, en eğlenceli şekilde zaman geçirmek için plânlar kurmaya başladım.. Lâkin kurduğum plânlar yine plân olarak kaldılar.. Televizyonda çizgi film seyretmekten gına geldiğini anladığım zaman, sinemaya gitmeye niyetlendim.. Bağcılar da bulunan sinemada 4 film oynamakta.. Bu dört filmden ikisi gerilim, ikisi korku filmi.. Ne gerilmeye ne de korkmaya cesaret edemediğimden, İstanbul turu yaptım : Bayezid, Gülhane, Eminönü, Sarayburnu..
Futbol oynamayı çok sever ama futbol maçlarını pek izlemem.. Bu sebeple babamın "yazıklar olsun erkekliğine" tarzındaki söylenmeleri ile karşılaşsam da, ablalarımın "aslan kardeşim" övgülerine mazhar oluyorum.. Ama iş korku filmi izlemeye gelince; babam da, ablalarım da, annem de ve hatta yeğenim olacak yeni yetme veletlerin bile alay konusu oluyorum.. İlkokula giden yeni yetme velet, utanmadan dayısının gözlerinin içine bakarak, "onlar gerçek değil, korkma" diyebiliyor.. Sanki ben bilmiyorum da..
Yok anacım, yok.. Gerçek olsun veya olmasın, ben korku filmi seyredemiyorum.. Çok korkuyor, geceleri tek başıma uyumakta sıkıntı çekiyorum.. Ki daha önce anlatmıştım sanırım, ben lise birinci sınıfa kadar tek başıma uyuyamadım.. Sağlığı daim olasıca annem, beni uyutur, sonra kendi yatağına geçerdi.. İşin ilginç tarafı, karanlıkta tek başıma sokaklarda gezerdim ama yatağa tek başıma giremezdim.. Bu korkumu anca lise birinci sınıfın sonlarına doğru yendim..
Tek yatma korkumu yenmişken, tutup da korku filmi izleyerek tekrar o korkumu depreştiremem.. Korku filmleri de bensiz olsun, ne çıkar.. ?
Şimdi yazarken aklıma geldi; acaba tüm suç annemin mi..? Yani ben doğarken, "soğan erkeği" yaftasını yapıştırmasa idi, ben gerçekten böyle mi olacaktım..? Belki öyle söylemese idi, ben futbol maçları izlemeyi seven, korku filmlerini seyretmekten tırsmayan bir erkek olacaktım, kim bilir.. Hayırlı bir evladım işte, sırf annem "soğan erkeği" dedi diye, annemin sözünden çıkmayarak soğan erkeği oldum..
..................................................................................
Velhasıl-ı kelam, hiç öyle "korku filmi izleriz, ben korkar, sana sarılırım.." tarzında hâyâller kurma.. Ben de korkuyorum.. En iyisi çizgi film seyretmek.. Amaç sarılmaksa eğer, Tom ve Jerry i seyrederken de sarılabilirsin.. O kötü kedi, mini minnacık sevimli fareyi yemek için uğraşırken, "acaba yiyecek mi..?" diye korkar ve sarılırsın bana..  
Renk Değişir mi?
Sen değişir misin?
Ovunca gözlerini ben değişir miyim | 
