|
|
|
Üç noktalar (...)
Soru işaretleri (?)
Ünlemler (!)
Belki de sadece nokta (.)
Ardarda virgüller (,)
İç içe parantezler (())
Tırnak içinde konuşmalar (“”)
Açıklama yapmaya izin vermeyen iki noktalar (:)
Nedenleri açıklamaya çalışan noktalı virgüller (;)
Kesme işaretleri ( ‘ )
Büyük harfler
Küçük harfler
Şahıslar
Haller
Kısaltmalar
Vs vs vs’ler.....
Yazarken dikkat etmediğim imla kuralları hayatımın en uzun cümlesine gelip yerleşmişler.
Bunu seni düşündükçe anladım, senin hayatımın en uzun zamanına gelip yerleşmenle.
İşte o zaman koydum sonunu senin anlamanı istediğim cümlelerimin sonuna üç noktayı...
Sana soramadığım soruların sonuna soru işaretlerini?
Sevinçlerimin arkasına koyduğum ünlemleri, süprizlerine şaşırıp koymayı ne çok isterdim.
Sen konuşmalarının bitimine ise sadece nokta koydun.
Kendimi anlatırken virgülleri koydum,
Detaylarda parantezleri açtım,
Kendimi savunuşlarımda tırnakları.
İzin vermediğin açıklamalarımda iki noktayı sevgili yaptım,
Nedenleri sorduğumda noktayla virgülü koyamadın üst üste sen.
Ben her senin adını andığımda kesme işareti ile ayırdım adından kıskandığım ekleri.
SENİ SEVİYORUM yazdım büyük harflerle!
Küçük harfe bile razıydım “bende seni” deseydin?
Onlar, bunlar, şunlar ilgilendirmedi hiç beni
Sadece ben, sen, bizdik.
Senden önce ve senden sonraydı benim eklerim, senin -den halindi en çok sevdiğim
Cesaret edemeyip yırtık bir kağıda yazdığım ise sadece sçs idi. Kısalmak yakışmadı sevgimi ifade etmeye.
Ve sana olan herşeyi yine vs vs ile geçiştirdiğim bu yazıda hiç bir noktalama işaretine uymadım sadece sonuna koyabiliyorum noktayı, tıpkı senin söylemek isteyipte söyleyemediklerinde koyduğun nokta gibi.
|
Ne gülsündür nede bir kır çiçeği... Ne olduğunu arar durursun.. Herkesin hayatından bir parça alırsın hayatına...
Bır yasam kurmak istersin kendince... kendi istediğince...Özgürce... Sorgusuzca... Hesapsızca... Kaçak... Kaçamak... Yalan Bir dünya... Bir gün yerledesindir, bir gün göklerde... Sorgular durursun kendini.. Hep bir iç hesaplaşma yer beynini.. Kimim Ben.. Neyim... Nerdeyim... Ne yapıyorum... Mutlumuyum... Hepsinin cevabı olumsuzlukla sonuçlanır... Sen sen değilsindir. Özendiğin, olmasını düşlediğin hayatların toplamısındır sadece... Oysa için yer bitirir seni... kemirir tüm hücrelerini.. ne sevdiğini bilirsin.. ne sevildiğinin değerini...
Hayat bir oyundur senin için ve sen o hayatın en güzel Çalıntı Hayatlar Oyuncusu...
İki renk vardır benim dünyamda... Siyah ve Beyaz... Diğer renklerse Siyah ve Beyazın yansımasıdır... Hersey nettir... Hersey göründüğü gibi... Oysa Onlar öylemi... Renkleri gri... Silik bir gölge gibi... Ne istediğini bilirler... nede elindekinin değerini... Hep bir başkasına özenir ondan bır parça eklerler hayatlarına... Kimi zaman bir cümle... kimi zaman bir nesne.. kimi zaman bir olay... Hep bi başkası... hep bir başkası gibi...
(Hayat ne garip... Nice insanlar tanıdım ya vardılar, yada yoktular... Yinede bir hayatları vardı kendilerince... En kötüsü ise bu hayatın içinde en zorunu seçtiler.. Çalıntı Hayatlarda Başrole girdiler... )
Oysa Tek Bir Gün Kendileri Gibi Olmayı Deneyebilseler.. Dürüstçe ve Mertçe.. Herşeyden ve Herkesden Önce Kendilerine...
Kalırmı Sizce Sorgular... Sorgulamalar... Hesaplaşmalar...
Hadi ne duruyorsun?
Bu gün dene...
Yapabilir misin?... |
Dağılıyorum....
Dağılmaya gidiyorum ve belkide dağıtmaya... Doldum... dolmuşum... acıyor.... içim acıyor..... içim cam kırıklarıyla doldu.... her bir kelimem içimde kırılıyor ama dilimden cıkmıyor...
Uzakları sevmiyorum...
Uzanıp dokunmak istiyorum saclarına, sarılmak istiyorum sıkı sıkı... ama uzak cok uzak... uzakları sevmıyorum.. yanında olmak istiyorum... bir çayın deminde, bır denizin kıyısında, bir otobusun yanyana duran ıkı koltugunda yada bır bahcenın bankında....
Varabilir miyim sana...
Uzansam dokunabilirmiyim sana... alabılırmıyım ama ları verebilirmiyim iyiki leri.... yanında olmakla varmak arasındaki o ince çizgiyi geçebilir miyim... gecenın içinde bekleyen mumlarını yakabilirmiyim.. gecelerine, gecenin içindeki yaşlarına dokunabilirmiyim... zamanı durdursam yetişebilirmiyim sana...
Zamansızlığıma...
İsyan etsem durdurabilirmiyim... silebilirmiyim bu kavramı... zamanın içinde kaybolmayı denesem yapabilirmiyim.. herkes aynı cevabı versede baska bı cevap bulabılırmıyım...
Seviyorum...
Seni anlamaya çalışmayı... savaşmayı.... gecelerimi... bıcır bıcır anlamsız konusmayı... susmayı... anlamlı anlamsız cumleler kurmayı...
Dağılıp uzaklara gitmeyi, varabilmeyi, zamanlı zamansızlıklarda kaybolmayı seviyorum... |
Anlamlı anlamsız bir gece, belki anlamsız bir bilmece... Varlıkla yokluk arası gidip gelen düşler var beynimde, neden hep gece çıkarlar ki? Gündüzleri sevmeyişim bu yüzden mi, bu yüzdenmi gecelerce gecelerde kayboluşum.... Düşlerimin içinde bir yüz, bir yansıma, elimi uzatsam dokunucam belki ama bir korku bir telas ya dokunursam ve o kaybolursa; ya dokunduğumda zarar verirsem ona.... Sorular.... sorular..... sorular..... Anlamlı anlamsız sorular....
Oysa ben hep kaçtım sorulardan... Sorgusuz yaşanmalı bazen hayat akışınca. Sormadım yüreğime neden diye.. Bi cevap yoktu cünkü... Sebepsizdi düşlerim ve düşlerimi sevişim...
Uzun bir yol hayat biliyorum... ve ben belki daha en başında bazen pes ediyorum, yeniliyorum.... Belkide yok olmaya yüz tutuyorum.. Sonra sarılıyorum düşlerime yeniden sıkı sıkı tutunuyorum hayata... O benı bırakmak ıstese bıle bırakmıyorum ona tutunmayı... Düşlerimden vazgeçmiyorum, yeniden diyorum... Yeniden Merhaba Hayat diyorum... Düşlerimi alıyorum yanıma belki kırılıyorlar, kırıyorlar ama yeniden kuruyorum onları... Ufuktaki ince çizgi gibi derinlere gömüyorum onları bir dahaki geceye kadar.... Gecenin içinde kaybolana kadar.. |
""Kendine iyi bak" bir "veda" degil "elveda" cümlesidir çogu zaman.
O üç kelimeden çok daha fazlasini gizler içinde...
"Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra ben yaninda olmayacagim.
Olamayacagim. Istesem de istemesem de.
Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmani istiyorum. Olurda bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum.
" "Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden baskasi olmayacak yaninda sana bakacak. Ben olmayacagim. Kendine iyi bak ve beni düsünme.
Çünkü ben de seni düsünmeyecegim artik.
Arama sakin beni, yazma, çünkü ben yazmayacagim.
Sil beni yüreginden, çünkü ben silecegim.
Fakat, yasanilan, paylasilan güzel seyler hatirina sana yürekten mutluluklar diliyorum.
Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum
" "Kendine iyi bak.
Aramizda geçen herseye ragmen benden sonra iyi oldugunu bilmeyi tercih ederim.
Aslinda bilmem çok önemli degil, iyi oldugunu varsayacagim ben.
Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum ben, seni kendinle basbasa,
Yapayalniz birakiyorum ben.
Biliyorum kendini birakacaksin benden sonra, o yüzden iyi bak diyorum.
Aslina bakarsan, çok da fazla umursamiyorum.
" Kendine iyi bak, derler ve giderler.
Tutkuyla sevenler, bazen birden fazla söylerler bunu.
Çünkü onlari ayirmak, eti tirnaktan ayirmak gibidir.
Kolay kolay kopamaz onlar, süreç çok aci vericidir, yürek parçaliyicidir.
Her seferinde azalan umutlarla geri döner ve yine "Kendine Iyi Bak" gözleriyle ayrilirlar.
Ta ki umut da, sevgi de tükeninceye kadar..
*Taki son elveda mezar sessizligine bürünüceye kadar*
Tutkunun ötesinde sevenler, bir kez "Kendine Iyi Bak" derler ve giderler.
Onlar eti tirnaktan ayirmak yerine ölümü yeglerler.
Onlar bu aciyi bir kezden fazla kaldiramayacaklarini bilirler.
Kendine iyi bak, derler ve giderler.
Bu sözlerin içinde ihanet yok, hiç bir zaman olamaz derler ve giderler.
En büyük ihanet degil midir aslinda seni seveni, ihtiyaci olani yüzüstü birakip gitmek.
Kendine iyi bak, derler ve giderler.
Seni suskunluga mahkum edip giderler.
Seni parçalara ayirip, en büyük parçayi yanlarina alip giderler.
Seni senden alip giderler.
Daha kötüsü suçlayamazsin onlari tüm bunlar için.
Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardir elbet.
Suçlatmaz kendini. Savasmadiklari için kizarsin ama suçlayamazsin.
Savasmislarsa, yenildikleri için kizarsin ama suçlayamazsin.
*Yenildigin için kizarsin ama suçlayamazsin*
Ayriligin kaçinilmazligina inandirir seni, kendine iyi bak, derler ve giderler.
Elinden umutlarini, düslerini, sevgilerini alip giderler.
Bir tek anilari birakirlar geride,
Bir de hatirladikça gözyaslarina bogulasin diye unutulmayan nagmeler.
Arkalarina bakmadan çekip giderler eger yalniz kalmissan,
Çünkü insafsizliklarini görmek istemezler.
Hersey o saniye orada bitsin, kapansin bu sayfa isterler.
"Bitti" diyemedikleri için , kendine iyi bak derler.
"Kirildim ve affedemiyorum" diyemedikleri için kendine iyi bak derler.
"Seni istemiyorum artik, hayatimdan çikaracagim ama bil ki hiç unutmayacagim"
Diyemedikleri için kendine iyi bak derler.
"Biliyorum çok kanayacaksin ama daha iyisini yapamiyorum" diyemedikleri için kendine iyi bak derler. Vicdanlarini rahatlatmak için kendine iyi bak derler, çünkü o kan uzun süre akacaktir ve o yara asla kapanmayacaktir, bilirler.
Kendine iyi bak bir noktadir çogu zaman.
Kendine iyi bak deme bana, sadece kötülükler noktalansin isterim ben.
Oysa sen iyisin....
*Sen gözümdeki isik, dudagimdaki tebessüm, sen içimdeki sevinçssin.
Sen hayatima renk katan, sen yüregimdeki çarpinti, sen hayatimdaki nesesin.
Sen yolumu aydinlatan, sen dert ortagim, sen gönül yoldasim, sen bir tanesin.
Kendine iyi bak deme bana.
Nokta koyma.
Keske böyle yasanmasaydi bazi seyler, keske affedebilsen beni, keske ben de affedebilsem.. Keske döndürebilsek zamani geriye.
Keske bugünkü aklimizla yasasak herseyi bastan.
Nafile...Ama yine de, gitmesen olmaz mi? Bitmesek olmaz mi?
Sen eksikken, ben nasil tam olurum?
Senden kalan boslugu kimlerle doldururum?
Savassak aramiza giren seytanla olmaz mi?
Hani büyük asklar her türlü engeli asardi, hani gerçek dostluklar her sinavi geçerdi,
Hani sevgi eninde sonunda kazanirdi?
Hani hayatta hiç kirlenmeyecek degerler vardi?
Hani en büyük zaferler, en kanli savaslarin ardindan kazanilirdi?
Bunlarin hepsi yalan mi?... Sahiden...,
Gitmesen olmaz mi?
Bitmesek olmaz mi?
Peki o zaman...
Senin istedigin gibi olsun...
Öyleyse...
Sen de "Kendine Iyi Bak.
|
