ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

BUGÜN ANNELER GÜNÜ
AMA BENİM ANNEM YOKKİ
BEN KİMİ ÖPÜP KOKLUYCAM
BEN KİME HEDİYE VERİCEM
SENİ ÖZLÜYORUM ANNE ÖZLÜYORUM

BÜTÜN ARKADAŞLARIM
ANNELERİNE KIRMIZI GÜL ALMIŞLAR
ANNELERİNE ŞİİR YAZMIŞLAR
ÜZÜLME ANNECİM BENDE SANA GÜL ALDIM
BENDE SANA ŞİİR YAZDIM
BENDE SENİ ÇOK SEVDİĞİMİ SÖYLEDİM
O KARA TOPRAKLARA

ARKADAŞLARIM ,
ANNELERİNE HEDİYELERİ VERDİLER
KOKLAYIP ÖPTÜLER ANNELERİNİ
SIMSIKI KUCAKLADILAR
BEN SENİ KUCAKLIYA MIYORUM ANNE


SENİ HER DEFASINDA ÖZLÜYORUM
BENDE SAANA SARILMAK SENİ ÖPMEK İSTİYORUM
BENDE SENİ KOKLAMAM İSTİYORUM
BENDE SENİ ÖZLÜYORUM ANNE

HER GÜN MEZARININ YANINDAYIM
DİĞER ÇOCUKLAR GİBİ BENDE
SENİN TOPRAĞINI ALDIM ONA SARILDIM
ONU ÖPÜP KOKLADIM
ONA ANNECİĞİİİM DİYE BAĞIDIM
BENDE SENİ ÖZLÜYORUM ANNE

BENDE SENİN YANINDA OLMAK İSTİYORUM
ÇÜNKÜ BABAM SENİN MEZARINA GELDİĞİMDE
BANA BAĞIRIYOR , BANA BAĞIRIYOR
AL BENİ YANINA AL ANNECİĞİM


BENDE SENİ ÖZLÜYORUM
TÜM DOSTLARIN GİBİ
BENDE SENİ SEVİYORUM
AYNI BABAM GİBİ ANNE
AYNI BAAAABBBAAAMMM GGİİİBBBİİİİ.......

Karşılıksız sevgisi, bitmeyen fedakarlığı ve sınırsız sabrı ile mutluluk kaynağı olan annelerimiz, aynı zamanda merhametin kalesidir.

Sevgisinin en yalın hali, annelerimizin bize sunduğu sevgidir. Hiçbir karşılık beklemeden, en değerli hediye olan yaşamı bize sunan annelerimiz her zaman her şeyin en iyisine ve en güzeline layıktır.

Doğduğumuz günden itibaren her türlü sıkıntıya katlanarak bizleri hayata hazırlayan, sevgi ve şefkatiyle bizleri kucaklayan annelerimizi kelimelerle anlatmaya kalkmak yetersiz kalacaktır.

Toplumun temel taşı olan aile ortamında, çocukların karakterli, inançlı, kültürlü ve donanımlı bir birey olarak yetişmeleri büyük ölçüde annelerin eseridir. Vatana bağlı, milletini seven, başarılı her bireyin arkasındaki kişi annedir.

Anneler özellikle bizim kültürümüzde baş tacı yapılmıştır. Peygamberlerimiz de “Cennet anaların ayağı altındadır” ifadesiyle anneliğe verdiği önemi dile getirmiştir.

Kadın-erkek eşitsizlikleri, şiddet ve baskı altında bulunmak, töre cinayetlerine maruz kalmak, evlatlarını yetiştirirken ve hem çalışıp hem annelik yaparken karşılaşılan güçlükler gibi hususlar, annelerimizin / kadınlarımızın başta gelen sıkıntılarındandır.

Ülkemizin geleceğinin şekillenmesinde aile içinde en önemli rolü annelerimiz üstlenmektedir. Aile yapısının korunması için hiçbir özveriden kaçınmayan annelerimiz, aynı zamanda yüklendikleri manevi sorumlulukları da unutmayarak, aile içerisinde sevgi, saygı ve hoşgörü bağlarının kurulmasını sağlarlar.

Annelerimize yaşamlarının her döneminde destek olmak ve bizden bekledikleri saygı ve seygiyi göstermek bir görev değil, içten gelen ve yoğun biçimde yaşanan bir duygu olmalıdır.

Onları yalnız belirli günlerde değil, yaşam boyunca sevgi ve içtenlikle kucaklamalı, emeklerinin boşa gitmediğini gösterecek sorumlu bir yaşam sürmeli, bizler de çocuklarımıza aynı yüce değerleri aktarabilmeliyiz.

Bu duygularla değerli annelerimizin “ Anneler Gününü” kutluyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.                                                   

Bu ayrılık çok uzun sürdü inan çok

Hiç hesapta yokken şah damarımı kesip gittin

Beni hasretinde kanayan kendinle boğdun

İlk başlarda dayanamaz döner dedim

O bensiz yaban ellerde yapamaz

On dört  Şubat’ı beklemeksizin

Verdiğim güllerin kokusuna dayanamaz

Koşar gelir demiştim

Mevsimler döndü

Gündüz geceye verdi yerini

Akrep bile yoruldu yelkovandan kaçmaya

Ama senden ses seda yok yine

Bahar geldi buralarda biliyormusun?

Dallar çiçek açtı

Oraların baharı da hasretliktir

Koşar gelir… Gelir daldan bir erik koparır dedim

Erikler dalında sarardı

Sen yine yoksun 

Kuzular sütten kesti,

Başaklar buğday verdi

Yüreğime ektiğim hasretinde büyüdü

Tadı yok akşam güneşinin

Gök yüzüne bakıp yıldız seçmenin

Yalnız bir başına

Kesmiyorum sakallarımı eskisi gibi

Saçlarımın yanlarına da hafifden kar yağdı

Yüzüme ufaktan hayat çizikler attı

Yinede ütülü giyiyorum pantolonları

Belki çıkar gelirsin günün birinde diye

Ah bir dönsen…

Bir dönsen

Yine beni soğuk gecelerde

Sohbetinle ısıtsan

Belki bunlar sadece bu şiirde saklı kalacak

Ekinler her sene başak verecek

Ağaçlar yine çiçek açacak

Ama sen

Ya sen...

Yağmur olup yağacakmısın?

Hasretinden kurak çöle dönmüş

Bu yaralı yüreğe dönecekmisin ?

Birazdan sabah ezanı okunur

Bu geceyi de sabah ettim uykusuz

Herkes uyanmak için kalkarken

Ben ancak  uykuya dalarım

Senin olmadığın bu gece de

     Kağıdıma düşendir ey yar bu mısralarım

Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
her sözcük dilimin ucunda küfre dönüyor çünkü
Bir gök gürlese bari diyorum bir sağnak patlasa
bitse bu sessizlik, bu kirli yapışkanlık bitse
ama bir tufan az mı gelir yoksa yine de
yırtılan ve parçalanan birşeyler olmalı mutlaka
hiç durmadan yırtılan ve parçalanan bir şeyler

Oysa ne kadar sakin bu sokaklar ve bu kent
ne kadar dingin görünüyor bana şimdi gökyüzü

Gidenler nerde kaldılar, özledim gülüşlerini
bir kenti güzelleştiren yalnız onlardı sanki
onlardı çocuklara ve aşka ölesiye bağlanan
kadınları güzelleştiren herhalde onlardı
"Tükürsem cinayet sayılır" diyordu birisi
tükürsek cinayet sayılıyor artık
ama nerde kaldılar, özledim gülüşlerini onların

Uzun uzun bakıyorum kıvrılan sokaklara
tek yaprak bile kımıldamıyor nedense
ve tek tek söndürüyor ışıklarını varoşlar
alnımı kırık bir cama yaslıyorum, kanıyor
kanımın pıhtılarında güllerin serinliği
ve fakat bir cellat gibi yetişiyor pusudaki
Dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük

Yaşamak neleri öğretiyor, düşünüyorum
okuduğum bütün kitaplar paramparça
çıkıp dolaşıyorum akşamüstleri bir başıma
bir uçtan bir uca yalnızlıklar oluyor kent
bulvar kahvelerinin önünden geçiyorum
sırnaşık aydınlar, arabesk hüzünler
bir gazete sayfasında sereserpe bir yosma

Sesler gittikçe azalıyor, kuşlar azalıyor
ve ne zaman yolum düşse vurulduğun yere
kızgın bir halka oluyor boynumda o sokak
Hüznü yalnız atlarımız duyuyor artık
biz çoktan unutmuşuz böyle şeyleri
ama içimde bir sırtlanın dalgın duruşu
ve dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük

İçimde zaptedilmez bir kırma isteği
dizginlerini koparan bir at sanki bu
soluksoluğa kalıyorum her sonbahar
ve sevgilim ne zaman hoşgörülü olsa
bir yolculuk düşüyor aklıma, gidiyorum
bütün gençliğim böylece geçip gitti işte
ama hala bir şeyler var vazgeçemediğim

Hangi duvar yıkılmaz sorular doğruysa
birgün gelirsek hangi kent güzelleşmez
şiirlerim bir dostun vurulduğu yerde yakıldı
geri almıyorum külleri yangınlar çıksın diye
Devriyeler çıkart şimdi, bütün ışıklarını söndür
sorduğum hiçbir soruyu geri almıyorum ey sokak
ve dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük

Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum bir sağnak patlasa
bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne
sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün