TURNAM BEN DERTLİYİM

Turnanın tüyleri olmuş bir gazel

Şu alem içinde salınır gezer

Aşık Mustafa da derdini yazar

Turnam ben dertliyim gülemem gayrı

O nazlı sunamdan düştüm ben ayrı

Turnamın göksünde çifte sürmesi

Aşık çok dertlidir sizi görmesin

Benim derdi felek size vermesin

Turnam ben dertliyim gülemem gayri

O nazlı sunamdan düştüm ben ayrı

Turnam şahin düşmüş senin izine

Meftun oldum kaşın ile gözüne

Hiç bakmazsın benim yüzüme

Turnam ben dertliyim güleç değilem

Her dertlere derman ilaç değilem

Turnam gelir gökte boynun uzatmış

Kanatları açmış tüyün düzeltmiş

İlk bahar ayında kendin bezetmiş

Turnam ben dertliyim güleç değilem

Her dertlere derman ilaç değilem

Turnamın da göğsü çifte nakışlı

Hem de çapar tüylü ceylan bakışlı

Uzatmış boynunu  reyhan kokuşlu

Turnam ben dertliyim gülemem gayri

O nazlı sunamdan düştüm ben ayrı

AŞKTI O

O nu hatırladıkça başı göğe
ermişçesine ya da asansör boşluğuna
düşmüşçesine
ürperiyorsa
yüreğiniz...
ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek
telaşıyla O hüzünden bu neşeye
konup
kalkıyorsanız gün boyu nedensiz...
ve her konduğunuzda diğerini iple
çekiyorsanız bu
hislerin...

sınıfta, büroda, yolda,
yatakta içiniz içinize sığmıyor,
O ndan söz edilince yüzünüz,
sizden habersiz, mis kokulu bir
ekmek dilimi gibi kızarıyor, mahcup
somurtuyor veya muzip
sırıtıyorsa,

ve O, her durduğunuz yerde
duruyor, her baktığınız yerden size
bakıyor, siz keyiflendikçe
gülüp, hüzünlendikçe
ağlıyorsa...

dünyanın en güzel yeri O nun
yaşadığı yer, en güzel kokusu
bedenindeki ter,
en dayanılmaz
duygusu gözlerindeki
kederse...

hayat O nunla güzel ve onsuz
müptezelse...

elmalar pembe, kiremitler
pembe, gökyüzü, yeryüzü, O nun yüzü
pembeyse,
kışlar ilkbaharsa, yazlar
ilkbahar, güzler
ilkbahar...

her şiirde anlatılan O ysa...
her filmin kahramanı O... her roman
O ndan söz ediyor, her
çiçek O nu
açıyorsa...

bir anlık ayrılık, bir ömür
gibi geliyor ve gider gitmez özlem
saç diplerinizden çekiştirip
beyninizi
acıtıyorsa,

iştahınız kapanıyor, iştahınız
açılıyor, iştahınız
şaşırıyorsa...

iştahınız, hasret acısında bile
karşı konulmaz bir tat buluyorsa...

eliniz telefonda yaşıyor,
işaret parmağınızla ha bire O nu
tuşluyor,
dara düştüğünüzde kapıyı
çalanın O olduğunu adınız gibi
biliyorsanız...

mütemadi bir sarhoşluk halinde,
her çalan telefona O diye atlıyor,
vitrindeki
her giysiyi
O na yakıştırıyor, konuşan birini
dinlerken "keşke O anlatsa" diye iç
geçiriyorsanız...
kokusu burnunuzdan, sureti
gözünüzden, sesi kulağınızdan, teni
aklınızdan
silinmiyorsa bir
türlü...

özlemi, sol memenizin altında
tek nüsha bir yasak yayın gibi
taşıyorsanız gün
boyu...

hem kimseler duymasın, hem
cümlealem bilsin
istiyorsanız...

O nsuz geceler ıssız, sokaklar
öksüzse...

ayrılık ölüme, vuslat sehere
denkse...

gamze gamze tebessüm de onun
içinse, alev alev
öfkede;

bunca tavır, onca sabır ve
nihayetsiz kahır hep O nun yüzü suyu
hürmetine...

uğruna ödenmeyecek bedel,
gidilmeyecek yol, vazgeçilmeyecek
konfor yoksa...

dışarıda yer yerinden
oynuyor ve "içeri"de bu sizi zerrece
ilgilendirmiyorsa,

nedensiz küsüyor, sebepsiz
affediyorsanız ve bütün bu
hallerinize
siz bile
akıl
erdiremiyorsanız

kaybetme korkusu, kavuşma
sevincinden ağır basıyorsa ve aşk,
gurura
baskın
çıkıyorsa bu
yüzden her
daim...

gece yarısı kadim bir dost
gibi kucaklayan tanıdık bir şarkı,
bütün acı
sözleri unutturmaya
yetiyorsa...

Her gidişte ayaklarınız "Geri
dön" diye yalpalıyorsa ve siz
kendinize rağmen
dönüyorsanız,
sınırsız, sabırsız, doyumsuz bir
tutkuyla...

...o halde bugün sizin
gününüz!..

"Çok yaşa"yın ve de "siz de
görünüz.

CAN DÜNDAR....

Hassas Ruhlar Terazisi

sev sev sev...

Ağustos gelmişken...