Aşkımın tarifi

sana nasıl anlatsam bilmiyorum. Ama bildiğim tek ama tek şey seni delicesine çok sevdiğim. Seninle öyle bütünleştim ki ayrılmak değil kopamıyorum senden. Ne seni bırakabiliyorum; ne de kendimi hiçe sayıyorum. Bunların ikisini de yapamıyorum. Çünkü artık düşünemiyorum. Kafama, benliğime o kadar yerleşmişsin ki; seni oradan çıkartmak olanaksız. Belki kendimi küçük düşürüyorum ama sevgide küçük düşme söz konusu olsa bile seve seve senin için her adımı atarım. Seni o kadar çok sevdim ki artık aşkım senden bile öte. Seni sevdiğimi dağlara, taşlara kısacası her yere; bütün kainata haykırmak istiyorum seni seviyorum!!

Bu kelime topluluklarını defalarca senin için ama yalnız senin için tekrarlayabilirim. Biliyor musun; seni sevdiğimden beri artık çevremdeki her şey gözüme daha güzel daha hoş ve de daha ümit verici gelmeye başladı çünkü onlar bana seni hatırlatıyor...

Dağlar gibi sende içimde çok büyük tutunulması zor bir yerdesin. Tepeler gibi sende içimde ulaşılması zorsun. Zirveye sadece bir kişi çıkar senin yaşamında; işte o da ben olmak istiyorum zirvede tek ben; ben ve sen...

Su gibi berraksın ama içimdekileri de alıp götürüyorsun,yol gibi senin de sonun yok; yani seni sevmenin sonu yok... Bu böyle nereye kadar sürer bilemem tabi. Bunu ben belirleyemem; ama şunu bil ki seninle ölüme bile varım..!

Sensiz geçen bir gün değil bir salise bile düşünemez oldum. Sen benim; benliğim, varlığım, hayatım, geleceğim, çılgınlığım, sevincim, mükemmelim, sevdiceğim kısacası her şeyim her şeyimsin...

Sensiz bir hayatın oksijensiz yaşamdan farkı yoktur. Aldığım nefes içtiğim su yürüdüğüm yol her şeyde sen ve senden izler var.

Seni seviyorum ,seni seviyorum,seni seviyorum,seni seviyorum,seni seviyorum...

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu.

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına
düşüşü ve burnun herkesten başkaydı işte.
Güldüğün zaman yukarıya bakardın. Yukarı kalkan
başın ve gülen gözlerin vardı, ne güzeldiler...

Sen bilmiyordun, ben seni seviyordum.

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler. Duvarlara,
vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu. Geri dönüyordu
çoğalarak. Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum
herşeyi, her şeyi erteleyişim oluyordun. Kalp ağrısı
oluyordun, birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk. Dönemeçler geçiyor,
köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan suların
üzerinden atlıyorduk. Cesurduk... Ufuk çizgisi maviydi,
gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller.

Ben seni seviyordum, bilmiyordun.

Sevinçlerim oluyordun arasıra, sen hiç bilmiyordun.
Sonra herhangi biri oldun. Bütün sevinçlerim bittikten
sonra yağmurlar yağdı serin haziran akşamları...
Sonra bir gün uzaktan gördüm seni. Saçların
bana inat, başın her şeye meydan okuyarak.
İşte yine aynı... Kalbimi acıttın. Her zamanki gibi.
Değiştik sanıyordum.

Ve sen yine bilmiyordun.

İclal Aydın

Bir yağmur damlası olup düşmüştün yüreğime. Mutluydum özgürlüğe kanat çırpan bir kuş kadar mutluydum . Taa ki paslı bir makasla olmayan hayallerimi yok edene kadar . Bir ceylan misali yaraladın beni.Uçurumlara atılan bir kurşun gibi dağladın yüreğimi oysa tek bir gülüşüne dağları devirirdi bu gönül. Sen beni unuttun ama ben kurşunlarla dolu yaralı kalbimden söküp atamadım güzel gözlerini ve gözyaşlarım bir sel olup taşmışsa bilki sebebi sensin GÜLÜM ...

   ♥♥♥yalancı sewdalar değil benim istediğim,ya yüreğinin sahibi olmalıyım yada hiçbirşeyin...♥♥♥ 

Nereye gitsem sen varsın. geçtiğim sokaklar seni fısıldıyor kulağıma.
Sensizlik ruhumu acıtıyor. Öyle yüzüme bakma!!
Can çekişen bedenim değil, KALBİM.
Beynim ise bozuk bir plak misali seni tekrarlamaktan bıkmıyor.
Ne gariptir ki bana seninle sensizliği yaşatan bu hayat,
şimdi sensizliğimde seni bıraktırmıyor.
Ama artık istemiyorum. Canlı_cansız tüm bedenlerden nefret ediyorum.
Sıkılıyorum artık, bunalıyorum!!
Haykırışlarım sana değil sevgilim, sensizliğime.. Bu yalnızlık beni alıkoyuyor.
İhtiyacım var sana, sevgine, sıcacık yüreğine ..

Hasretine kulaçlar attım, ÖLÜMÜNE..
Geri dönmemecesine avuçladım mavileri, ÇILDIRASIYA..
Özlemle tutundum yosunlara, SUS! .. KONUŞMA! ..
Boğulmaktan değil korkum, Hasretinden kavrulmak değil,
Özleminden çıldırmak değil,Korkum ölümümden değil,
Rüzgar dolanmış saçlarına, Bir daha dokunamamaktan korkuyorum, Unutulmaktan değil, o güzel gözlerini,
BİR DAHA GÖREMEDEN ÖLMEKTEN KORKUYORUM.. Yanıyorumm!

ÖLÜRCESİNE Seviyorum!

Sana söz veriyorum dün ve bugün olduğu gibi yarında sonsuza kadar gözümdeki yerinin değişmeyeceğine hayatım boyunca en yakın arkadaşın olacağıma her üzüntülü anında tatlı gülüşünün geri gelmesi için elimden geleni yapacagıma gözümün gözüne degdıgı heran sana yeniden aşık olup seni bir sevgi tapınağına dönüştüreceğime hergece sana aşık olarak uyuyup her sabah sana uyanacağıma beni ilk tanıyıp sevdiğin günkü gibi ömrünce aynı beni benliğin sevecenliğini göreceğine hergün büyüyüp gelişen sevdiğimde seni heran sonsuz mutluluğun çiçek bahçesine taşıyacağıma kalbimdeki en değerli varlık olarak elini tutacağıma o ilk heyecenı ömrümce hep yaşatacağıma hayatım boyunca satır satır seni yazacağıma seni çizeceğime hep sana sesleneceğime yaşadığımız her güzel unutulmaz hatıralar zincirine her gün bir yenisini ekleyeceğime seni sen olduğun için ömür boyunca seveceğime sana bütün içtenliğimle ve varlığımla sarılarak

                     SÖZ VERİYORUM