ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

BEKLE BENİ EY YAR

İçinde umutların tükendiği bir anda
Bütün sıcaklığımla yüreğine dolacağım.
Hiç ummadığın bir anda
Güllerin yapraklarına çiğ düşerken geleceğim.
Bekle beni ey yar!
Bazen hiç tanımadığın birinin gülümseyişiyle,
Bazen bir şarkıyla,
Belki de yağan bir yağmurla geleceğim.
Gelişimin zamanını sorma ne olur,
Öyle sınırsız olmalı ki sana akışım
Her doğan günle geleceğim.
Bekle beni ey yar!
Düşen yapraklara dalmışken pencerende,
Esen rüzgarla geleceğim.
Soluduğun her nefesle,
Üflediğin sigaranın dumanıyla geleceğim.
Bekle beni ey yar!
Yeter ki bekle,
Beni hisset yüreğinde,
Yıllar geçse bile,
Zamanı aldatarak geleceğim.

Sana yangın yüreğimin, idama gider ayak son istediğidir bu

Korkmuyorum

Yokluğunun tarifi yok

İçimde derin bir mide bulantısı

Geri kalan bütün uzuvlarım felç

Bütün algılarım şuursuz

Beni son defa umursa

Son defa

Duy

Yanıldım

Aşka dua işlemiyormuş

Senli dileklerim cevapsız

Aşktı bu biliyorum,bu yüzden imkansız

Yarınsızlığıma üzülmüyorum

Her ölümün bir sebebi var

Sebebimsin yar

Tebessümle ölüyorum

Görmüyorsun

Bari duy

Hayat seninle var olmuştu

Seninle son buldu

Ömür denilen buydu

Yaşamak bu

Ölmek bu

Bu kadar mı kısaydı

Cevap veremezsin biliyorum

Aç bütün duygularını

Beni bir ihtimal

Duy

Ahretlik sevdam

Yüreğime kor alevler damlarken seni haykıracağım

Yine sen diye yanacağım

Gelmeyeceksin biliyorum

Sonsuz duygum

Bilme yandığımı

Görme

Son arzum

Sonsuzluk

Son çığlık adın dilimde

Bari duy

Ne ararsın Tanrı ile aramda
Sen kimsinki orucumu sorarsın
Hakikaten gözün yoksa haramda
Başı açığa niye türban sorarsın

Rakı, şarap içiyorsam sana ne
Yoksa sana bir zararım, içerim
İkimizde gelsek kıldan köprüye
Ben dürüstsem sarhoşkende geçerim

Esir iken mümkün müdür ibadet
Yatıp kalkıp Atatürk`e dua et
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dinindende soğuyacak bu millet

Işgaldeki hali sakin unutma
Atatürk`e dil uzatma sebepsiz
Sen anandan yine çikardin amma
Baban kimdi bilemezdin şerefsiz..

Öyle bir ilişkiye tutulursunuz ki, ne sevebilir, ne terk edebilirsiniz.
Kör kütük bağlanmışsınızdır aslında...
En güzel yıllarınızın, acı tatlı hatıralarınızın ortağıdır;
İç çekişmelerinizin nedeni, yazılarınızın ilhamı, sohbetlerinizin konusudur.
Göz yaşlarınızda, bilinçaltınızda, kahkahanızdadır.

Korkunca saklandığınız bir sığınak, coşunca öptüğünüz bir bayrak...
Sevdanız riyasız, çıkarsız, karşılıksızdır.
Sınırsız ve nihayetsiz; "Ölmek var, dönmek yok"tur.

Gün gelir anlarsınız; içten içe bir şeylerin kanadığını...
Tutkulu sevdaların gizli hançerleri başlar parıldamaya...

Şurasından, burasından eleştirmeye koyulursunuz:
"Şöyle görünse, öyle demese, değişse biraz ya da eskisi gibi olsa..."
Başkalarını örnek göstermeye, "Bak onlar nasıl yaşıyor" demeye başlarsınız.

Hem birlikte yaşayıp, hem özgür olmanın yollarını ararsınız.
Aşkınızın gözü kör değildir artık, yanlışını görür düzeltmek istersiniz.

"Eskiden böyle miydi ya..." diye başlayan sohbetlerde açılır eleştirinin kapısı;
Açıldıkça, bastırılmış itirazlar yükselir bilinçaltından...
Böyle süremeyeceğini bilirsiniz.Değişsin istersiniz.

O, sevgisizliğinize yorar bunu... İhanete sayar.
Tutkulu ilişkilerde ihanetin bedeli ölümdür.
"Ya sev böyle ya da terket" diye gürler...

Bir zamanlar bir gülücüğüyle alacakaranlığı ısıtan o rüya bir kabusa dönüşür birden...
Kapatır gönlünün kapılarını, yasaklar kendini size...Hoyrattır, bakmaz yüzünüze...
Zehir akar dilinden, konuşturmaz, suçlar, yargılar mahkum eder.
Mühürler dudaklarınızı, yırtar atar yazdıklarınızı, siler sizi defterden...

"İyiliğin içindi hepsi, seni sevdiğim için..." dersiniz, dinletemezsiniz.
Ayrılırsanız yaşamayacağınız bilirsiniz, ama böyle de sevemezsiniz
İhanetten kırılmıştır kaleminiz; severek, terk edersiniz...

"Madem öyle..." nin çağı başlar ondan sonra...

Madem ki siz böylesine tutkunken, o hep başkalarını seçmiştir,
Madem ki kıymetinizi bilmemiştir, o halde "günah sizden gitmiştir".
Lanet ederek bu karşılıksız aşka, çekip gitmeleri denersiniz.
Aşkın göçmenlik çağı başlar böylece....

Daha özgür olacağınız limanlara demirlersiniz bir süre...
Ne var ki unutamaz, uzaktan uzağa izlersiniz olup biteni...
Etrafı bir sürü uğursuzla dolmuş, kurda kuşa yem olmuştur.

Delikanlılar, eli kanlılar, uğruna ölenler, sırtına binenler sarmıştır çevresini Gurur duyar onlarla, koynunda besler, gözünü oysunlar diye
Uğruna kan dökenleri sever, yoluna gül dökenlerden fazla
"Bana ne.kendi seçimi" diye omuz silkmeye çabalarsınız bir süre

Ama sonra ansızın kulağımıza çalınan bir şarkı ya da kapı aralığından süzülüp gelen bir koku, hatırlatır onu yeniden
Yaban ellerde, başka kollarda ondan bahseder ağlarsınız.

Kokusunu özlersiniz; türküsünü söylemeyi, şarkısını dinlemeyi, yemeğini yemeyi, elinden bir kadeh şarap içmeyi...
Karşı nehrin kenarından hasret şiirleri haykırırsınız, sular kulağına fısıldasın diye...

Dönüp "Seni hala seviyorum" diye bağırmak geçer içinizden...
Dönemezsiniz...

Göremedikçe bağlanır, uzaklaştıkça yakınlaşırsınız.
Anlarsınız ki bir çaresiz aşktır bu, ne onunla olur, ne onsuz...


Hem kollarında ölmek, kucağına gömülmek arzusu, hem "Ne olacak sonunda" kuşkusu...

Böyle sevemezsiniz, terk de edemezsiniz.
.Sürünür gidersiniz.

Can DÜNDAR

Gece susmasını bilseydi ben hiç konuşur muydum?
Yaralarım azmasaydı, hatıralarım canlanmasaydı ve senin bir selamın gelseydi ben hiç çıldırır mıydım?

Duvarlar üstüme üstüme geliyor, yazdığım her sözcük kalbimden hesap soruyor.
Hiçbir savunma biçimi gecenin görkemli saltanatını mum kadar aydınlatamıyor.
Ve ben siyaha koşuyorum ama siyah konuşmuyor…

Unutulmuş bir sokağın gece lambası bile değilim.
Sokak köpeklerinin ulumaları iliklerime geçiyor.
Korkmak? Yok hayır!
Değil korkmak bu, bu sadece yangının siyaha geçmesi, siyahın yangına sönmesi.
İçinde hiçbir umut barındırmayan bir adamın, üzgün bestesi…

Sahibi olamadığım yıllarımın boynunda tasmalar ki tutsak eder sen gittikten sonrada beni. Bir adım dahi kıpırdayamam ve camlar kırılır faili kaçak, kalanı kör ışıklarda masum ben ama o işte masum ben şimdi parmaklıklar ardında.
Haksızlık sonuna kadar ömrümü demliyor.
Ömrüm ki sana mahkûm, sana tutsak, bir sana, bir iki sözüne muhtaç…

Aşıklar düşüyor bu şehirde birer ikişer ve her akşam ve her sabah aşıklar ölüyor bu şehirde.
Elimden bir şey gelmiyor.
Tutunamıyorum ne kendime, ne kendimi geçen gölgeme yaslanamıyorum.
Ölümler bir sabah, bir akşam beklemiyor bu şehirde…

Umutlar sen gittiğinden beri küs kalmışlar öyle ki yalvarsan, yakarsan boş, öyle ki umutlar düş olmuşlar uyurgezer bedenime.
Ve her defasında bir uçurumun kenarındayım, düşmekteyim her defasında.
Tutarsınlara kurduğum beklemelerim, umutlarımı küs saymışlar…

Dedim ya gece susmasını bilseydi ben hiç konuşur muydum?

Murat İNCE-Tutunamadım

Ayrılık sevdi bizi içim hüzün denizi
Çekil git desem de gitme sevdiğim
En güzel derdim sensin ölüm seninle gelsin
Bende bit desem de bitme

Sana git dedim yalan yokluğun bende kalan
Son sözüm budur sakın sakın gitme

Ayrılık sevdi bizi içim hüzün denizi
Çekil git desem de gitme sevdiğim
En güzel derdim sensin ölüm seninle gelsin
Bende bit desem de bitme

Çekil git artık düşlerimden
Bıkıp usanmadın mı benden artık?
Gözlerimden yüreğimden ve içimden
Ve var olan herşeyimden
Git artık

Dokunma kirletirsin beyazları
Konuşma tüketirsin satırları
Mehtabı bırak doğan ayrılık
Çekil git şafak gelen aralık

Kanıyorum zaten uzak dur benden
Sebebin olurum yakanının olurum
Çekil git yolumdan ölümün olurum
Ve git artık nolursun git benden

Konuşma nefesini al benliğimden
Ben soluğunu kesmeden
Sus demeden sus nolur söylemeden
Git bir daha Allah aşkına hiç dönmeden

Yıkıl git artık hayallerimden
Kumdan evlerim yıkıldı artık
Taşlarımdan oyuncaklarımdan beynimden
Ve yaşayan her şeyimden
Git artık

Uzanma karaya çalarsın günleri
Söyletme devrik tümcelerim olursun
Ne öznesini ne yüklemini kurtara bilirsin
Çekil git bırak bütün düşüncelerimi

Yaralıyım zaten şöyle dur gönlümde
Derdin olurum korun olurum
Çekil git ağrın değil külün olurum
Ve git artık nolursun git git gözlerimden

Kal yerinde öylece ses etme
Mevsimlerde solsun senelerce
Mümkünse çıkmasın o iki hece
Öldü de bitsin bu işkence

Ya da bi sonbahar sarardı de
Düşen her bi yaprakta uzaklaştı de
Deki gövdeden dal kırıldı kopan candı
Yıkıldı de deki öldü öldü de
Yaşamaz de olsun de deki bitti bitti de

Kardı yağdı yağmurdu aktı sonra toprağa karıştı
Kurudu de soldu de
Ne bileyim işte kısaca öldü de

Ve cekil git artık
Gölge etme alın yazısı gibi görme
Deyilim birşeyin olmadım hiç birşeyin
Çekil git artık nolur çekil git kötü söyletme
Yaşamaz de olsun de deki bitti bitti
Kardı yağdı yağmurdu aktı kurudu de
Sonra toprağa karıştı soldu de
Ne bileyim işte kısaca öldü de