ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Bu şehri ağlatacak kadar ağırdı gidişin
Şimdi yokluğunu koynuma aldım
Karanlığın bile hüznümü kaybedemediği bir gecede
Hesap soruyorum yüreğime boyundan büyük sevmek sana mı düştü diye.
Her yer sen kokuyor işte
Her şeyde senden bir parça
Böyle çaresiz, böyle yarım kaldım işte
Sol yanım acıyor
Her atışı yokluğunun isyanı şimdi
Yanmaktayım işte
Alev alev yanmaktayım gözyaşlarıma inat daha bir kor olmaktayım
Nasıl sevmişim oysa seni
Ne kadar sen olmuşum
Ne kadar çok ben olmuşsun
Nasıl mecburmuşum
Nasıl tutulmuşum
Sensizlik ölümmüş oysa
Oysa ne zormuş ölüm.
Hasretinle yanıyor şimdi her yanım
Bir damla sen diye yalvarıyorum
Bir damla kan ilişiyor gözlerime
Bir damla sen diyorum
Bin damla kan düşüyor yüreğime,
Yoksun işte
Ben deli divane olsam da yoksun.
Sensizlik baş köşeye oturmuş dalga geçiyor şimdi
Aynalar hesap soruyor,
Duvarlar gizliden ağlıyor,
Bir bilsen,
Ah! bir bilsen hasretimi

Her an gözlerindeydi gözlerim
Senin için di uykusuz gecelerim
Senin istedigin gibi baktım hep
Kapat gözlerini desen bir daha hiç açmayacaktım
Gözlerimi helal etmiyorum sana

Senin için yazdı ellerim tüm şiirleri
Dokundukça sana yüregimle titredi
Her gece düşüncelerle kavga etti
En saglam duvarları titretti
Hele bir de yüregime öncülük etti
Ellerim sana hiç ihanet etmedi
Ellerimi helal etmiyorum sana.


Aklım seni hiç istemedi
Yüregimse aklımı hiç dinlemedi
Hep haklıydı aklım
Aklımı da kaybettim sayende
Aklımı helal etmiyorum sana

Agladım çogu kez sabahlara kadar
Anlayamadım bu dünya ne kadar gaddar
Hep umut dedim
Hiç unutmak istemedim
Yüregimle sevdim seni yüregimle
Ne yaptıysam sana yüregimle yaptım
Her sözüme yüregimi kattım
Ben mi seni bu kadar büyüttüm yüregimde
Yoksa sen hakikatten küçücük müydün
Şimdi sen ne yaparsan yap
Sözlerine ne kadar nefret katabiliyorsan kat
Seni o eski halini yüregime gömdüm
Şiirlerim yine sana olacak ama
Bu yüregimi helal etmiyorum sana..

Her şeyi silebilirdim sen hariç bu dünyadaki. Öyle düşünürdüm bir zamanlar. Adı neydi sana hissettiklerimin. Hiçbir zaman tanımlayamayacağım zamanlarda. Her şeye sen diye baktığım hayat kavgamı senin için yaptığım zamanlarda. Tarifi yoktu bunun. Kendimi bile tanıyamaz olmuştum. Seni düşünürken ve sorgularken aslında içimde derin bir yolculuğa çıkmıştım. Madam ki sen yoktun ben de başımı aldım içimde çıktım o derin yolculuğa hoşça kal bile demeden sana. Desem de senin için fark etmezdi zaten. Merhaba bile dememiştim ki sana hoşçakalımın ne anlamı vardı sanki
Yitik bir ülke gibiydi seni sevmek. Toprağımız yoktu kök salacağımız. Senin bambaşka düşlerin vardı içinde benim olmadığım. Farkındaydım sana belli etmeden çırpınıyordum fark edesin diye ama asla olmadı. Madem ki sen yoktun ben de aldırmadım sana nihayet. Diğerleri gibi sıradanlığı seçtim. Sıradan bir hayata merhaba dedim .Madem ki sen yoktun aldırmamalıydım , yaşamalıydım. Sensiz meydan okuyacaktım hayata . Önce sana inat yaşayacaktım ,sonra diğerlerine.Bunu anlamalarına bile izin veremeyecektim. Öylesine inandırıcı olacaktım ki kimse rol yaptığımı anlamayacaktı. En çok ta sen

Sensizlik önceleri çok zor geldi. Hayalimdeki o küçük denizli kasabada yaşarken bile. Aldırmıyordum ne insanlara ne zamana ne de yalnızlığa. Sen yoktun ben aldırmıyordum. öldüresiye çalışıyordum, yoruluyordum. Sana ve dünyaya inat aldırmıyordum. Yaşıyordum. Bunu önce sen sonra ben istemiştim. Haberin derinlerde bir yerde vardı bunu biliyordum. Seni bu kadar severken bunu anlamamana olanak yoktu. Aldırmama da olamazdı. Seni sevmek telepatik bir yolculuktu. Belki de bu telepatık yolculuktu bunu bu kadar çekici ve farklı kılan. Kimsede bulamayacağım çıkmaz bir yola sokan. Madem ki sen yoktun asılacaktım hayata dört elle. O beni bıraksa da ben bırakmayacaktım. Tutundum ucuna bir çok yerinden hayatın sen fark etttin ya da fark etmedin ben aldırmıyordum ne sana ne diğerlerine ne de zamana. Zamansız zamanlara yükledim hayatı. Herkes zamana yenik yaşarken ve her günden bir şey koparmaya çalışırken ben kendimi akışına bıraktım hayatın en göbeğinden. Seyahat ettim , yazdım, güldüm gezdim . Madam ki sen yoktun ben de en varından vardım. Herkese inat sana ve diğerlerine inat aldırmıyordum. Yaşıyordum zamanı bir kum saatine benzer ömür yolculuğumu. Dostluklar kuruyordum,arkadaşlar ediniyordum. Senin gölgenden sızan sevgimi veriyordum hepsine. Bana aşık olan birileri çıkıyordu içlerinden aldırmıyordum. Ben yaşıyordum. Ne sana küsmüştüm ne hayata .Barışmıştım.Aldırmıyordum sana inat yaşıyordum.Yarın ne getirir bilemem ama ben yine sana aldırmıyorum. Madem ki sen yoksun ben sana uyuyorum. Aldırmıyorum.

İçimdeki derin yolculuk her gün seni benden uzaklaştırdı. Kendimi tanımaya başladım. Aslında içimde senden çok daha derin sevgiler vardı. İnancım vardı. Kutsal olan Allah’a inancım. Değer yargılarına inancım. Sana olan sevgim bunun küçük bir yansımasıydı. Sen yoksan buna aldırmamalıydım. . İçimdeki seni ararken asıl benle tanışmıştım. Mademki sen yoktun ben en benimden bendim . Aşka inat zamanlar kurdum kendime . Sevdayı perhiz ettim. Yalnızca düşündüm. Dünyayı seni ve diğerlerini . Asıl olan inançlardı diğerleri yansıma idi. Sen bu yansımanın içimdeki en güzel çiçeğiydin. Ama göremedin . Mademki sen yoktun aldırmadım. Yaşamalardan yaşam seçip yaşadım kedimi ve bir sabah kaybettim içimdeki seni

Şimdi yeniden başladım her şeye sıfır kilometre. Mademki sen yoksun aldırmıyorum . Artık seni bırakıyorum içimden HOŞÇAKAL!!!

GitSem Diyorum.... CooookkK uzakLara... YaLnizLigin hüKüm SürDügü BiR Yere... SenSiz kaLabiLeceGim Bir Yere... GözLerini GörmeDen YasaYabiLeceGim biR Yere... Ama Seni GöRemeYeceGim Bir YeR YokKi... GözLerin Hep hayaLimde akLimda... Canimin caniNa isLemis sanKi... KoKun siNmiS üZerime... YataGimda kaLdi sac teLin... Yüregimde kaLdi bakiSLarin...

Ey SevdiGim... BeBeGim... Sen BeNim HerSeyim...
GözLerine Her bakiSimda iCimden SöyLemek Gecti HersEyi.. SeNi SevDigimi... biLmeDin...
SenSizLikte kayBoLdugum Her anda gözYasLarim seL oLdu,beLLi EtmeDim..
HicKimSeLere...
biR deLi aSk vaR iciMde.. ciYansi yaLnizLigimda YasaDigim...
yaLnizLikta YasaDigim...
Ben hep yaLnizDim.. sen Yoktun...senin haßerin biLe yoktu sevDigim... habeRin biLe yokTu..
seNin aSkin hep Bende...
Bunu biL
biLiyorum biLmeyeceksin ya,
söyLüyorum...
seNin asKin hep Bende ... CaniMin taa İcinDe...
asLa BitmeYecek...
Benden baSka bir SeHirde,biR üLkeDe... biR kıtada...
Sakin keNdini yaLniz HisSetme... Sakin!
Benim yüreGim hep seNde ...
beNim akLim hep Sende !

YAKTIN, YIKTIN HERŞEYİ!!! LANET OLSUN!!! ADIN BATSIN!!!

SENİN ne oLduğun BENİM için Hiç önemLi değiL! SonuçTa GözLerimin SANA BakTığı KadarSın… BEN o GözLeri ÇekTiğim An Hoş Bir Anı oLarak KaLırSın!!!

Ve senmişsin yıllarca bir gölge gibi peşinden koşup kovaladığım, ne zaman uzanıp tutacak olsam kaybedip ağladığım. Hangi gün güneşle doğup günle batarsa gözlerim aniden, senin sevginmiş meğer öylesine, ölürcesine aradığım...

Bir sonbahar ya da ilkbahar gibi tadına varamadığım, kimi zaman buz, üşüdüğüm... Kimi zaman ateş, eilimi vuramadığım... Zaman zaman bir gonca gül misalı kıyıpta koparamadığım... O deli sevdaymışsın her defasında, bir anlık gülümsemenle yaşadığım...

Denizler gibi hırçın, çağlayanlar gibi hırçın ama hep korktuğum... Silahlar gibi ateşli ama adı aşkın diye avunduğum ve sana ne olduğunu bilmeden vurulduğum... Bir gölege gibi olsanda, yüzünü göremesemde, hasretinmiş meğer savunduğum...
Evet senmişsin aylarca, yollarca acıyla aradığım...

Anladım ki kapkara bir tren peşinde, garip bir yolcuyum. Bohça var yüreğimde hep sensizlikle doldurduğum... Öyle bakma yüzüme kaderim, acırcasına...Ne desen boş bu saatten sonra. Bak, ben bir zalimin yüzünden aşk sarhoşuyum... Kurumadan döküldü genç yaşımda yapraklarım, zaten bir kez olsun mutlulukla konan kuşlarlar dolmadıki dallarım... Ya da farzet, ben dağ başında bir garip çınarım, sessiz ve sensiz, nedense uğrak yeri oldum tüm göçmen kuşların...

Sözüm sana ey sevgili...
Ne olurdu gitmeseydin, aşkının ateşini hasret rüzgarlarınla söndürmeseydin.Ölürmüydün sanki biraz daha sevebilseydin, kalbine sığdırıp da hayatında bana da yer verseydin... İnci tanelerinmi dökülecekti bilmem! Sildin alın yazını veda bile etmeden gittin, üstelik eğipte başını. Hani söz vermiştik bir birbirimize, beraber yaşayacaktık aşkımızın, ömrümüzün yazını?

Neyse boşver, boşver bu deli kadını, unuttuğun yerde kalsın bırak, ağzına bile alma adını... Hani sitemler ediyordum ya sana, hatta kahrediyorum ama biliyorum, zaman oluyor sızlatıyorum bir yanını. Her şey aynı diyorsun, aybı kaldı herşey, sadece değişen zaman diye yazıyorsun, yazımmı kaldı benim? Bak halime düşün, gör herşey aynı ama zaman neler çaldı bilmiyorsun...

Ölürmüydün sanki gitmeseydin? Ölürmüydün biraz daha gayret etseydin? Fedakarlık alnının akı olup, bir onur diye aşkımıza canından can verseydin? Çok şeymi istiyorum bilmiyorum ama benim sevgimi anladığın gün, işte o zaman sen kaybedeceksin...

Yalana gerek yok, tutmuyor şimdi titrek ellerim,
Tutmuyor dizlerim, ayakta zor durur bedenim.
Ne kadar gülmeye çalışsam, ben sahtekarım,
Aslı bu işte bugün yüreğimden cenaze kaldırdım...


-Nasıl bilirdiniz kalbini?
-Hep çok sevdi.

-Nasıl bilirdiniz yüreğini?
-Sevdasına anca yetti.

-Nasıl bilirdiniz gözlerini?
-Hep yaşları vardı.

-Nasıl bilirdiniz bu seveni?
-Mutluluğuna az kaldı....

Ağlamak istiyorum ama bu bozuk düzen için değil
Yitirdiğim kendim için
Yasımı kaç gün tutar kaç gün karalar bağlarım
Bilinmez.
Kendimi gömüyorum kara toprağa
Ve kaçıncı gömülüştür,
Gerçek ölümün gelişi
İnsan ruhunu böylemi teslim eder
Her ölen böylemi acı çeker
Kaçtığım gerçeklerden özür dilesem
Anneme bir koca demet çiçek versem
Yollara yeni adımlar eklesem
Hiç tanımadıklarıma iyilik etsem
Kendimi affedebilirmiyim
Söylenmiş yalanların gerçek yüzünü
Kahretsin...
Kaç kişiye anlatabilirim ki
Ben kendimi nasıl affedebilirim ki
İğrenmiş olarak bakıyorum
Ellerimle yaptığım her düşe
Ve yüreğimle yitirdiğim her sevgiye ağlayarak veda ediyorum
Üzgünüm be gidiyorum

BEKLEDİM GÜNLERCE
YOLLARA BAKTIM HEP,
TELEFON HİÇ DÜŞMEDİ ELİMDEN
GELMEDİN,GELMEYECEKSİN.
HEP ÖZEN GÖSTERDİM SURETİME
TARADIM SAÇLARIMI AYNANIN ÖNÜNDE
HİÇ HUYUM OLMASA BİLE
BUGÜN GELİRSİN,DEDİM
HEP BİR SEBEP BULDUM GELMEDİĞİNDE
HEP AVUTTUM GÖNLÜMÜ
GELMEDİN,GELMEYECEKSİN
ÜZÜLMÜYORUM ARTIK İLK GÜNKÜ GİBİ
SENİ BEKLEYEREK GEÇİRDİĞİM GÜNLERİ ÖZLÜYORUM SANKİ
BİLİYOR MUSUN SENİ BEKLEMEK SENİN GELMENDEN DE GÜZELDİ.
BU YÜZDEN GİT ŞİMDİ!!!

Parcalanırım yüreqimde bak her zerrem ayrı yerlerde...


Sevdansız geçen herdakikaya kaç günah adadım ben.. Kaç kez yıktım kendi ellerimle kurduğum şehirleri,kaç kez pes ettim son raundlarda.. Her bitişimin ardından kaç başlangıç geldide ittim ben elimin tersiyle.. Tertemiz gökleri koydum hayallerine.. Ağzıma almadım sensizliği.. Yüreqime koymadım.. Ve kaçkez inandırdım senin siyah sevdana benim pembe sevdamı.. Olmadı cantanem olmadı...


Her rüyada gerçek payı var derlerdi.. her rüyada.. Dün yatağıma yattım hayalinle.. Sımsıkı sarıldım.. "Uyudum-uyanamadım" Başlamadan bitti rüyam.. Ne eğrisi ne doğrusu,hepsini aldı götürdü benden...

Bir tek benimdi yüreğin hani.. Hani gitmezdin ellere,bırakmazdın beni,bırakamazdın.. Çok seviyordun,unutamazdın..
Yoktu gücün bir sevdaya daha,ilk ve sondum hani.. hani,hani,hanii....
Gücü olmayan adam arkasına bile bakmadan gitti bak.. Yüreğimi acıta acıta,kırıklarıma basa basa ellere gitti..
Ne farkeder şimdi sensiz hayat ha yaşamak,ha ölüm...
Üstü kapalı yalnızlığımı kanattın sen gidişinle.. Başkalarından duydum unutulduğumu..
Alışığım ben unutulmaya bilirsin.. Ama ,insanı en çok sevdiği unutunca acırmış yüreği..
Çok acıttığında öğrendim...

Ve biz sevgili,biz bir tuvaldeki iki uyumlu renk olamadık.. Sen bana tez ben sana.. Ressamın bir dokunuşuydu benim yüreqimdeki mutluluk.. Belki boya adiydi bilemedim.. Acıdı yürek,acıttı.. Hiç düzelmediki zaten.. Hep bir taş yollara,hep geçilecek engebe.. Olmadı cantanem hiç bir zaman olmadı...
Beklenmeyen gidişinle birdaha toplanmamak üzere dağılıyorum sevgili.. Çıkmıyor yüreğimin dışına,kendi içimde dağılıyorum.. Dokunmuyor sana,acıtmıyor..
Yüreğin bir tek benimdi sevgili,öyle sandım...
Yalnızlığımın katsayısını sayacak gücümde yok zaten..
Olmadı cantanem olmadı..
Yüreğin benim olamadı..

HoşçakaL...

VEDA

Elimde, sükûtun nabzını dinle
Dinlede gönlümü alıver gitsin
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin.

Yürü, gölgen seni uğurlamakta
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da
Köşede bir lahza kalıver gitsin.

Ümidim yılların seline düştü
Saçının en titrek teline düştü
Kuru bir yaprak gibi eline düştü
İstersen rüzgâra salıver gitsin.