ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Güzel bir yaz aksami gibiydi gelisin..
Gözlerin bir öksüzün hayata tutunusu gibiydi,
Üzülmüyorum......
Bitimsiz bir sevda yasadigim,
Her kösede durur sevginin gölgeleri.
Seni yaziyorum hayatimin her sayfasina..
Hergece ay isiginda seni izliyorum,
Sakliyorum sevgini yüregimde..
Maziden satirlar var bugün..
Anilarimla bereber oldum..
Hepsine birer kirmizi gül verdim..
Yanaklarina buseler astim,
Suskun cigliklara adadim seni,
Bir göz yasi saklamistim........
Bugün yagmurla yüzüme yagdi,
Olmadigin bir ülkede mevsimlere böldüm,
Yoklugunu........
Yagmamis yagmurlara hediye ediyorum gözyaslarimi.

Perde inmiş gözlerime,
Sarmış her yerimi yarin kokusu.
Yasak koymuş sözlerime,kararsızım.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Bütün kifayesiz kelimelerim hapis olmuş.
Söylemek istediğimde,
Yığınla kelime birikiyor dilimin ucuna.
Ama duyulan olmuyor içlerinden.
Kendimce,işitilmeyen kelimeleri tartışıyorum
Tek kişilik oturumlarda.
Sonu gelmiyor kararsızlığımın.
Bir sonuç çıkartamıyorum
Beynimdeki dinleyenleri tatmin edecek.
Onlar da beni suçluyorlar.
Yuvarlanan kar topu gibi büyüyor çaresizliğim.
Hücremde hapis olan kelimelere
Bir türlü af çıkartamıyorum.
Yine isyan başlatıyorlar beynimdeki gardiyanları öldürüp.
Haykırışlarını duyabiliyorum.
Ama onları benden başka duyan yok.
İçimdeki bitmek tükenmek bilmeyen bürokrasilere takılmış onlar.
Hapishanenin kapısından
Birer birer salıvermek istiyorum hepsini.
Sonra böyle bir şeyin imkansız olduğunu düşünerek
dudaklarımın arasından süzülselerdi ne olurdu?
Diye düşlüyorum gözlerime inen perdeden.
Özgürlüklerine kavuştuklarında yine beraber olacaklar
Çünkü biri diğeri olmadan anlamsız olduğunu düşünüyor.
Gereğinden fazla tutsak kaldıklarını
Ima ediyorlar beni heyecanlandırarak.
Sonunda esaret bitiyor...
Sonra birden şekillenmeye başlıyorlar,
Yavaş yavaş benim esir düşüncelerime dönüşüyorlar
Benim baskı görmüş kelimelerim:
Düşüncelerimi de kurtarıyor.
Ve geriye sadece yine Sessiz Kelimelerimin geleceği
Bir ortam kalıyor

Sessiz Bir Sevgim Var Sana Karşı,
Haykırsamda Yanacak Canım,Sussamda...

Bu Yüzden Sessizce Yaşıyorum Aşk ı,
Çığlık Atsam Çıkacaklar, Bekliyorlar Acılar Pusuda...

Sesiz Bir Sevgim Var Sana Karşı,
Suskun Sevgim, Dillerim Lal, Yüreğim Ağzımda...

Biliyorum Yok Yüreğinin Canıma Kastı,
Zaten Olsaydı, Çıkmıştı Bu Can Bir Çırpıda...

Sessiz Bir Sevgim Var Sana Karşı,
Çayım Kaçak, Sigaram Yanık, Sesim Titrek Sevgim Gibi...

Bir Selamına Bu Yürek Dağlar Yıkardı,
Anlasaydın Eğer, Sessiz Sevgimdeki Çığlıklı Dili...

Senin sevginin rüzgârlaryla dolardı yüreğimin yelkenleri,
ırmaklara baktığımda; bilinmedik huzur dolu denizlere senin rüzgarınla açılırdım,
senin varlığınla ulaşırdım kalbimin ve ruhumun en derinlerine...
Senden alırdım bütün gücümü, mutluluğumu, sevincimi,
senin ruhunda dinlenirdi ruhum...

Beyazlar içinde gelirdin her geldiğinde,
nazlı utangaç bir gülüş olurdu dudağında,
yanağında dağ gülleri;
nefesinde serin serin sevgi olurdu.
Yasemin kokulu bir sevinçle süslenirdi gönlümüz,
ay kokardı bakışlarımiz, oturup saatlerce yıldızları seyrederdik...

Şimdi geride kalan zaman dilimlerinde kare kare mutluluklar geçiyor gözlerimin önünde,
korkular geçiyor...
Ne zaman seninle buluşsak çabuk geçerdi zaman,
kırmak isterdim, zincire vurmak isterdim dünyadaki bütün saatleri...

Korka korka buluşurduk seninle, sonra hüzünle ayrılırdık.
Sorguya çekerlerdi seni, döverdi kardeşlerin, elimden bir şey gelmezdi.
Gözyaşların gücüme giderdi, oturup ağlardım senin yerine...

Unutma! Bir tek seni sevdim ben, bir tek seni özledim...
Düşünüyorum da sen gideli ne kadar da yalnızım, ne kadar kimsesiz, en çokta sensiz...

Şimdi buluştuğumuz yerden ne zaman geçsem içim burkulur, gözlerim durup durup dolar.
Her esen yelde, yağan yağmurda, çağlayan ırmakta, uğuldayan ormanda hep senin kokunu duyarım...
Şimdi acılar simsiyah bir sarmaşık esrarıyla büyürken bedenimde,
inciterek yüreğimi gitgide yalnızlaşıyor ruhum...

Nasıl anlatsam bilmem ki...
Bilsem yeteceğini bakışlarımın sadece,
Her saniye bakmak isterdim gözlerine.
Belkide birkaç kelime
Aşkımı ifade eden...
O kadar zor ki
Denemek bile.
Nekadar isterdim,
Bunları söyleyenin sen olmasını.
Ve söylenenin ben!!
Eziyeti de anlardın böylece.
İçinde hiç bitmeyen çığlıklar.
Dışında sadece ellerindeki titreme..
Söylenecek birşey olmaması
Boş bakışlar..
Boş sözler..
Birşeyler aramak söyleyecek..
Sadece daha fazla konuşmak için..
Daha fazla sesini duymak,
Gözlerine bakıp gülmek için..
Sadece ,
"Belki şimdi Seni seviyorum" derim diye
Beklemek isterken biraz daha
Gidişini seyretmek..
Çok acıydı..
Gitmeden önce düşünmek,
Gittikten sonrada yaşamak sensizliği..
Çok acı..
Ama en acısı
Hala seni seviyor,
Senin için ölüyor olmam buralarda,
Sensiz,
Hasret dolu,
Ve yapayalnız....

Sevmiştim inkar etmiyorum
Belkide hala seviyorum
Sana inan kızmıyorum
Kendi hatalarıma ağlıyorum

Doğruyu bulur dedim
Herşeye gögüs gerdim
Seni değiştirmeyi çok denedim
Bu sonu sen kendin istedin

Yeter, yeter, yeter
Bu oyun burda biter
Anlatma bana kendini
Yıllardır tanırm seni..

Başkalarına git dene
İstersen yalanda söyle
Nereye kadar sürer
Birgün olur o da biter...

SENİN ne oLduğun BENİM için Hiç önemLi değiL! SonuçTa GözLerimin SANA BakTığı KadarSın… BEN o GözLeri ÇekTiğim An Hoş Bir Anı oLarak KaLırSın!!!

Yasamak değil, beni bu telâş öldürecek dediği gibi şairin;
O telâşla, bırakın Paris yolunda ılık rüzgarla taramayı saçlarınızı,
Sevdiğimizle doyasıya bir sohbet bile edemedik biz.
Gözümüz saatte söyleştik hep,
Koşuşur gibi seviştik,
yarışır gibi çalıştık,
Hep yetişilecek bir yerler,
Aranacak adamlar,
Yapılacak işler vardı.

Bir sonraki günün telâşı, bir öncekinin tersine bulaştı.
Başkalarının hayatı, bizimkini aştı.
Kor karanlıkta çalar saat sesi yerine;
Kuşluk vakti, kızarmış ekmek kokusu
Veya yavuklu busesiyle uyanma düşlerini
Hababam erteledik.

20 li yaslardayken 30 lara kurduk saatin alarmını,
30 larımızda 40 lara, belki sonra 50 lere...
Lakin öyle yanlış kurgulanmış ki hayat,
Kuşlukta uyanma fırsatı sunduğunda size,
Artık uyku girmez oluyor gözlerinize.
Doyasıya söyleşmek,
Telaşsız sevişmek için bol zamana kavuştuğunuzda,
Söyleşecek, sevişecek kimsecikler kalmıyor Yanınızda...

Özenle sakladığınız Bir SARI Lira gibi ömrünüz;
Vakit gelip sandıktan çıkardığınızda,
Bir de bakıyorsunuz ki,
Tedavülden kalkmış !!!!

Varliginla yoklugun arasinda yasiyorum..
Varligin ile yoklugun arasinda gel gitleri sürüyor beynim..
Beynimin tüm hücreleri seni sayikliyorum su an bana..
Sen yoksun…

Aslinda sen hic olmadin ki..
Sen hic benim olmadin ki..
Ve sen.. asla benim olamicaksin ki..

Beynimde girift bilmeceler var..
Cevabini bildigim sorular soruyorum kendime..
Belki de gercekleri görmekden aciz gözlerim..
Ama artik anladim..
Asil kör olan gözler; görmesi gerekenleri görmek istemeyenlermis...

Yoklugun neden bu kadar canimi acitiyor?
Halbuki Yokluguna alismisti yüregim..
Simdi niye bu kadar zorlaniyor..
Yoksa ben hep kendimi mi kandirmistim..

Günes yüzüme vuruyor su an..
Oysa ki ben hep karanlik görüyorum. Neden?
Günes yüzüme yansiyor su an.. demek ki sen su an gülüyorsun..
Demek ki su an isil isil bakiyorsun kandil kandil yanan kara gözlerinle..

Sana bu satirlari yazarken yine keman caliyor arka planda..
Calan insan kemani mi yoksa her notasinda benim yüregimden bir parca mi caliyor.. bilmiyorum..

Biliyor musun seni tanimadan böyle degildim ben..
Efkar kuslari, hüzün makaleleri misafirim olmazdi benim..
Ama artik.. artik onlar benden bir parca gönül evimde.. kalp evimin sahipleri onlar oldu..
Sen Günesimdin oysa.. Ay´imdin.. Aydinliktin.. Nur´umdun…
Neden karanliklari.. matemi.. hüzünü verdin bana..
gerci sen hep biraz bencildin.. karanliklari bana vermeyi severdin..
zoruma gitsede susardim.. susarak konusurdum seninle...
cünkü mutluluk sana öyle yakisiyordu ki
senden baska kimse bu kadar mutluluga sahip cikamaz saniyordum..

Yine sana yaziyorum senden habersiz..
Bu sana kacinci siirim bilmiyorum...
Hepsini biriktiriyorum.. senin gibi kagida kaleme dökmüyorum..
Kalbime yaziyorum her seyi…
Ruhuma mühürlüyorum her satirimi..
Sevginden arindiramadigim kalbimi...
Ruhumu siirlerimle aklmaya calisiyorum...


Yoksun...
Aslinda sen hic olmadin ki..
Sen hic benim olmadin ki..
Ve sen.. asla benim olamicaksin ki…

Severek ayri kalmak…
Mantigina söz gecirememek..
Kalbine söz gecirememek..
Karanliga gömülmek..
Sevgin de her seyi yasadim..
Ama hala.. ama hala.. vazgecemiyorum senden..

Kalp bu. Ruh bu.. ne kadar dayanirim saniyorsun..
Sakin simdi bana “sen güclüsün dayanirsin” deme..
Gidisinle bütün gücümü aldin benden..
Geri dönmeyecegine göre..
Benim olmayacagina göre..

Ya beni bana geri ver..
Ya da gel ben de ki seni al...