ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Kolaydi Sevmeler Ben İmkansizi Seçtim...
Ne Kadar Yakinsan O Kadar Uzaktin Bana...
Elimi Uzatsam Tutabilirdim Ama Bir O Kadar Da Ulaşilmazdin...

Kaçanlardan Değildim Ben...
Kaçamadim...

Ne Zaman Vazgeçmeye Kalksam...
Yüreğim O Kocaman Haliyle Dikildi Karşima...
Ben Yüreğimin Sesini Dinledim... Ve Yüreğim Aslinda Sendin...

Her Sözcüğe Denedim Seni Anlatmak İçin...
Her Sözcüğün Üzerinde Durup Bin Kere Düşündüm...
Ya Onlar Anlatamadi Seni Ya Sen Onlara Yetmedin...

                                               Ayak bileklerim sızlıyor
                                           çelimsiz kalıyorum lodosunda

                                                   dur yaşam! dur artık yerinde
                                                  yorulmadın mı hoyratlığından? 

                                              acıyor kalbimin sen yanı
                                                 sendeliyor, düşüyor,
                                                      kalkamıyorum ..

                                                   tut ellerimden hey hat !

                                           ne parçalanacak diz kaldı,
                                               ne de kırılacak kalp..
                                         bak çocukluğumda yok artık ..
                                            ne yapacaksan şimdi yap!

                                                            yoksa..
                                                yoksa, çok geç olacak ...

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu.

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına
düşüşü ve burnun herkesten başkaydı işte.
Güldüğün zaman yukarıya bakardın. Yukarı kalkan
başın ve gülen gözlerin vardı, ne güzeldiler...

Sen bilmiyordun, ben seni seviyordum.

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler. Duvarlara,
vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu. Geri dönüyordu
çoğalarak. Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum
herşeyi, her şeyi erteleyişim oluyordun. Kalp ağrısı
oluyordun, birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk. Dönemeçler geçiyor,
köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan suların
üzerinden atlıyorduk. Cesurduk... Ufuk çizgisi maviydi,
gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller.

Ben seni seviyordum, bilmiyordun.

Sevinçlerim oluyordun arasıra, sen hiç bilmiyordun.
Sonra herhangi biri oldun. Bütün sevinçlerim bittikten
sonra yağmurlar yağdı serin haziran akşamları...
Sonra bir gün uzaktan gördüm seni. Saçların
bana inat, başın her şeye meydan okuyarak.
İşte yine aynı... Kalbimi acıttın. Her zamanki gibi.
Değiştik sanıyordum.

Ve sen yine bilmiyordun.

İclal Aydın

Sana söz veriyorum dün ve bugün olduğu gibi yarında sonsuza kadar gözümdeki yerinin değişmeyeceğine hayatım boyunca en yakın arkadaşın olacağıma her üzüntülü anında tatlı gülüşünün geri gelmesi için elimden geleni yapacagıma gözümün gözüne degdıgı heran sana yeniden aşık olup seni bir sevgi tapınağına dönüştüreceğime hergece sana aşık olarak uyuyup her sabah sana uyanacağıma beni ilk tanıyıp sevdiğin günkü gibi ömrünce aynı beni benliğin sevecenliğini göreceğine hergün büyüyüp gelişen sevdiğimde seni heran sonsuz mutluluğun çiçek bahçesine taşıyacağıma kalbimdeki en değerli varlık olarak elini tutacağıma o ilk heyecenı ömrümce hep yaşatacağıma hayatım boyunca satır satır seni yazacağıma seni çizeceğime hep sana sesleneceğime yaşadığımız her güzel unutulmaz hatıralar zincirine her gün bir yenisini ekleyeceğime seni sen olduğun için ömür boyunca seveceğime sana bütün içtenliğimle ve varlığımla sarılarak

                     SÖZ VERİYORUM