ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Hayat ve Ben..

Otuzbeşime bastım gecen hafta…
ilk yari bitti: Hayat:1…Ben:0….
Ama belliydi böyle olacağı…
Nicedir başlamıştı belirtiler:
Yolda çocuklar “Amca şu topu atıversene” diye
seslendiklerinde
kuşkulanmıştım ilkin…
Sonra saçlarımdaki beyaz teller tescilledi yarı
yolun ufukta
göründüğünü…
Baktım, lise fotoğraflarım sararmış,
sınıf arkadaşlarım yaşlanmış.
Eş dost sohbetlerinde sağlık ve çocuk konuşulur olmuş,
seyahat ve aşk yerine…
Gök gibi gürlemeye alışkın müzik setimin ses
düğmesini kısar olmuşum,
içimdeki uçurtmanın ipini çekercesine…
“Bizim zamanımızda” diye başlayan nutuklar
atmaya başlamışım
mezuniyet törenlerinde-hayret! daha dün
değil miydi
benimkisi?-Yıllar yılı dudak büktüğüm “ölümden sonra hayat”
masallarına kulak
kabartmaya başlamışım
gizliden gizliye…
iple çektiğim Haziranlara sırt çevirmişim.
Yaşamın orta sahasına girmişim..
irkilmişim…
Ruhumun ikizleri yine çekiştiriyorlar
kollarımdan. Biri
“Daha ne gördün ki” diyor yüzünde papatyalarla;
“Asıl şimdi başlıyor hayat…!
Bundan sonrası rahat!”
Lakin “Buydu görüp göreceğim” diye efkârlanıyor
öteki…
“ikinci yarı geçer hızla/yaşlanırsın zamanla…
“Yaşı genç olanlar 35′e uzak durduklarını
sanarak “sahi oldu mu o
kadar? Hiç göstermiyorsun”
tesellisindeler…
35′le çoktan tanış olanlarsa “hayat hoş geldin”
pankartlarıyla
karşılamadalar…
ilk yarı sadece bir ısınmaymış meğer:
Asıl ikinci yarıda anlaşılırmış tadı,
hayatın… kavganın… aşkın…
Bense
şaşkın… devre arası bilançolarındayım.
Son dönemde, kim bilir kaç kez eski anıyı yaralı
ele geçirdim,
belleğimin
derinliklerinde…? Kim bilir
kaç kez kendime yakalandım, kendimden kaçarken…
ve sustum vicdan
sorgularında…
Aksisedamla
bile dertleşmedim.
Meğer ne yaman serüvenmiş hayat?
Bazen yediveren gülleri gibi bereketli…
Sanki hayat değil, Körfez krizi mübarek: Bir
koyup, beş alıyorsun…
Yaşıyor, seviyor ve seviliyorsun…
Bazense kıtlıktan kırılıyor ortalık… şaşıp
kalıyorsun…
Oysa-herkes bilmezden gelse de- skoru belli
oyunun:
30′larda dedeni ve nineni kaybediyorsun.
40′larında anneni ve babanı…
ve 70′inde kendini….
şimdi devre arası/yolun yarısı…
Bugüne dek ancak tanıştık hayatla…
Ben ona kendimi tanıttım…
O bana kendini…
Göğsüme madalya gibi dizdim hatalarımı…
Zaferlerim onlar benim…
Olgunluğumun yapıtaşları…
Ve derin bir yara gibi sakladım başarılarımı…
Asansör çıkarken yukarı,dönüp bakmadım aşağı…
Dönmesin diye başım…
Ben istikballe arkadaşım…
Ne var ki her şey yarım…
Hayat da yarım, sevdalar da…
Daha diyeti ödenmedi sevinçlerin…
ihanetlerin hesabı sorulmadı…
Nazım’ın dediği gibi Kopardım portakalı
dalından Ama kabuğu soyulmadı
Sevdalara doyulmadı…
“Doydum” diyen görmedim ki ben zaten…
Lakin gel de zamana anlat bunu…
Sahi nedir bu telaş, bu kin? Sanki ölüye can
yetiştireceksin… Baktım
ikinci yarı kapıda…
ve hayatın ceza sahası yakın…
Doldurdum bir kara kutuya 35 yılın hesabını.
Acılar, sancılar bir çekmecede, sevdalar
diğerinde…
Bir yerde hüzünler ve korkular, bir üstte
sevinçler ve zaferler… Kat kat,
dizi dizi dizdim kullanılmış takvimlerimi…
Sabırla kapattım kutuyu, sevgiyle mühürledim
ağzını…
ilk yarı bilançom o benim:
Yangında ilk kurtarılacak…
kazada ilk açılacak…
Yarımlar tam olduğunda kara kutuyu açıp
bakanlar teşhis koyacaklar
halime…
“çok mutlu olmuş, fazla yüksekten uçmuş
zavallı” diyecekler, ya da
“sebepsiz
alçalmış… Bile bile vurmuş kendini
dağlara…”
Fakat kara kutu ancak bir kısmını söyleyecek
hikayenin…
Kalanı benimle gelecek…
Dağların yamaçlarına savuracağım en mahrem
hatıralarımı…
Reyhanlar saklayacak sırlarımı…
Skoru bir tek Ege’nin suları bilecek…
Denize kavuşabilirse eğer içimdeki nehir…
Hayat:0…Ben:1

CAN DüNDAR

Canım kardeşim KamiL ciğim,Nice mutLu doğum günLeri görmen diLeğiyLe.

    iyiki doğdun KAMİL

   Cihat kardeşim bunu gündeme getirmekle unutulmuş olan vatan şehitlerimizede anma fırsatı doğdu.

  Bu vatan bizimse, bizi korama pahasına canlarını yok sayan bu büyük mehmetçiklerimizi en azından formda her daim yazılarla olsun hatırlayalım lütfen.

 Bir  başka milleti değim bizim millet için ordalar.Bu vatanı ne zorluklarla kurtarmışlardır.Biz bunları unutmuş gibiyiz neden ama bu topraklar hepimizin atalarımız ibizin için canlarını kanlarıyla almışlar,bizler nden şurda iki satır yazıyla dile getiremiyoruz.

          Cihat  kardeşim başlık gerçekten çok güzel,eline emeğine yüreğine gönlüne sağlık..

  UNUTMAN BU VATAN BİZİM ,BİR BAŞKASIN DEĞİL

       Öncelikle şunu belirteyim,bu başlık en azından bazılarını yanlış yönlenmelerden dönve hatırlamasıdır Buraya bakarak biraz olsun yazısmalara dahada özen gestermeliyiz,laletayn yabancılaşmış kelimelirden arınarık öz TÜRK çemizi gere kazanmalıyız,doğru arkadaşımız bir başka kimseni aklına dahi gelmiyo.

      Nerde gereksiz konu var onunla alakadar oluyorlar,hiç ciddiye alınacak değildir yazılar.Jelinim bu başlıktan dolayı seni en içten dileklerimle kutluyorum.

       Ne olursa olsun bir insan öz benliğini yitirmemeli ego tatmin etmek için bişeyler yapmış gibi gözükmemelidir diyorum..Ben bu başlığı alkışlıyorum saygılar herkese.. 

     Cihat kardeşim ajan olmamak için bir nedenin yok ,neden olmayasın.

 Ben şahsen senin gibi saygılı ve büyügünü küçüğünü bilen bir kardeşim olmalıdır derim,ki bunu inşallah görürlerde sende amacına ulaşırsın kardeşim..

   En derim sevgi ve saygılarımı sunarım...

GÜLÜMMMMMMMMMM

Gül yüzün aklımdan çıkmıyor bir an
Hasretin içimi yakıyor gülüm
Yıldızlar uykuya dalarken bile
Hayalin hep bana bakıyor gülüm

Kaybolup giderken seher yıldızı
İçimi kemirir hala bu sızı
Neyleyim ben sensiz baharı yazı
Yokluğun boynumu büküyor gülüm

Yanımda olmadan gülermi yüzüm
Ne gecem bellidir nede gündüzüm
Kahrede kahrede geldi bak güzüm
Şaçlarımda şafak söküyor gülüm