ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

                        Berbat

          Evet yazıyorum ama cevap yok dilini yutmuş sanki

 çünkü

  hala anlayamadım

                               Alara

                            SEVGİ BİZİ ÇOGALTIR

   Sevmek bizi aklımızın ve kalbimizin daha önce hiç keşfedilmemiş ve sevgi olmasaydı asla bilinmeyecek yerlerine gitmemize özendirir.Kısacası,sevgi bizi kendmize açıklar.

    Sevgide tehlikeye atılmayı,bir daha denemeyi,eski yollar için yeni davranış seçenekleri aramayı özendiren güvenligi buluruz. Birbirimizi oldugumuz kadar kendimizi daha derinden keşfederiz. Sevince,kendimiz için tanımladıgımız dünyanın kısıtlı oldugunu görür,sadece bir başkasının gözüyle yapılacak yeni algılamalar olacagını fark ederiz.

      Sevgi yetiştirmek için en verimli topragı sunar bize. O topragı,eski kimligimizi ve işe yaramayan gözlemlerimizi vermeye istekli olmakla zenginleştirerek besleriz.Buna karşılık olarak da, hem kendimizi daha geniş açıdan görür,hem de keşfedilmeye hazır sonsuz olanaklarla dolu bir dünyaya sahip oluruz.Sevgi kör degildir.Kusursuz bir görünüşü vardır.Kendimizi daha önce hiç görmedigimiz gibi görmemizi sağlar.

                 yanmamış bir lamba ile yanan bir lamba arasında ne fark varsa,seven bir insanın sevmeden önce ve sevdikten sonraki durumunda da aynı fark vardır.Lamba oradaydı ve iyi bir lambaydı,ama şimdi ışık da veriyor(ki,gerçek işlevi de oydu)

                                         VİNCENT VAN GOGH

Bilgelik sevgisi, hakikat sevgisi anlamına gelen "philosophie" Yunanca bîr kelimedir. Philosophie kelimesinin ilk kez ortaya çıktığı zaman diliminde iki düşünür tipi vardı: Bunlardan bir bölümü "philosophos" bilgeliği arıyor ve hakikati elde etmeye çalışıyordu; ötekiler "sophos" ise, bilgeliğe ve hakikate sahip olduklarına inanıyorlardı. O halde philosophie kelimesi insanın hakikate ulaşmak için çaba göstermesi gerektiğini ifade eder. Bu özel anlamını bir yana bırakırsak, felsefe genelde bilim anlamına gelir. Yalnız bu görüşü belli bir biçimde sınırlamak gerekir.

Her bilimin meydana gelmesinde belli başlı iki sebep etkili olur: Birinci sebep, bir şeyi bilmeye çalışmamız, yani evrenin yapısının nasıl olduğunu bilmek için gösterdiğimiz çabadır. Amacı yalnızca bilmek olan bu teorik birinci sebepten başka bir de pratik bir motif olan ikinci bir sebep vardır. Biz yalnızca evreni bilmek istemek ile yetinmeyiz, ayrıca bir de ona hâkim olmak isteriz.

Eski Yunanlılar felsefe kelimesinin karşıtı olarak "teknik" kelimesini kullanıyorlardı. Felsefe, evreni kavramaya çalışan teorik araştırmalarımızın bir bütünüdür. Teknik ile tüm zenaat ve geleneklerdeki (hürfetlerdeki) pratik yetenekler ve metotlar anlaşılır. Felsefe evreni kavramak çabası, teknik ise eşyaya pratik amaçlarımıza yarayacak bir biçim vermek çabasıdır.

Günümüzde felsefe daha özel ve de daha sınırlı bir anlam kazanmıştır. Bugün bir yandan felsefe ile felsefe disiplinlerini, öte yandan da bağımsız bilimlerin her birini tek tek diğerinden ayırıyoruz. Felsefe denilince, evreni bir bütün olarak anlama çabasını kastedeceğiz. Evreni bir bütün olarak anlama çabasından, daha ilkçağda var olan bir felsefe disiplini, "Metafizik" doğmuştur.

Metafiziği ilk kez kuran Aristo dur. Aristo metafiziği kurmuş olduğu halde, o, bu kelimeyi kullanmamıştır. Aristo, bu felsefe disiplininin kendisine konu olarak aldığı alana "İlk Felsefe" adını vermiştir. İlk felsefe tüm varlıkların özünü, son nedenlerini araştırır ve özellikle de evrenin yapısını ve özünü bilmek ister.

Evrenin özünü bir bütün olarak kavramak isteği, tarihin başlangıcından beri vardır. Bugün, metafiziğe ya da Aristo nun ilk felsefesine karşılık, evrenin çeşitli alanlarını kendilerine konu alan bağımsız bilimler vardır. Evrenin özü ve aslı probleminde, metafizik, zaman bakımından bağımsız bilimlerden daha öncedir.

Özetle: Önce felsefe vardır, bağımsız bilimler sonradan felsefeden ayrılarak ayrı birer bilim dalı haline gelmiştirler.