fiogf49gjkf0d GÜNAYDINIM’ sın...
Fecri aydınlatan sözlerimsin sen...Karanlığın odalarına süzme
ışıktır gözlerin..Ceplerinde hüzün taşıyan kadının avuçlarında
sakladığı mavi bilyelerin içinde yaşayan can...
Sen perdelerime düşen günaydınımsın..Sen yarım yamalak
sözlerimin tamamlandığı yersin...Durma oralarda, gecemi
gündüze çeviren adam..Günebakan çiçekleri gibi yüzünü bana çevir..Soluğunu rüzgar, suskunluğunu bahar yaptım kendime..
Gözlerinin sağnaklarındayım bulut bulut düşüyorum Yeşil
Cennetin kuruyan topraklara...Kalem oluyorsun yüreğimde demlenen...Kahverengi gözlerim gibi kahve gözlerinle ısık
dağıtıyorsun şehrime..Alnıma vuran ışıksın..
Cünkü sen günaydınım, sen benim yaşamımsın
sabahıma kanatlanan...
AYDINLIĞIM’sın....
Cemaline sinen nurlu gözlerine esir düşüm ben..
Esrik bir rüyayım karanlıktan aydınlığına saçılan..Tut sevgili..
Mihrabına al beni..Gökyüzüne kanatlandır beni.
Kutsa beni yüreğinle..Kutsal mabedinde yaşamama izin ver...
Duam olsun nefesin..Nefesim olsun gözlerin..Katılaşmış
karanlığımı erit yüzünde soluklanan güneşle..
İlmekle beni ışığına..Kollarına al cocuksu sevinçlerımi...
Ört üzerimi ışığınla...
Saçlarımın köklerinde doğsun gözlerin..Alnı pak sevdalara
kazılsın adın..Tıpkı karanlıklarıma bırakılan aydınlık gibi...
Sen hep burada kal.Gecemin sabaha gebe kalan aydınlığı ol...
Kuşluk vaktim olsun sözlerin..Perdelerim seninle
gülümsesin...Şehrim seninle ısınsın..Sen geleceğe yürüdüğüm
yollara mevzilenmiş çiçeklerin gökyüzüne bakan yanısın...
Sen pencerelerime süzülmüş apaydınlığımsın....
YOLLARIM’sın....
Umutsuzlukta kaybettiğim yılların geleceğe giden zamanısın
sen..Tozlu yollarımsın sana uzanan...Adımlarımsın bastığım
her izinde adını sayıklayan...Rüzgar koynumda sana geliyorum..Dudaklarımda senin en sevdiğin şarkı....
Bir de bohçamda sevgi azığım...Kilitledim geçmişimi
karanlığa...Ben sana koşuyorum..Hem de yalınayak...
Bilirim ki yollardaki dikenlerin çıplak ayaklarımın
kanamasından korkarsın sen...
Dudaklarınla öpme sakın yollarıma
serilmiş dikenleri..Bırak kanasın ayaklarım....
Yollarımsın bâd- ı saba ile yıkanmış..Bulut bulut gölgelerinde
ilerlediğim varlığının bayram arifesindeyim..
Sana kavuşmak, bir bayram sabahı... Toprak yağmuru sağarken dudaklarıyla sen benim vuslatımsın hasretin
omuzlarına vurulmuş...
Sen benim yollarımsın adınla onurlandırılmış..
Gözlerini mavi ufuklara çevir..Toz bulutuyla sana
gelmekteyim...Ellerimde mavi bilyelerim nefes nefese sana koşuyorum .Bekle beni..Daraldı zaman..
Yaz yağmuru kadar mesafem kaldı sana..Geliyorum....
Kaybolan yılların cilasız zamanlarından senin için yollara koyuldum..Zamansızlığın patikalarını geçmişken bir dağ kaldı aramızda...Üzüm bağlarından geliyorum sana..
Az kaldı sevgili..
Yollarımsın, adımlarıma ömür diye sunulmuş...
SABRIM’ sın..
Acıya minnet eden bir cocuğun ellerine tutuşturulmuş ekmek
gibi bereketli yüzün..Su gibi aziz, hayat kadar elzem ve nefes
kadar sonsuz bir cansın sen...Akşam kuytularında yalnızlığın
ayak dibinde düşmüş benliğimin gözlerinde tekrar hayatı kazanmasıydı..Takâtim, dayanağım, sabrımsın sen..
Soğuk ve yapay cocuklarla bastırılmamış cocuksu düşlerimin
yeniden sabırla örülüşüydü yüzündeki tebessümler..
Ezberimsin. evvelim , ezelim ve ebedimsin...
Sebebim, nefesim ve ahirim..Sen, çaresizliğin ayak
uçunda demlenen yüreğime armağan edilen sonsuzluk hediyesi..
Sen, göğsümde taşıdığım eşsiz paye...Sen benim acıya dayanma
gücüm, sen benim yüreğime işlenmiş sabrımsın...
HAYATIM’sın...
Şeceresi hüzün olan kadının buzdan kalbine düşen hayatsın..
Canıma can diye süzülensin. Kanadında mutluluk olan baharlarsın sen...Gonca güllerle süslenmiş sabahların gülümsediği cansın sen.. Kaybettiklerimin ardından tek kazandığımsın..
Bedeli ödenmiş acılarımı dudaklarındaki nefesle gideren
şifâsın sen.. Bağrı yanmış ve susuzluktan yüreğimi kurumuş
kıyılarıma dolan ve benliğimden aşıp yüreğimde çoğalan bitmez
deryâsın sen..Yaralarıma kendi yarası gibi bakıp sökük yüreğimi
Eyyubvâri sabırla mutluluk ekleyen, çöllerimdeki serabın
tükendiğini bilip dudaklarındaki ab- ı hayat ile menzile giren
Mecnunsun sen...
Göğsümde her zaman övünç abidesi diye saklayacağım ömrü
vefasın sen..Sen susuzluğuma düşen hayatsın..Bak çöllerim yeşeriyor..Dokun toprağa..Zamanın göğsünde elenmiş topraktan
“ sen ” fışkırıyor bak..Dua dua filizleniyor kuru yapraklar..
İçinde büyüttüğüm kız çocuğunu vakitsiz gömen kadının
kuru dudaklarına sunulmuş ab- ı hayatsın...
Sen benim gözlerindeki kendimi gördüğüm hayatımsın...
Soluklandığımsın, nefes aldığımsın....
Velhasıl; sen benim evvelim, Ezberim, ezelim, ebedimsin... Sen benim herşeyimsin...
" Sen dünden daha büyüksün içimde sevgilim..... |