ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Bu gece canım yalnız kalmak istiyor,
Herkesden uzak, her sözden, gözden uzak...


Kimseyi istemiyorum şu beni hiç terk etmeyen yalnızlığımın yanına...
Bu gece ve her gece sus pus olmak istiyorum...
Şu koskoca evrende, şu sonsuz karanlıkta attığım sessiz çığlıklara hiç bir kulak şahit olmasın...
Uzaklara döndürüp gözbebeklerimi, boş düşüncelere dalıp, öylece kalmak...
Hiç konuşmadan,
Hiç duymadan,
Hiç görünmeden...


Böyle değildim ben sensizliği bilmeden,
Bu garip huylar senden yadigar...


Bu garip halim,
Bu tutarsızlığım,
Bu zaman tutmazlığım,
Bu hırçınlığım,
Bu yalnızlığım... Hepsi senden kaldı... Taşımak zorunda bıraktın bu yükü bana... Bu ben miyim?.. Değilim


Ne varsa gönlümde sen aldın götürdün yar,
Bu hüzün bana senden yadigar...


Ne bıraktın bana bu garip halden başka?..
Sen sadece canımı değil, koskoca Ben i götürdün benden...
Geride bıraktığın koyu karanlık bir hüzün...
Sonu gelmez... Bitmez... Tükenmez...
Bir sen vardın bende, birde ben...
Sen kendini aldın gittin...
Ben kalırım sandım, oysa çoktan sana dolanmışım...
Sürüklenip gittim, farketmeden çekip götürdün...


İçimde ağlayan bir çocuk bıraktın yar,
Bu acı bana senden yadigar...


İşte kalan bu...
Ağlayan, sızlayan küçük bir çocuk...
Ama bitti, artık gözyaşı birikmiyor gözpınarlarımda...
Bu acı artık sadece yüreğimde ve gözlerimde değil...
Bütün bedenimde...
Tek bir yanım yok acıyan...
Baştan aşağıya acıyorum...
Ama hissetmiyorum...

Susuyorum!

Sana susuyorum...
Biraz da susmayı deniyorum...

Nereye kadar?


Bu oyunu burda bitiren ben oluyorum...Başlatan sen olana kadar...Ama sen geldiğinde bu oyunun çoktan,çoktan,çoktan bittiğini anlamış olacaksın...Sen yine her zaman ki gibi geç kalacaksın benim hayallerimi süslemeye!!!

Düşlerimde ağlayan cocuga üzülmek için senelerin geçmesini bekleyeceğim ben...Sen de anlayacaksın eninde sonunda...Ama unutma geç kalacaksın!

SUS YÜREĞİM SUS!
gözyaslarım süzülüp dökülmesin üzerine...
gökyüzü benimle aglarken ismini yüregine kazısanda sevdigini anlatacak gücün varmı?..
dudaklarım ismini söylesede, kollarım hayalini sarsada icimi acıtmaktan baska yaptıgın varmı?..
umutlardır insanın sarılacagı,gözlerin bakıslarıdır sevdigini anlatan...
sözlerdir aciz kalıp sevgiyi anlatamayan..
yanlıs anlama yüregim aglamak istemiyorum..
icimi acıtmaktan,gözlerimi aglatmaktan baska yaptıgın varmı?..
her sarkıda hüzünlenip kahrolmaktan,bizim sarkımızda kahırlar dolusu aglamaktan...
hayalleri ,kanayan yaralarına sarmaktan baska yaptıgın varmı?..
yıldızlara benzetip ellerimi uzatıp tutamamaktan, gökkusagını saclarına tac yapamamaktan,
rüzgarların kanatlarına sevdamı yazmaktan,
dudaklarımdaki buseleri kırılıp yerlere dökmekten baska yaptıgın varmı ?
sus be yüregim sus!! köz yapma yaralarımı, yaralarıma saracak sevdammı var..
gözyaslarıma dokunacak ellermi var..
yoksa sana sunulacak bir dilim ask mı var..
ne olur sus yüregim !!! deli rüzgar olup esme, esipte canımı acıtma..
gözlerime kanları doldurma, kefen yapma bedenime herseyi...
sus ne olur...
sus ne olur!.. acıtma canımı bu kadar,dayanacak gücüm yok biliyorsun...
senide cıkarıp canlı canlı gömerim yüregim ...ne olur sussss!!!

Bu devirde olan Her şey sizin için lütfen beni katmayın içinize... mutlulukla hüzün,kavuşmakla ayrılık,yaşamla ölüm ,her şey sizin için.Bazısını tadarak bazısını kanarak yaşarsınız ben değil yani bazısının tadı damağınızda kalır bazısından bir ömür boyu kaçarsınız ben değil.Envai çeşit bir sunudur hayat,siz ikram edilenden payınıza düşen kadar alırsınız.Hayıflanırsınız ulaşamadıkça ,ulaştıkça dahası dersiniz.
halbuki ulaştığınız an başlar mutluluk,yaşamadan hatta burnunun ucundakini göremeden yeni enginlere gözünüzü dikersiniz.Halbuki dar zamanlara sıkışmıştır mutluluk,görmeli ve yaşamalısınız alabildiğine.
Aslında ömür denen bu kısa sunuda önemli olan bu zamanı yaratmak değil bulduğun an değerlendirmektir.
Halbuki var sandığınız kendinizi,her yitirişte kahredersiniz zaten yok olan nasıl yitirir demeli tutunmalısınız
Çok şey var elinizde, çok şey yok ancak her şey sizin için aşk ve acı ihanet ve sadakat acı var aşk yok ihanet var sadakat yok alışmışsınız siz böyle yaşamaya sevdiğinizi tamda size sırtını dayadığı sırada bıçaklamaya sonrada aşk yerine acı ile yaşamaya ve sızlanıp durmaya. Siz sevgili olsaydınız da sevdiğinizin kıymetini bilseydiniz kıymasaydınız o masum sevgilinize ne var dı bir ömür mutlu yaşasaydınız da dilinize keşkeler düşmeseydi.ama sizde haklısınız ne diyeyim zamana ayak uyduruyorsunuz .ondan olsa gerek yaşamak istediğim zaman bu olmazdı seçme hakkım olsaydı adamın adam gibi kadınını sevdiği koruduğu başında taşıdığı ,kadının kadın gibi adamını sevdiği saydığı ayaklarını yıkadığı zamanı seçerdim varsa söyleyin öyle bir zaman vurup ceketimi sırtıma çıkayım güle oynaya aç ve susuz yola varmak için o zamana…

Çok yalnızım
Seninle bir yarım yok
Söylemeden olmaz
Ben sana aşıgım, ben sana aşıgım
Eger elindeyse ne olur çal kapımı
Eger yüregindeysem ne olur sil göz yaşımı

Sen bilmezsin alırım haberini,
Yollara küsmüşsün hissettinmi gittigimi?
Buralar cehennem oldu inan bana..
Yanıp kavrulsamda seninle güzel Ankara
Güneşimiz bu aşk yakar yüreğimizi
Perde olmuş gözlerimize göremeyiz hiç birşeyi..

Benim karahaberim senindir.
Eğer Leyla n ölmüş derseler gelme sakın istanbul a.
Bulamazsın ki beni buralarda.
Bir bulut ol git Ankara ya.
Yağ istediğin kadar toprağıma.
Ben bizim bahçede olacağım.
Tam siyah kordonlu saatin yanında.
O zaman bensiz dünyaya istediğin kadar bağırabilirsin.
Sensiz bu dünyayı sevmiyorum, sevmiyorum, sevmiyorum..
Ama şimdi ne olursun gel..
Leyla n hayatta ve istanbul da.
Nefes almakta bir gün zor gelecek miydi bana?

Alışmadım sana ne kadar sevsem de eğretiydin bana ya senden öncesi yoktu yada sen çok başkaydın bana uzakta olmandı belki bunun sebebi bilmiyorum bilemiyorum
Anlatsam da anlamasın ki ama başkaydın işte ifade edemiyorum hem çok benden hem de hiç benden değil belki de çok yürekten sevmedik neydi bu soğukluğun sebebi ben mi yoksa sen mi?
Yoksa aşkmıydı suçlu?Aşkta mıydı tüm suçlar bilmiyorum(sun)
Hepsini tüm suçları aşka yüklemekte çok mu adildi sence?
Off…Bilmiyorum konu sen olunca tüm sorularım cevapsız kalıyor anlasana…
Ama bi yandan da yapamıyorum
Olmuyor işte içime sinmiyorsun bir türlü
Oysa önceden ne kadarda sindirmiştim seni içime ne kadarda bendin içimde
Şimdi dışlanıyorsun içimde bir yerlere sığdıramıyorum sevsem de canımdan çok kabullenemiyor bir yerler içimde bir şeyleri…
Yoksa güvenmiydi kabul etmeyen seni…
Yoksa sadakatmiydi kovan bin kere içimden seni
Benmiydim kendimi yiyip bitiren
Yoksa senmiydin bana her an ihanet eden…!

SENİ SEVİYORUM çünkü bir şeyin yarısı sensin yarısı da ben. Birbirimizi tamamlıyoruz. Sen olmazsan yarımım ben. Biliyorum sende öylesin. Bu bütünü bozmamalıyız o zaman! Sonsuza dek.
Öyle tatlı bir sohbetin var ki seni dinlerken kendimden geçiyorum. Keşke hiç susmasan diyorum. Konuş bebeğim. Sözlerin sadece kulaklarıma değil ruhuma da hitap ediyor. Ne zaman biri sevgiden aşktan söz etse bizi düşünüyorum ve kalbim deli gibi çarpmaya başlıyor. Başkasının söylediği sözler önemini yitiriyor. Çünkü sevgi aşk kelimesi bana sadece seni hatırlatıyor.
SENİ SEVİYORUM çünkü bana aşkım kelimesini taa yüreğinden diyorsun. O bir tek sözcüğe aşkın bütün anlamlarını yüklüyorsun. Bana her seferinde iyi ki senin aşkınım dedirtiyorsun.
Seninle birlikteyken ulaşamayacağım hiçbir şey yok. Senin beni sevdiğini bilmek bu aşkı birlikte paylaştığımızı bilmek bana her şeye karşı sonsuz dayanma gücü veriyor.
SENİ SEVİYORUM çünkü bana biz olmayı öğrettin. Birlikte hareket etmeyi hayatın tüm güzelliklerini birlikte yaşamayı tattırdın bana. Biz olmak meğer ne kadar güzel bir şeymiş.
Aşkımın büyüklüğünü sevdamın yüceliğini anlatmaya çalıştım hep sana. Bunca nedenden ve bunca sözden sonra seni ne kadar çok sevdiğimi anlatmayı başarabildim mi bilmiyorum. Sözcüklerle tarif edilemeyecek kadar derin sana hissettiklerim. Birde yüreğimin sesini dinle belki o ses daha iyi anlatır aşkımı. Biliyorum ki bu sevgi sen olduğun sürece gitmeyecek yüreğimden. Sevgilim aşkım her şeyim. Ben seni yaşıyorum. Çünkü
SENİ SEVİYORUM!!!
Seni seviyorum cunku, sesini duyunca gogsumun ortasinda bir ince sizi oluyor.
seni seviyorum cunku, yuzunu gorunce kalbimin hala attigini anliyorum ve hatta her vurusunu hissediyorum.
Seni seviyorum cunku, guldugun zaman dunyanin geri kalani yok oluyor, sadece sen var oluyorsun su yalan dunyada.
Seni seviyorum cunku, bana olan saygindan hicbir zaman hicbir sey kaybetmiyorsun.
Seni seviyorum cunku, ihtiyacim oldugunda ne soyleyecegini cok iyi biliyorsun.
Seni seviyorum cunku, kalbim ellerindeyken bunun kiymetini biliyorsun.
Seni seviyorum cunku, benim hayatinda olusumun senin icin onemli oldugunu soyluyorsun.
Seni seviyorum cunku, hayat durmusken beni yeniden hayata baglayan hep sensin.

Çok sevmiştim onu oysa,
Besbelli o hiç sevmemiş,
Mazimde ben hep onunla,
O şimdi bir başkasıyla...
Bir gemim var yüzen hala,
Zorlu ayrılık denizinde,
Bugün yarın batacaktır,
Üstelik umutlarımla birlikte.
Gönlüm onsuz oldu talan,
Söz verdiği sözler yalan,
Harabeyim artık inan,
Cayır cayır benim yanan.
Gülmek yasak,sevilmekte,
Sevmek yasak sevilmekte,
Dünya durmaz üzülmekle,
Hayat sürer bizle birlikte.
Karanlığa çimdi battım.
Tek günahım,sevmek Tanrım;
Bir sen vardın,bir sen kaldın.
Her zaman hep yanımdaydın,
Bir gemim var yüzen hala,
Zorluklara göğüs gerdi,
Hüzünlendi hep sabretti,
YENİ AŞKLARA YELKENLENDİ.

SENİNLE TOPRAGA GİRERİM DİYENLERİ ÇOK GÖRDÜM...

BEN ÖLE DİYENLERİ TOPRAGA HEP YANLIZ GÖMDÜM..!!

Ne zor şey değilmi bir sevgiyi anlatmak...
Ne zaman sevgi adına elime alsam kağıt kalemi ya ucu yetmiyor kalemimin ya kağıt tutmuyor.Hani diyorum en ucundayım bu sefer en güzel şimdi anlatabilirim.Başlıyorum bir iki cümleyle yetmez diyorum yeniliyorum... Kalemin arkası bitiyor ben düşünürken nasıl anlatacağımı,toprak kokuları geliyor burnuma... Pencerenin en güzel köşesine iki ayrı damla düşüyor.Biri çok yükseklerde biri ha düştü ha düşecek yere.Aynı o nunla ben gibi.Biz gibi yani...
Dokunsam;darmadağın olacak,dokunmasam;parmaklarımın büyüsü bozulacak...
Ben bi köşede kalsam,o bana baksa,ben ona... Hiç gitmese,terketmese.Ama yanaşmasada bana bir santim.Ama ben yinede bilsem,hissetsem varlığını... Bilsemde dokununca dağılacağını,istesem... Sonra korksam o orda yıllarca kalsa.Sahte güneşler doğup doğup tek gerçeğimi harcamasa.Saklasam onu penceremin en güzel köşesine,öyle uzaktan uzaktan baksa bana.. Öyle uzaktan uzaktan sevişsek..
Kimse bilmese,anlamasa... Ama içimde kıyametler kopsa.Yaz dediklerinde kalemim kırılsa,konuş dediklerinde dilim tutulsa.Kimseye anlatmasam,kimseye söylemesem.Bir hiç uğruna bir gerçeği kaybetmesem.Adını kirletmeseler mutluluğun.Asırlarca penceremde kalsa.Kimse bilmese biz gizlice konuşsak.Herkes beni eksik sansa,artımı kaldıramasa...
Kimseler,kimsecikler bilmese bizim penceremizi.Herkes dalga geçse yüzümüze biz akşam onların dedikodusunu yapsak seninle...
Hep kasvetli sansalar havayı,rol yapsak söylemesek havadaki gökkuşağını...
Bi yağmur yağsa ben pencere önünde otururken.İki ayrı damla düşse pencereme.Sen bi uçta ben bi uçta...
Dokunsam;dağılsan... Cahil deseler dedikodu yapsam...
Seni anlat deseler ben hep sussam.. Biz bilsek aramızdaki bağı,kimseye söylemesek...
Görmeseler,ben hep seni aklımın bir ucunda saklasam...
Seni anlatacak yazı bulamasam,hep içimde kalsan.Seni kimseye anlatmasam...
işte o zaman...
Bizi anlarlarmı acaba ?

Biliyor musun
Umarsız bir yıkımdı gidişin.
Liman boyu uzanan iç kanamalı bir suskunluktu bizden geriye kalan.
Oysa bilmeliydin; bütün bir hayatı ürpererek yaşama cesaretiydi aşk.
Ve yola çıkıldığında göze alınmalıydı aşkın adressizliği.
Sen bir tepeden masal gibi geldiğinde gözlerime,
ben kendi masalımı terk edip, gözlerine benzeyen bir deniz seçmiştim kendime.
Bana aşkı öğretmişsen yorgun, terli bir tepede,
bırak isyanım tam olsun yüreğimin sessizliğindeki kıyamete.
Bilirim sen kendince bir hayatı onarmaya düşkünsün.
Onarmak içinse gidişin; sen önce seni affet.

Bilirsin,ben ki kabilesiz bir savaşçı.
Senden aldığım bütün anlamları sana geri verdim.
Bir ‘içim’ kaldı bende , bir de aklımın aldanmışlığı.
Haklısın sende bensiz sularında elbet denizi aşmış bir okyanus telaşı yaşanacaktı.

Bağışla sözlerimi
Bağışla gözlerimi
Dahası yok,
Fazlası az...
Bazen terk edip gidebilmeli bu şehri kendi çaresizliğinde. Bazen inceldiği yerden kopmalı hayat.
Neyse!

Sen benden ötede, ben senden uzakta...
Ne kadar çok “vardık” oysa ne kadar çok kaybolurken bile...
Neden geçmişin muhasebesini yapmaya başlamıştık bilmiyorum.
Bana bir kere susma hakkı verseydin, sana neler söylemeyecektim!
Oysa sen hep payına susmaları aldın, bana ise hep sessizliğin ezeceği vakitlerle savaşmalar kaldı.

Evet! susmak birilerini hep konuşmaya mahkum etmekti.
Ve en çok konuşan en fazla hata yapandı her zaman.
En çok susanın hep haklı kaldığı gibi...
Sessizlikten korkan birine sessizlik dayatmak (hem de bir lütuf, bir armağan gibi) işlenen en haklı suçtu.

Sen tüm suskunlukları kimseye bırakmayacak kadar bencil,
herkesi suskunluğuna özendirecek kadar cömerttin.