ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Öyle deli gibi esme başım dönüyor..

          Hasretini verme baharın yerine..

                    Öyle arada bir bakma içim gidiyor..

                              Gözyaşımı derme gülümün yerine..

Ölüm olda düş peşime..

                         Ecel olda al başımı

                                               Eriyor içim yanıyor giderek..

                                                                    Yinede dayanamam sana ben..

Kim bilir kaç yıl daha böyle canım yanacak..

                                                       Seninle olmak varya,yeniden doğmak varya..

                                                                                               Metin Özülkü..

Düşler ülkesinde bir siyah saçlı prenses..

                 Bir bakışı geceyi sökerdi yerinden..

Sonra eteklerini savurunca,gül tohumları dökülürdü..

                      Dikensiz güller büyüyecekti ardından siyah,simsiyah..

Yedi diyarda namı sölenecekti..

           Yüzü güneşten güzel..Saçları gecelerden de siyah..

                                 Dokununca lalelere yedi veren olacaklardı..

O geçince sevgi bahçelerinden,mevsim şaşırıp çiçek verir gibiydi dallar..

                Gözyaşı görmemeliyi yanakları..

                          Rüzgar yalnız onun o güzelim saçını savurmak için esiyordu..

İşte bu kadın diyecekler di..

          Parmakları gül dalı gibi..Ellerinden belli olur bir kadın..Tıpkı bir nar çiçeğini eziyor gibi..Diyeceklerdi..

                 Gözleri siyahtı..

                         Siyah onun gözlerinden sonra siyahtı..

Anka kuşu onun,Siyah inci onun,Mor mürekkep onundu sanki..

                  Penceresi dağlara,denizlere,ağaçlara,gökkuşağına açılacaktı..

Ve bir gülüşüne cihan değişilirdi..

                               Saçları yeni açmış iğde ağacı gibi kokardı..

         İşte..O kokunun hayaliyle yaşayacaktı bir yürek..

Bir mevsimin en soluk hazanını yaşıyorum..

İçimde aşka,sevgiye,dostluğa dair tüm inançlarım paramparça..

Artık yüreğimde bahar meltemleri yerine fırtınalar var..

Hazin mevsiminde,hüzün çiçekleri besliyorum  penceremde..

Bir kez daha hayal kırıklıklarımın yaşattığı o burukluğu yaşıyorum..

Neden bu kırılgan kalbime söz geçiremiyorum..

Neden hep imkansızlıklar peşinde savrulup gidiyorum..

Oysa gönlümün romanında her şey güzel olucak diye başlıyorum her yeni sayfaya..

Ama Oysa nın ne kadar büyük bir kelime olduğunu unutuyorum her defasında...

Kırgınlıkları,hayretleri,küskünlükleri,sevgiyi,hayal kırıklıklarını barındırdığını yok sayarak..

Oysa diyorum..Ne kadar çok sevmiştim o güzel yüzlü sevgiliyi..

Ama yalnızca sevmem yetmiyormuş işte..

Siyah gözlerinde ve saçlarında huzur buluyorum derken..

Oysa ki sonu belli olmayan karanlık bir kuyuymuş yolculuğum..

Sevdiklerime,hep mutluluk yolunu gösterip kendimi avuturken..

Oysa ki sonunda hayal kırıklıkarı ile dolu bir yolun beni beklediğini acı anlıyorum..

Ve uzun,karanlık bir gecede buluyorum kendimi..

Huzur doluyor yüreğim..

Çünki geceyi oluşturan sevgilin saçları ve gözleri..

Bütün hayal kırıklıklarının üzerine sıcacık bir tebessüm oluyor..

Elimde şarabım ve sigaram..

Dilimde o bitmeyen şarkım..

Ve kemanın o muhteşem ezgileriyle..

Gönlümün derinliklerinden bir ses yükseliyor..

Herşey insanın istediği gibi olmuyor..

Tek istediğim sendin,bu dünya sensizde olmuyor..

Ve benim buna dayanmaya hiç gücüm yok..

                                                                                    Deprave..

Sen yanıma gelince..

              Gelin gibi bir gelincik süslenir..

                                                                   Sulardan aynalarda..

                                         Yel değirmenleri öğütür ne kadar keder varsa..

Ve belki..

                Bir milyon istiridye avcısı inciler çıkarır..

                                                      Süt beyaz bir sevdanın diplerinde..

Sen Yanıma Gelince..

                                  Adı,Gözleri,Saçları,Sevda kokan sevgili..

Sen bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım..

Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar..

Biliyormusun..Bu ikimizin hikayesi..

Şu anda nerdesin,ne yapmaktasın..

Bildiğim bir yerdemisin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresindemi..

Sevdiklerinin özlemi sardımı nicedir kalbini..

Pişman mısın başlamadıkların için, iç cekiyorsundur şimdi..

 Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyormusun hala..

Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim..

Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler.

En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin?

Şimdi düşlediklerimin neresindesin...

Dedim ya..

Bu ikimizin hikayesi...  

Yürüyorum hasretin,acının üstüne..

                              Sığmıyorum dünyaya dar geliyor..

     Geceler mi uzadı, bu karanlık ne..

                                          Gönlümün bayramları,şenliği söndü..

 Seni kimler aldı,kimler öpüyor seni..

                                             Dudağında,dilinde ellerin izi var..

     Deli gözlerin gelir aklıma..

                                                  Gülüşün,öpüşün,iç çekişin gelir..

Seni kimler aldı,kimler öpüyor seni..

                                                             Dudağında,dilinde ellerin izi var..

                                                                                           Sezen Aksu..

Bir an açtı kalbimin derinliklerine vuran o güzelim güneş..

Ve gönlümde sıcacık sevda tohumlarını bıraktı..

Yeşil yemyeşil umutlar besledim aşk a dair..

Oysa ki kalbime bir daha aşk sokmamaya yemin etmiştim..

Ama içimi ısıtan bu güzelim güneş,yüreğimi çılgınca yaktı,tüketti..

Şimdiler de bir hazan mevsimi yaşıyorum..

Gönlüm de açan sevgiye dair tüm çiçekler..

Bir bir avuçlarımdan kayıp gitmekte..

İçtiğim aşk şarapları bile hiç bir tat vermiyor artık..

Oysa ki herşey çok güzel olucak demiştim önceler de..

Geceler her zamankinden daha soğuk ve uzun..

Uykusuzluk, yüreğimin,suskunluğumun tek yoldaşı oldu..

Gönül bahçemde ki çiçeklerle beraber,ruhumda sönüp gitmekte..

Günlerden matemi..Aylardan hüzünü..Saatlerden sensizliği yaşıyorum..

Ve kalbim..

Sadece iyilikle,sevgiyle,mutlulukla,insanları sevmekle mutlu olan..

Ama kendini bir türlü ifade edemeyen o kırılgan kalbim..

Şimdi kırıklıkların en derinini yaşıyor ve paramparça..

Ve sevgili..

İçimde aşk ışıltılarını yakan..Ve aşkın şimşeğini parlatan güzel sevgili..

Artık hiç bir aşka inanmazken,tüm kapılarımı kapatmışken..

Yüreğimin kapılarını sonuna kadar aralayan siyah saçlı sevgili..

Sana sevgi dolu bir gelecekten söz etmeyi herşeyden çok isterdim hep..

Ama yaşanılan o günler den sonra bir kez daha öğrendim ki..

Kaderin bizi sürüklemeye çalıştığı o yol aşkın gerçek yolu değil..

Siyah saçları ve gözleri geceyi oluşturan güzel sevgili..

Kaçışlarına sabredip sessizce katlansam da..

Gözlerimin ufkundan uzaklaşsan da..

Sevginin bıraktığı o izler hiç bir zaman silinmicek..

                                                                                   Deprave..

Ya bir gün... Seni seviyorum derse! Hiç umulmadık bir anda sadece adının yazılı olduğu bir kart, bir mesaj, bir çiçek gelirse!.. Ya birden o güne dek anlaşılmamışların tümünü anlar ve susulmuşların tamamını konuşursa? Ya ansızın çalarsa kapıyı; özledim derse, böyleymiş meğer derse. Belki de bu yüzden, o şey yarım kaldığı için yani. Bitiremiyordu. Bu yüzden gözü yollara dalıyordu. Uçaklara, arabalara, uzaklara.Bilgisayarının başında, kafasında kördüğüm olmuş bir yumak, kalbinde toz duman, bir itiş kakış, öylece oturuyordu.

Arkası yine bana dönüktü. Bütün bunları oturup konuşmak zorlama olacaktı belli ki. Arkadaşlık bazen susmayı gerektiriyordu. Ama konuşmasak da dedim ya, düşündüğü o şeyi iyi tanıyordum O da.Bu satırlardaki her üç kişiden ikisi gibi.O da.Bu satırları yazan gibi.O da.Tüm kadınlar ve erkekler gibi. O da. Dünyanın bütün çocukları gibi. O da...

Sıradan günlere uyananlar gibi.Sevilmediğini düşünüyordu... "Yeterince" sevilmediğini.Ama... Aslında "Yeterince" nedir ki?...Sahiden...

Kime ne yeter ki?

İCLAL AYDIN

Sana güzel bir yaz günü gelmiştim..

                               Karlı bir sabahta gidiyorum..

            Beş mevsim yaşamışısz beraber..

                          Beş mevsim bir iç denizi karartmaya yetti..

İşte böyle sevgili..

                           Biz artık seninle harita da küçük bir su lekesi..

                                                           Hiç bir nehir kavuşturamaz bizi..

İnan şiir gözlüm,inan gönül sözlüm..

                  Sensiz bir dünyayı yaşamam,yaşamam,yaşayamam..

       Elin ellerim de,gözün gözlerim de..

                                 Bil ki yüreğimde sıcacık,sıcacık bir sevgin var..

Sende hatıralar var..

            Sende mutluluklar var..

                         Sana sitem ettiysem,sitem sevgiden doğar..

Ben sende yaşadım,seninle tattım böyle bir aşkı..

                             Al hatıram olsun,armağan olsun sana bu şarkı..

                                               Çal benim için çal,bu aşk için çal..

                                                                                       Bizim bu şarkı..

                                                                                     Coşkun Sabah..

Giderken gözümden çaldı uykumu..

                            Bitirdin bende ki senli duygumu..

             Sevgime cevabın dertlerin oldu..

                                            Şimdi ne haldeyim mutlu oldunmu..

Ağlarım göstermem yaşımı sana..

                    Yıkılsam dayamam başımı sana..

                                    Sende herkes gibi dinleyeceksin..

                                                  Oysa ki sevdiğim her şarkım sana..

                                                                                   Coşkun Sabah..

Olurmu olurmu sensiz olurmu..

                                      Nasıl senden vazgeçerim..

        Gittiğin o günden beri..

                                               Hasretin azrail gibi..

                                                                         Sen dönmeden ölmeyeceğim..

Neredesin sen neredesin sen..

                         Gözüm yollarda seni beklerken..

    Hiçmi sevmiyorsun..

                                     Seven bu kalbin..

                                                                 Duaların da..

                                                                                      Çığlıkların da..

                              Senin adın var..

                                                          Hiçmi duymuyorsun..

                                                                                            Kayahan..

Fenerbahçe sevgisi en koyu Beşiktaşlıları bile Fenerbahçeli yapar böle işte..Mutlu bir aile tablosu:))

Rüzgarın aşina şarkısıdır dışarda..

        Yağmurlar çanak tutar yalnızlığına..

                   Gözyaşın süzülürken kirpiklerinden..

                            Sen güzel şeyler düşün boşver ağlama..

En zoru gecelerdir ayrılıklarda..

                                                 Sen bir yandasın canının içi bir yanda..

            Üf diyince sönmez içindeki ateşler..

                                            Sen güzel düşün girme günaha..

                                                                            Kayahan..