Dostun neşesinden de..
Kederinden de büyük bir sevinç varmıdır..
Seni öyle seviyorum ki..
Hayatında ki her şey gönlünce olsun..
Bu sözleri sağlığına kaldırıp..
Şerefine diyorum..
İyiki tanıdım seni..
İyiki benim burda tanıdığım tek dostumsun..
Bir içten dost tanıdım bundan üç yıl önce..
Zor olmadı güzel bir bağ kurmak o çocukla..
Çocuk diyorum ama koca bir çocuk kendisi..
En güzel tarafı çocuk bir kalbe sahip olmasıydı..
Evet dostluğumuzu kuvvetlendiren bu yanı oldu..
Sonra herkesin sevemediği bir tarafıda vardı..
Hatta nasıl bununla bu denli iletişim kurabiliyorsun diyende çoktu..
Beni ilgilendiren kısmı dışının volkanlığı değil..
Kalbinin ince,kırılgan ve temizliği oldu hep..
Tabi birde ağzının bozukluğu vardı..
Her söze verecek bir cevabı,her kelimeye başka bir anlam katışı..
Gülüp işte aradığın bu deli dost budur derdim hep kendime..
Hem çocuk kalpli,hem deli,hemde duygusallığı..
Duygusallığı ise başka bir güzel olurdu..
Saatlerce onu dinler teselli etmek isterdim hep..
Bilirdim ki karşılıksız bağlanır,sonunda hep onun kalbi ağrırdı..
İsyan etmek,sitem etmek bile bu deli çocukla komediye dönerdi..
Bazen içinde fırtınalar kopardı..
Bazen bir tufan olup esip,gürlerdi..
Bazen isyan edip herşeye,herkese söverdi..
O küçük dünyasının içinde birde kocaman rüyası vardı..
Herşeyden çok sevdiği Eskişehir Sporunu Şampiyon görebilmek..
Nasıl olacaksa artık,o söylerdi ben gülerdim..
Sevdiği bu takımdan söz ederken gözlerinin içi gülerdi..
Kimseye tek laf söyletmez yalnızca bana müsaade ederdi..
Bende bu zaafından faydalanır,ufak ufak kızdırırdım..
Güzel bir dost benim için..
Ve bir dağ gibi dik,doğru ve onurlu..
Dostluğu uğruna bir çok şeyi elimin tersiyle ittiğim güzel bir insan..
Aradan yıllar geçse unutmayacağım ve unutulmayacağım..
Sırtımı dönüp yaslayabileceğim sağlam bir dost..
İşte o deli dolu,içerisi duygu yüklü,dışı güya sert o deli çocuğun ismi Sertaç tı..
Seneler önce bir gönül yangını çıkardı seni karşıma..
En güzel anlarındı o zamanlar yaşadıkların..
Rüyalarını süsleyen o büyülü aşkın tadı..
Tıpkı bir çiçeği resmetmek gibi huzur veriyordu sana..
Ayrılık rüzgarları başında esip üşüdüğünde..
Çalıp kapımı girdin sessizce dostluk limanıma..
|