Infumum bey`in sohbet normları izah eden satırlardan oldukça mühim olduğunu düşündüğüm bazı cümlelerini özetle üst satırlarda yansıtmış bulunuyorum.

Infumum beyin bu görüşünü özellikle meslektaşlarının yani rozetli arkadaşların okumasını önemle istirham ederim.

Neden önemsediğime gelecek olursak şöyle ki;

Şef`imiz kabul edilebilir çerçeve içerisinde olmak kaydıyla argonomik sohbetlere hoşgörüyü işaret etmiştir.Ben de user olaraktan şöyle bir konuya çekeyim mevzuyu.2 kişi sohbet ederken diğerlerinin rahatsız olmasına.Şimdi şöyle oluyor benim sohbetimden rahatsız olma konusunda ihtisas sahibi 1-2 user varsa ve o 1-2 userdan başkası rahatsız olmuyor hatta beni savunuyorsa daima o 1-2 user rahatsız oluyorsa orda durup düşünmek lazım.

Ayrıyetten kimsenin metodik bilişim yetkililerini abesle iştigal etmemesi lazımdır.Hususi pencereden yazılanları bilmem ben zaten engellenmesi de sistem olanakları dahilindedir...

Fakaaaaaat bir kısım userın, gözümün önünde bazı arkadaşları rahatsız etmesi beni sinir sahibi etmektedir.Bu gibi durumlara mahal verilmediğine can-ı gönülden inanıyor; tüm rozetli kardeşlerime görevlerinde başarılarının devamını dilerken, mevzulara daha serin kanlı yaklaşmalarını rica ediyorum.Ceza-i durum gördüklerinde, gereken cezayı vermekle görevli olduklarını hatırlatıyor; tartışmaların büyümesine göz yummamaları gerektiğini düşünüyorum.Şahsen yani ben düşünüyorum siz farklı düşünüyorsanız bilmem.

Konu hakkında başkaca düşüncem de yoktur.Öyle saçma sapan laf olsun ukalalık edeyim, isyan edeyim, ajana şefe karşı geleyim, anarşi yaratayım, ortamı bozayım diye düşünenler de varsa; kendilerine gelmelerini, burda babalarının çifliğinde olmadıklarını, kimsenin huzurunu bozmaya haklarının olmadığı hatırlatıyorum.Neyse sinir konular bunlar gerçekten sanırsam daha hoş mevzularda müzakere etmek üzere diyorum

Birşey değil.Biz teşekkür ederiz bizleri bilgilendirmektesiniz.

1933 New York`da mültimilyarder iş adamı Nelson Rockefeller, sahibi olduğu binanın ön cephesine Meksikalı ressam Diego Rivera`nın yaptığı duvar panosunda Lenin resmi olduğu için, ressamı kovdu, panoyu parçaladı.

1934 İstanbul`da görülmemiş balık akını. Lüferin kilosu 4 kuruşa düştü.

1941 550 Alman uçağı Londra`yı bombaladı, 1400 sivil öldü.

1969 Milli Birlik Grubu eski Demokrat Partililerin siyasi haklarının iadesi için çalışacağını açıklayan CHP lideri İsmet İnönü ve Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay`a birer muhtıra verdi.

1974 Sait Faik Hikaye Ödülünü "Can Parası"yla Fakir Baykurt aldı.

1981 François Mitterrand, üçüncü kez katıldığı seçimlerde Fransa cumhurbaşkanı oldu. Mitterrand 1988 seçimlerini de kazanarak cumhurbaşkanlığını sürdürdü.

1996 Doğru Yol Partisi Genel başkanı Tansu Çiller`in başbakanlıktan ayrılmadan 22 gün önce örtülü ödenekten 500 milyar lira çektiği açıklandı.

Annelerin Annesi Zübeyde Hanım

Hepimiz için önemi çok büyük olan Mustafa Kemal Atatürk’ü dünyaya getirip yetiştiren, mukaddes kadın Zübeyde…

O sadece vatan için yıllarını cephelerde geçiren Mustafa Kemal`in değil, Türk milletinin de annesiydi.
14 Ocak 1923 günü yitirdiğimiz Zübeyde Hanım`ın ailesi Anadolu`dan Rumeli`ye göç eden Türkmenler`dendi. Babası Sofuzade Sadullah Ağa, annesi ise Ayşe Hanım`dı. Selanik yakınlarındaki Langaza`da toprak işleri ile uğraşan bir ailenin kızı olarak 1857 yılında dünyaya gelmiş ve gençliği çiftlikte geçmişti. Annesi Molla Hanım, kendisi ise Zübeyde Molla olarak anılırdı. Ali Rıza Efendi ile evlendikten sonra ilk yıllarını Olimpos Dağı eteklerindeki Papazköprüsü denilen mevkide geçiren Zübeyde Hanım ve ailesi Selanik`teki pembe boyalı eve taşınacaklardı.

Ali Rıza Efendi`nin Zineti Bostan denilen bir arsanın üzerine yaptırdığı bu evde Atatürk`ü dünyaya getirmişti. O günleri şöyle anlatıyordu: "Bahçe duvarları yüksek ve alt pencereleri de demir parmaklıklıydı. Mustafam bu evin ikinci katında sol tarafa düşen ocaklı odada doğmuştu. O zamanlar Ali Rıza Efendi`nin memuriyeti Çayağzı denilen yerdeydi. Bazı geceler eve gelemiyordu. Bu sebeple bana Uftade isimli bir yardımcı tutmuştu. Bu evde ana-oğul ıssız bir hayat geçirdik."

YENİDEN ÇİFTLİK HAYATI

Eşi Ali Rıza Efendi`nin vefatı ile 27 yaşında dul kalan ve çocukları ile yeniden çiftliğe dönen Zübeyde Hanım, bu tarihten sonra oğlunun iyi bir tahsil görmesi için çabaladığı dönemler başlayacaktı. Sadece tahsil hayatında değil, arkadaşları ile birlikte kurduğu "Vatan ve Hürriyet" isimli derneğin çalışmaları sırasında da oğlunun yanındaydı. Kimi zaman onları uyarıyordu ve diyordu ki: "Evladım siz acemisiniz. Madem ki böyle şeylerle uğraşıyorsunuz. Beni yaptığınız işlerden haberdar ediniz
Çok dikkat etmelisiniz. Gizli şeylerinizi bana veriniz. Yegane erkek evladım sensin."

Balkan Savaşı sırasında Selanik`in sınırlarımız dışında kalması üzerine Zübeyde Hanım İstanbul`a gelmişti. Ancak işgal kuvvetleri tarafından yapılan baskınlardan çok etkilenmiş ve hastalığı bu dönemlerde nüksetmişti. Atatürk`ün Milli Mücadele için Samsun`a çıkması ile aralarındaki özlem uzun süre devam edecek ve annesi ile bu özlem 14 Haziran 1922 günü Adapazarı`nda son bulacaktı. Buluşma sahnesi herkesi duygulandırmıştı ve bu kavuşmaya tanık olanlardan Ahmet Emin Yalman şunları söyleyecekti: "Bu yüksek ruhlu kadın, küçük yaşta babasız kalan evladını yetiştirmek için büyük azimle çalışmış ve her türlü zorluğa göğüs germişti. Yıllardan beri görmediği oğluyla üzerinde sade bir basma entari olduğu halde buluşmaya giderken yanındakiler kalbinden rahatsız olduğunu bildiklerinden onu hazırlamak kaygısına düşmüşlerdi. Bu endişeyi sezmesi, bize sakin olduğunu söylemesi onun ne asil ruhlu olduğunu gösteriyordu."

Ankara`nın sert ikliminin kendisine iyi gelmediğini ifade eden doktorları kendisine İzmir`i tavsiye etmişlerdi. Salih Bozok refakatinde annesini İzmir`e uğurlayan Atatürk, istasyonda demişti ki: "Salih, annemin hastalığı çok vahimleşti. Korkarım ki yolda kendisine bir hal olmasın. Son isteğini yerine getirmek için engel olmak istemedim. Bu korktuğum şey vaki olursa yapacağın şey şudur. Ankara`ya yakınsanız Ankara`ya dönesiniz. İzmir`e yakınsanız oraya gidersiniz. Annemin cenazesi benim her zaman ziyaret edebileceğim bir yere defnedilmelidir."
Zaman zaman fotoğraf subayı Esat Bey`i İzmir`e gönderen Atatürk: "Git benim için annemin elini öp, emirlerini sor" diyordu. Zübeyde Hanım ise her seferinde diyecekti ki: "Mustafam`a selam söyle." Tek özlemi oğluydu. Türk milletinin umudunu bağladığı bir kumandandı, bir kahramandı ama onun için sadece "Mustafa"sıydı. Atatürk 15 Ocak 1923 günü Eskişehir`e gelmiş, Hükümet konağında bir konuşma yaptıktan sonra İzmir`e yola çıkmıştı. Gün ağarmak üzereydi ve Emir Çavuşu Ali`yi çağırarak soracaktı: "Bir haber var mı?" Emir subayı şifre geldiğini ancak çözülmediğini belirttiğinde hüzünle şu sözleri söyleyecekti. "Annemin öldüğünü biliyorum. Bir rüya gördüm. Yeşil tarlalarda annemle dolaşıyordum. Birden bir fırtına çıktı ve annemi götürdü."

Telgraf Salih Bozok`tan gelmişti ve annesinin vefat ettiğini bildiriyordu. Ardından defin işlemlerini takip eden Hasan Soyak, mezarının Atatürk`ün istediği biçimde hazırlanmasına da değinirdi: "Atatürk annesi için kesin olarak bilmiyorum ama tahminime göre Latife Hanım tarafından yaptırılan sandukalı ve uzun kitabeli mezarı beğenmemiş ve kitabede `Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Mustafa Kemal Paşa Hazretleri`nin saygıdeğer anneleri Zübeyde Hanımefendi`nin...` diye başlayan uzun cümleden hiç hoşlanmamıştı. Bana dedi ki `İlk fırsatta İzmir`e gidersin. Bu sandukayı ve kitabeyi kaldırırsın. Dağdan iki büyük ve uzun taş getirirsin. Birini olduğu gibi temel üzerine tespit ettirir diğerini de baş tarafa diktirirsin. Ve yerini biraz düzelterek: `Atatürk`ün anası Zübeyde Hanım burada gömülüdür` diye yazdırırsın. Altına da ölüm tarihini koydurursun. annesi Zübeyde Hanım.