KALBİMDESİN

KALBİMDESİN
SENİ SEVDİM SEVELİ AŞKIN YANAR İÇİMDE
DERİN BİR VOLKAN GİBİ HER AN COŞAR İÇİMDE
SEVGİLİMDEN UZAK GURBET ELLERDE
AŞKINLA ERİYİYİP KÜL OLURUM BEN,

DÖNMEYECEKSEN SÖYLE ATEŞİNLE YANACAĞIM
BELKİ BİR GÜN BİR KÖŞEDE YİNE YALNIZ KALACAĞIM
HASRETİNLE BIRAKTIN ARTIK SENSİZ YAŞAMAYACAĞIM
AŞKINLA ERİYİP KÜL OLURUM BEN,

RESİMLER TESELLİ ETMİYOR ARTIK
HAYALİN GÖZÜMDEN GİTMİYOR ARTIK
AŞKININ ATEŞİ DİNMİYOR ARTIK
SENSİZ YANLIZIM YANLIZIM BEN

SENSİZLİK ÇOK ZOR ÖLÜMDEN BİLE
YAŞAMAYACAĞIM ARTIK İNAN BU ŞEHİRDE
ÖLÜM BİLE TESELLİ ETMEZ YANARIM HASRETİNLE
SENİ SENLE YAŞAMAK VARKEN SENİ SENSİZ YAŞIYORUM BEN

GÖZLERİN

Oysa neler umut etmiştim neler
Düşlerim beyazın en beyazıydı
Uykusuz geçirdiğim uzun geceler
Güzel gözlerinde uyumanın niyazıydı

Gözlerin gökyüzü kadar maviydi
Gökyüzü kadar sonsuz
Arkadaşım olmuştu bulutlar
Şimdi öylesine yanlızım öylesine huzursuz
Gidişinle kayboldu bütün umutlar

Gözlerin denizler kadar serindi
Denizler kadar berrak
Galiba tüm maviler senin eserindi
Gittin onları da yanına alarak

Sen gittin gökyüzü yok artık
Sen gittin denizler yok artık
Anladım gökyüzü yalan
Anladım denizler yalan
Anladım mavi gözlerinmiş var olan

Ne çok özledim seni bilsen.
Gecenin titrek kanatlarında hüzne çalarken denizin mavisi,
Yıkıp yalnızlığın acımasız duvarlarını,
Tutup sana gelmek isterim.
Henüz uyku sersemiyken yıldızlar,
Doğmamış başakları okşarken rüzgar,
Beyaz bir güvercin kanadında salıp yüreğimi,
Nisan yağmuru gibi yağmak isterim
Teninin karanfile çalan kokusuna.
Ve bir hançer gibi ansızın girip düşlerine,
Sesinin aksisedası olmak isterim bir meltem esişinde 
Sen olmalıyım ben yüreğindeki serzenişde

Gelde Sevme Şimdi

Gözlerim seni,
Gördü bir kere!
Silmek!
Yok saymak!
Bu yürekte,
Unutmak yok gayri,

Bağlanmışım!
Vurulmuşum!
Çarpılmışım!
Gayri kapında nöbetçiyim,
İstemem senden ayrı bir hayat!
Sensiz istemem cenneti!

Delikanlılığın kitabını,
Defalarca,
Hatim etmişiz biz!
Yan yattı!
Çamura battı!
Estek köstek!
İpe un sermek!
Yazmaz bu kitap!

Ben balı,
Kavanozda bilirdim!
Meğer hakiki bal,
Senin muhabbetlerindeymiş!
İşimiz olmaz gayri bizim,
Şeker şerbeti ballarla gülüm!

Çiçek ne kelime?
Bal ne kelime?
Bahar ne kelime?
Seni görünce anladım,
Senin gözlerin bal parmak!
Seyerderken yedim baharı ben,
Parmak parmak!

Senden önce,
Yaşlı dünyadan,
Ne baharlar geçse bana ne?
Bana lazım olan,
Senden gelen baharlar!

Saksımda açamayan,
Bir küpe çiçeğim vardı!
Aşk düşünce gönlüme,
Katlı katlı açtı!

Kumralsın,
Hemde ne kumral!
Yeşilsin,
Hemde ne yeşil!
Mavisin,
Hemde ne mavi!

Bütün renkler sende,
Hepsi sende toplanmış!
Renk fukaralığı başlamış,
Senin olmadığın her yerde!

Hele bir saçların var ki,
Deyme gitsin!
Kolyen,elbisen,makyajın,
Hepsi bir örnek!
Ne güzel uydurmuşsun,
Sende ne kadar da çok zevk var!

Şekilli dudaklar,
Nohut burun,
Simetri çene,
Orkide yanaklar,
Sandım ki,
Usta bir ressamın,
Fırçasından çımış bu dilber!

Kız sen,
Yoksa,
Tanrının,
Aylak zamanına mı gelmişsin?
Sana ne kadar da çok özenilmiş?
Perimisin?
Huri mi?
Yoksa deniz kızı mı?
Aklım firar etti kaçtı!

Bu depremler,
Neden olur bilmem!
Bildiğim bir şey var,
Seni gördükten sonra,
Yüreğimde ki depremler gülüm!
Gel de sevme şimdi!

Aniden birdenbire!
Nagihan sultan gibi geldin ömrüme!
Bende,
Ne taş duvar,
Ne çatı,
Ne de çerçeve bıraktın!

Kurşun yarası gibi oldu,
Senden ayrılmalar!
Önce sızısı çok azdı!
Sonra,
Yara soğuduğunda,
Dayanılmaz hal aldı!

Oysa,
Ben ne yangınlar görmüştüm,
Ne yangınlar!
Ama senin ki başka çıktı!
Öyle büyük ki yangının gülüm!
Eski yangınlar yanında,
Çoban ateşi kaldı!

Şimdi göğsümde,
Küçücük,
Mini minnacık,
Bir muhabbet kuşu var gülüm!
Hep seni istiyor,
Hep adını sayıklıyor biliyormusun?
Haydi sevgi göster,
Şenlensin şu gönül!

Yaşamak şakaya gelmez güzelim!
Ciddiye alacaksın hayatı!
Seveceksin yanacaksın,
Orman yangınları gibi!
Gerisi boş,
Gerisi uyduruk,
Sevmek Tanrı armağanı!