|
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan
Bırakıp ardında hayatın anlamlarını
Yol almalı kendi bilinmezliğine doğru,
Hep ağır gelir ama doğruyu söyler yürek..
Güneş batmadan aşmalı bu yüzden,..
Hasretin yamaçlarını.
Vakti geldiğinde gitmeli insan
Unutup tüm amaçlarını
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan,
Uzanıp sevda kıyılarına sarılmalı güneşe
Günlerce yatmalı, günlerce kalmalı,..
Yıllarca yanmalı
Yakmalı hasretin her çeşidini.
Savurup küllerini denize
Kaçmalı
Vakti geldiğinde gitmeli insan
Öte diyarlara uçmalı.
Gelip oturmuş yüreğinin tam da ortasına..
Durup, git Seden , duymaz..
Duygu kimin?, sevda kimin?
Ezilmiş altında kanayan yürek kimin?..
Durdurup, bak desen bakmaz.
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan
Ne güzelde bakıyor güneş sımsıcak,
Yüzü gülüyor aynasında tüm şehrin.
Bu neyin manasıdır ki;
Birazcık naz yapıpta dur diyemiyor yüreğin
Havası kapkara olmalı artık,
Kalbi siyaha boyanmış bu şehrin.
Ekmeği kara , suyu kara,
Vakti geldiğinde gitmeli insan
Bırakıp yüreğini uzaklara
Her şey durulur belki ve vurulur sevgin,..
Kaybolur hasret yok olursun sen.
Ağlamak sızlanmak fayda etmez artık
Çevirip gözlerini arkaya bakmak olmaz
Sığmıyorsa için içine olduğun her an
Öyle bir başına kalmak olmaz.
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan
M&K
| 
Bir tek..Ölüm kalsa bile ayrılığa benzeyen
Bir tek sen olsan bile ölümü güzelleştiren
Hakkın yok yalnız ölmeye...
Aç günleri azık,kuru ekmek gibi
Hani aynı yastıkta bekleyip paylaşacaktık
ölümüde
Demi gelmiş ölümü hatırlatır gibi
Yüzümüzdeki çizgilerden çalıp kaderi
Hani paylaşacaktık ölümü biz bu şehirde
Yalnız gelmek allahtan olsa bile
bir kere
Ben gözlerimi küstürürken olmadığın saatlere
Bencil bir ölümü yakıştırıp kendine,
yalnız ölmek niye
Şimdi ya benide götür ya toprağında yer aç
