ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Bavulları hep toplu durmalı insanın...

Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı...

Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz­geçmeli...

İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı...

Yalnızlığa alışmalı...

*  *  *

Çünkü "omuz omuza" günlerin vakti geçti. Dayanışma... günümüz borsasının değer kaybeden hisse senet­lerinden biri artık...

Bireyin keşif çağı, geride kı­rık dökük yalnızlıklar bıraktı.

Terörünbile bireyselleştiği çağdayız. Zaman, birlikten kuvvet doğurma zamanıdeğil; zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır.

*  *  *

İşte o yüzden alışmalı yalnız­lığa...

Sokaklardolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı insan... Güvendiğidağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı... Hüzünlü bir şarkıylapaylaşı­lan gecelerde başım dayayacak bir omuz arama huylarındanvazgeçmeli... Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı...

Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına...

"Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşmılsa yalnızlık olmaz" dizeleriyle başlamalı güne...                        

Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kim­se yok" denmeli, "... belki de hiçbir zaman olmaya­cak..."                                                      

Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı...

*  *  *        

Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.

Haklılığın onuru yaşatır insanı... Susmanın utancı öldürür.

O yüzden en sessiz gecelerde doğruydu, yaptım"la teselli bulmalı insan...

Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı... Kendiyle he­saplaşmaya çalışmalı...

Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır ol­malı...

Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli...

Sessizliği, sese dönüştürebilmeli...

*  *  *

Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan...

Yollarla barışmalı...

Yalnızlığa alışmalı                    

İçimden gelmiyor artık senin için ağlamak. Senli hayallere dalmak gelmiyor işte ..Dualarıma seni katmayalı çok oldu .Rüyalarımdan da sildim seni .Ben keşkelere elveda dedim!

Al senin olsun,sevgin, aşkın... al senin olsun. Nasıl yaşamak istiyorsan, kiminle istiyorsan yaşa. Al senin olsun yaşamak istediklerin…

Bıraktım artık sevgini, bıraktım artık eskileri… Ve sildim anıları kafamdan, sildim yaşadıklarımızı, paylaştıklarımızı, birlikte ağladığımız günleri sildim Arkadaş olduğumuz günleri de sildim. Kilit vurdum anılara ve kapattım bir sandığa her şeyi. Kilidini de attım denize, bir daha bulmayayım diye.

Kızgınım sana, Kızgınım bu vurdum duymazlığına. Ve kendime kızgınım. Niye değer verdim, niye bende unutmadım, niye bu kadar güvendim diye, sen güvenimi boşa çıkarttın. Sana bıraktım sevgileri, sana bıraktım dostlukları ve sana hediye ediyorum. Yalnız yaşanıyorsa sevgiler, yalnız yaşanıyorsa dostluk, al kendin yaşa, paylaş tek başına. Yalnızlıksa tercihin, al senin olsun.

Yok saydım seni, bundan sonraki her baharı sensiz karşılayacağım. Her sonbaharda hüzünleri unutacağım sana inat. Bundan sonraki her yaza sensiz gireceğim, yine sevinçle. Ve her kışı sensiz yaşayacağım zemherisiyle... Geçerken her mevsim, sensizliğe üzüleceğim... Yinede bırakmayacağım sevinçlerimi. Ve sen bensizliğe alışmaya çalışacaksın.

Gidişin kalacak sadece aklımda ve o gidişle yaşayacağım sensizliği. Sensizliğe inat, sana inat, her günü yaşayacağım hiç olmamışsın gibi.

Al senin olsun gidişler...
AL SENİN OLSUN HER ŞEY

Hava ne çabuk karardı bugün
Yapraklar ne çabuk sarardı henüz son bahar bile gelmemişken
Mutlu olduğunu düşünürken bu göz yaşları da neyin nesi?
Hayallerin mi yıkıldı yoksa yüreğim

Bahçemdeki bütün çiçeklere ne oldu
Kim boynunu büktü sümbülümün
Kim kopardı yaprağını gülümün
Neden herkes mahzun
Neden hüzünlü bu kadar şarkılar
Neden ayrılık var dillerde
Terk mi etti yoksa seni yüreğim

Yalnızlık denen şey bu muymuş
Böyle içini kavurur muymuş
Böyle çaresiz mi kalırmış insan
Ayrılık mı seni bu hallere düşürdü yoksa yüreğim

Bu insanlar neyi konuşuyorlar
Ne söylüyorlar niye gülüyorlar
Bu adam neden sinirli
Bu kadın neden ağlıyor
Duymuyor görmüyor anlamıyor musun yoksa yüreğim

Gözlerin dalıp dalıp gidiyor uzaklara
Çok uzaklara
Dillerin lal olmuş tek kelime etmiyor
Canın yanıyor onunla ilgili her şeyi hatırlayınca
Yapma
Ne olur yapma
Değer mi giden için ağlamaya
Döner mi sandın ağlayınca geriye
Dönse bile her şey eskisi gibi olur mu sandın yüreğim..

Gözyaşları söylenemeyen sözlerdir… Öylesine akar giderler sessizce… Sessiz akar gözyaşları avaz avaz…
 
Göz yaşlarım hazinemdir benim..Kimse yokken saymalıyım onları,hiç kimse görmemeli! Öylesine çoklar ki,nasıl saklayacağımı, nerelere sığdıracağımı bilemediğimden, döküp saçıyorum çoğu zaman.....
 
Gözyaşı insan kalbindeki yağmurdur. 
Bu değişik anlamlara çekilebilecek bir yargı. Bazen bereket ve bir ödül! 
Bazen ise baş belası kesiliverir. Ne olursa olsun vazgeçilmez ve tıpkı bulutlar gibi kalbimizin de ben burdayım deyişidir gözyaşı !
 
Damla damla dökülür hayatın kalbine.. 
Sabahın çiğ taneleri misali.

Kendimi güçsüz hissedecek kadar güçlü olduğumda, gazabımdan kaçan küçük sıvı taneleri…
 
Dünyadaki canlılardan sadece insan ruhsal nedenlerle ağlar.   Aslında gözlerimizdeki gözyaşı sürekli koruma amaçlı olarak salgılanmaktadır. Fakat ağlama ruhsal bir boşalmadır. Bu konuyu ilk inceleyen Darwin dir. Daha sonra yapılan deneyler sonucu görülmüştür ki soğan doğrarken akan gözyaşlarının kimyasal yapıları farklıdır. Ruhsal gözyaşları daha çok protein içermektedir. Fakat henüz bu farkın nedeni açıklanamamış..
 
Neden ağlıyorsun diyorsun bana,göz yaşı dökmeye değer mi? 

Göz yaşlarımı saklamam için bir neden yok, şu acımasız dünyada var olduğumu anlatan, hissettiğimi hissettiren tek şey onlar.   

Bazen bir haykırış olup dışarı yansıyan yanım olurlar. Geçeklerin ne kadar acı ve acımasız olduğunu anlatırlar bana. Korkularım ve kaygılarım olur süzülürler. İçimi açar ve sonra dindirirler beni.
 
Gözyaşlarım beni sana bağlayan en kuvvetli bağdır. Çünkü onlar beni hayatta tutarlar ve onlar beni mutlu ederler.

Onlar benim hiç bitmeyen sevgililerim. Ben onları senle ne kadar aldattıysam sen beni aldattığında,onlar da beni asla reddetmediler. Sen beni affetmesen de onlar beni affetti.
 
Yazmak istiyorum Kağıda boşaltmak İçimdeki derdi, tasayı Dizelerimden taşsın Öylesine dökülsün istiyorum Sevgim,özlemim, hasretim Olmuyor ama olmuyor işte

Arzularım kadar coşkun 
GÖZYAŞLARIYLA akıtılamayacak kadar engin
Bir sarılmayla giderilemeyecek özlem kadar derin değil         
BENİM DİZELERİM …