Sevmek" dedim.
"Yoluna ölmek" dedi
"Yol" dedim.
"Alip basini gitmek" dedi.
"Gitmek" dedim.
Bir "Ahh" çekip, "Dostlardan ayrilmak" dedi.
"Dost" dedim.
Durdu. Bana bakti. "Dost" diye mirildandi.
"Yüregime nasil koysam bilemedigim" dedi.
"Yürek" dedim.
"Dünyalari içine sigdiramadigim" dedi.
"Dünya" dedim.
"Hayatin bir yüzü" dedi.
"Yüz" dedim.
"Ardinda ne gizli bilemedigim" dedi.
"Giz" dedim.
"Hep çözmeye çalistigim" dedi.
"Çalismak" dedim.
"Bitmeyecek öykü" dedi.
"Öykü" dedim.
"Binlercesini içimde gizliyorum" dedi.
"Gizlemek" dedim.
"iste, her seyin bitimi" dedi.
"Sey" dedim. "Sevda" dedi.
"Sevda" dedim.
"Pesinden kostugum" dedi.
"Kosmak" dedim.
"Hayat, bir maraton" dedi.
"Hayat" dedim.
"Öyle kisa ki!" dedi.
"Niçin kisa?" diye sordum.
"Yasanacak çok sey var, zaman yok" dedi.
"Yasanmasi gereken ne var? " diye sordum.
"Ask" dedi. "Kaç kere?" diye sordum.
"Bin kere" dedi, "Milyon kere"
"Neden bir kere degil?" diye sordum.
"Bütün asklarin toplami, en yüce ve tek ask" dedi.
"Önce ona varsan olmaz mi?" diye sordum.
"Keske olsa" dedi, "Ama önce yogrulmak gerek"
"Aci çekmek mi?" diye sordum.
"Evet, ask acisinda yok olmak" dedi.
"Yok olunca!" dedim.
"iste gerçek askta o zaman yasamaya baslarsin" dedi.
"Gerçek ask!" dedim.
"Büyük o!" dedi.
Durdum. Durdum. Ve sustum!
"Neden sustun?" diye sordu.
"Yüregim titredi sanki" dedim.
"Neden?" diye sordu.
"Bilmiyorum" dedim. "Büyük O!"
"Evet" dedi, "Büyük O!"
"Nerede?" diye sordum.
"Her yerde" dedi.
"Nasil?" diye sordum.
"Yüregini aç" dedi.
"Yüregimi açmak!" dedim.
"Bir tebessümle bak her seye" dedi.
"Tebessüm" dedim.
"Her kasinin anahtari" dedi.
"Kasi" dedim.
"Girmeden bilemezsin" dedi.
"Ya korku!" dedim.
"Bilinmeyenden korkar insan" dedi.
"Ben bilmiyorum" dedim.
"Neyi?" diye sordu.
"Ben i" dedim.
"Sen kimsin?" diye sordu.
"Ben kimim?" diye sordum.
"Sevgiyle beslenensin" dedi.
"Kimin sevgisiyle?" diye sordum.
"Büyük O nun" dedi.
Durdum. Durdum. Yine sustum.
"Kimsin?" diye sordum.
"SEN im" dedi.
