ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

SEVENLER GECE ÖLÜR

Ben sensiz şimdi ne halledeyim bir bilsen…
Ne olurdu sankı inadı bırakıp gelsen,
Kalbimi söküp eline veririm sevsen,
Ne olurdu canım söyle değerimi bilsen.
Unutmakı gülüm hep bendim seni seven.
Sen ise oldun hep dert,çile,hüzün veren…
Yinede ben bu deli,gönlüme söz geçiremem.
Yemin ettim söz verdim ölümüne gidecem…
Sen beni görmesende başkasına bakamam.
Senin için çarpan kalbi sahipsiz bırakamam.
Seninle yaşamak varken sensiz inan yapamam,
Anladımkı seni yaşamaya ettiler haram.
Artık sen olmadan yaşamaya bakacam,
Sen olmasanda yanımda seni yaşatacam.
Aşk ateşini yakıp zamana bırakacam.
Sensiz nasıl yaşanırsa öyle yaşayıcam…
Çünkü be gülüm ben benim olmanı isterdim.
Ama sen beni değil yalnızlığı seçtin.
Beni bırakıp gitmekle hayatıma son verdin.
Ne yazık ki seni canımdan çok sevmişim,
Gözümde senin yüzün,dilimde senin ismin.
Hayalimde her gece,o güzel gözlerin.
Elimde bir resmin,bilki ben çok çektim.
Ne olursa olsun ben seni beklerim,
SeVeNLeR GeCe ÖLüR BuNu YaNLıZ SeVeN BiLiR…
Benim hayatta kalmam ilk senin elinde.
Hasretini doldurdun kalbimin köşesine,
Dilimde senin ismin özlemimle birlikte.
Dönüpte baksana benim şimdiki bu halime,
Tek damla yaş bırakmadın şu ağlayan gözümde.
Azcık kan kalmadı bu solmuş bedenimde.
Bir tek özlemin kaldı senden bana geriye.
Bırakıp gittin beni sölesene ne diye…
Düşünmekle geçiyor hayatımın her anı.
Allah kahretsin sensin hayatımın anlamı.
Senin hayallerindi yaşamamın sebebi,
İstediğim senden biraz şefkat biraz sevgi.
Ama duygu bırakmadın,yıktın gittin her şeyi.
Sevenlerden biriyim öleceğim bu belli…
Bir tanem bana bir şans bile vermedin.
Uğrunda alevde yanan bu beni göremedin.
Seni delicesine isteyeni bilemedin.
Oysa ki ben deli çocuk uğrunda ölecektim.
Ben senin gibi deliğim,yeminim var benim.
Görmez oldu gözlerim ve tutmaz oldu ellerim.
Atmaz oldu kalbim,yanıp bitti yüreğim.
Sevenler gece ölür ben devam edeceğim.
SeVeNLeR GeCe ÖLüR BuNu YaNLıZ SeVeN BiLiR

Evinin seni içine sıgdıramayacak kadar dar oldugunu
fark edeceksin...
sokaga firlayacaksın...
sokaklar da dar gelecek...
tıpkı vücudunun yüregine dar geldigi gibi...
ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl
gökyüzü...
kendini tasıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir
yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin...
birileri sana bir seyler anlatacak durmadan...
"önemli olan saglık."
"yasamak güzel."
"bos ver, her sey unutulur."
sen hiçbirini duymayacaksın...
göz yaslarından etrafı göremez hale geleceksin...
ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az
sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok
seveceksin...
hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
"ölüme çare bulundu" ya da "yarın kıyamet
kopacakmıs" deseler basını
kaldırıp "ne dedin?" diye sormayacaksın...
yalnız kalmak isteyeceksin...
hem de kalabalıkların arasında kaybolmak...
ıkisi de yetmeyecek...
geçmişi düşüneceksin...
neredeyse dakika dakika...
ama kötüleri atlayarak...
onunla geçtigin yerlerden geçmek isteyeceksin...
gittigin yerlere gitmek...
bu sana hiç iyi gelmeyecek...
ama bile bile yapacaksın...
biri sana içindeki acıyı söküp atabilecegini
söylese,kaçacaksın...
aslında kurtulmak istedigin halde, o acıyı
yasamak için direneceksin...
hayatının geri kalanını onu düsünerek geçirmek
isteyeceksin....
aksini iddia edenlerden nefret edeceksin...
herkesi ona benzetip...
kimseyi onun yerine koyamayacaksın...
hiçbir sey oyalamayacak seni...
ılaçlara sıgınacaksın...
birkaç saat kafani bulandiran ama asla onu
unutturmayan.
sadece bir müddet buzlu camın arkasından
seyrettiren...
bütün sarkılar sizin için yazılmıs gibi
gelecek... bogazın dügümlenecek,
dinleyemeyeceksin...
uyumak zor, uyanmak kolay
olacak...
sabahı iple çekeceksin...
bazen de "hiç günes dogmasa" diyeceksin...
ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler...
ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin...
belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne
çıkana sarılmak isteyeceksin
nafile...
düsüncesi bile tahammül edilmez gelecek...
rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istedigin...
her sıçrayarak uyandıgında onun adını söyledigini
fark edeceksin...
telefonun çalmasını bekleyeceksin...
aramayacagını bile bile...
her çaldıgında yüregin agzina gelecek...
aglamaklı konusacaksın arayanlarla...
yüregin burkulacak...
canın yanacak...
bir daha sevmemeye yemin edeceksin...
hayata dair hiçbir sey yapmak gelmeyecek içinden...
onun sesini bir kez daha duymak için yanıp
tutusacaksın...
defalarca aradıgi günlerin kıymetini bilmedigin
için nefret edeceksin...
yasadıgın sehri terk etmek isteyeceksin...
onunla hiçbir anının olmadigi bir yerlere gidip
yerlesmek...
ama bir umut...
onunla bir gün bir yerde karsılasma umudu...
bu umut seni gitmekten alıkoyacak...
gel gitler içinde yasayacaksın...
buna yasamak denirse...
razı mısın bütün bunlara...?
hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye
işte o zaman aşık olmaya hazırsın demektir ...

İlmihali açtık, birinci konu "Ebedî Saadet". Burda anlatıyor, dünya ve ahiret saadetine nasıl ulaşılır? Bu konuyu okumak bile Allah için bir şey yapmaktır. Bir de uygulasak, her gün Allah için helal dairede yaşar, haramlardan kaçarız. İlmihali baştan sona okumayanlar, ilmihalin "içindekiler" kısmına bir göz atsın. İslam ı ne kadar yaşamış?

İnsanlar zenginliklerini kendi kabiliyetlerinden zanneder. Halbuki fakirler akılsız değildir. Nice akıllı insanlar vardır ki çeşitli sebeplerle fakir olmuştur. Öyleyse zenginlik iki yönde gelir. Biri Allah ın verdiği akılla zengin olmak, diğeri Allah ın lütfu inayetiyle zengin olmak. Dikkat edilirse her iki hal de Allah tandır. Allah ın bize verdiği maldan Allah yolunda harcamak da Allah için yapılacak en güzel işlerdendir. Ne kadar zengin olursak olalım, görüyoruz ki onlar, bizim elimizde kalmıyor. Hep bizden çıkıp gidiyor.

Yüksek makam sahibi, çok zengin bir şahsın cenazesine gitmiştim. Adamı mezara indirirken düşündüm... Adamın her şeyi dünyada kaldı. Diploması, makamı, sevdikleri, serveti... Her şeyi burada kaldı. Adam mezara girdi, gitti... Mezarlıkta biraz bekledim. Herkes gittikten sonra baktım ki mezarlık kocaman bir şehir. Eğer mezardakiler ayağa kalksa belki yüz binlerce kişi olacak. Mezarlık derin bir sessizlik içinde...

Şeytan, insanın zaaf kapılarından içeri girer! Zevkimizle ilgili kapıları kapamazsak, menfaatimizle ilgili kapıları ardına kadar açarsak şeytana davetiye çıkarmış oluruz. Allah şeytanı yaratmış insana irade de vermiş. Bir işi yapıp yapmamak insanın elindedir. Allah için yapılacak iş, zaaf kapılarını kapatmaktır.

Hz. İsa zamanında bir şahsa taşlanma cezası verilmiş. Hz. İsa buyurmuş ki: "Hiç günahı olmayan ilk taşı atsın." Herkes dönüp gitmiş. Hepimizin pek çok günahı var; fakat Allah bu günahlarımız yüzünden bizleri cezalandırmıyor. Allah (cc) buyuruyor ki: "Rahmetim gazabımı geçti." Allah için affetmek, sünnetullaha ittiba etmektir.

Bediüzzaman diyor ki:

"Evet ey insan! Sen nebatî cismaniyetin cihetiyle ve hayvanî nefsin itibarıyla; sagîr bir cüz. Hakîr bir cüz î, fakir bir mahluk, zaif bir hayvansın ki; bütün dehşetli mevcudat-ı seyyalenin dalgaları içinde çalkalanıp gidiyorsun. Fakat muhabbet-i İlahiyenin ziyasını tazammum eden imanın nuruyla münevver olan İslamiyet in terbiyesiyle tekemmül edip; insaniyet cihetinde, abdiyet içinde bir sultansın ve cüz iyetin içinde bir küllîsin, küçüklüğün içinde bir alemsin ve hakaretin içinde öyle makamın büyük ve daire-i nezaretin geniş bir nazırısın ki, diyebilirsin: Benim Rabb-ı Rahim im dünyayı bana bir hane yaptı. Ay ve güneşi, o haneme bir lamba; ve baharı, bir deste gül; ve yazı, bir sofra-i ni met; ve hayvanı, bana hizmetkâr yaptı. Ve nebatatı, o hanemin zinetli levazımatı yapmıştır."

Netice-i kelam: Sen eğer nefis ve şeytanı dinlersen, esfel-i safilîne düşersin. Eğer Hak ve Kur an ı dinlersen, âlâ-yı illiyyîne çıkar, kainatın güzel bir takvimi olursun." Bu gün rabbim için güzel bişeyler yapmalaıyız.Küs olanları barıştırmak bir hasatayı ziyaret ede bilriz .ALLAH ın selamı ve bereketi  üzerinize olsun

Seni Seviyorum

Bana elini uzatır mısın aşkım,
Dokunur musun narin parmaklarınla ellerime,
Söndürür müsün ilk dokunuşla yüreğimin yangınlarını,
İnce parmakların dolaşır mı teker teker parmaklarımı...
İçinde kınalar yakılmış gözlerin dolaşır mı gözlerimin yeşilliklerinde,
Düşer mi ovalarıma gölgen,
Uzanır mısın başını koyupta koluma
Parmaklarınla yazar mısın AŞKIM diye dudaklarıma

Zamane mutluluklar getirir misin tamda şimdi bana
Yıldızları dikte işle istersen iğne ile canıma
Senden gelen kahır yükler inan ki ölüm olur ruhuma
Parmaklarınla yazar mısın, yazar mısın AŞKIMIZI yıldızlara

Bana elini uzatır mısın aşkım
Dalından sarkan canıma koyar mısın ellerini
Bağlar mısın gözlerinin elleriyle her yerimi
Sarar mısın beni, koklayıpta, doyar mısın bölümlere ayırsan bedenimi
Bir valse tenden tene kurban eder misin volt volt elektriğimizi
Döşüme ferman yazılır ferman bir roman
Emin ellerimiz kaldırırmı geceleri bulutları başın başımda dayalı
Bakmak için samanyoluna
Yazar mısın parmaklarınla SENİ SEVİYORUM
SENİ SEVİYORUM diye
dudaklarıma

İkimizin şarkısını yazdım bebeğim
İçinde sen kokan
İçinde ben olan ve
İçinde ikimiz olan sırıl sıklam aşklara....

Düsündüm de son günlerde sana ne kadar az söyledim
seni sevdigimi!!!
askimi!!!
oysa ki her saniye duymayi hak edecek kadar sevdin beni...
en güzel duygularla sarip sarmalarken sen beni,
 islerime dalarak ihmal ettim seni...
ama sen yine de söküp atmadin beni...
el bebek gül bebek hep yüreginde tasidin...
gözbebeklerine hapsettin...
kiskancliginla savasip...
dudaklarinda sevgini ezber yaptin....
ve ben bu kadar essiz bir aska sahip oldugum için
belki en sansli kadinim...
kulama fisildayisini duyuyorum
en sansli erkek de benim senin gibi bir kadina sahibim!!!
Seni sevdigimi söyliyemedigim her gün için
beni affet sevdigim!!!
SENI SEVIYORUM

Seni dusunuyorum sevgili...
Uykunun huzurlu kollarina kendimi birakamadigim, yatagimda uykuyu bekleyerek
donup durdugum gecelerde dusluyorum seni.

Kelimelerden kopruler kurabilmek, bazen de soylemeden bilebilmek istiyorum
seni. Senin kelimelerinde; benim icimin en derininde sakladiklarimi bulmak
istiyorum. Dunyaya senin gozlerinden baktigimda; hic yabancilik
cekmeyecegimi bilmek istiyorum. Yasamlarimizin o incecik detaylarinda
buldugumuz yakinliklari, ayniliklari paylasabilmek istiyorum.

"Kimse bilmez, anlamaz nasilsa hepsi bende sakli kalsin" diyerek
biriktirdigim butun "az"larimi seninle cogaltacagimi hissetmek istiyorum.

Benim yasamim yasanamayacak kadar karmasIk olmadi hic. Karamsar ve ic sIkici
donemlerim oldu. Hatta kendime acidigim uzun donemlerim bile oldu.

Karamsar ya da iyimser olmanin sadece bir tercih etme hali oldugunu ogrendim
zaman icinde. Somurttugum da hep zifiri karanliklar sarmaladi beni.
Gulumsedigim zaman hep karsimda parlayan bir umut isigi gordum. Sirf bu
yuzden sana dair, sadece senin olan gulucukler biriktiriyorum kocaman.

Cevaba ihtiyaci olmayan sorular sormak istiyorum. Soru isaretsiz cumleler
dusluyorum seninleyken.

Bazen kitap gibi kuralli kaideli, olmali iliskimiz. Sonra coklukla
bozmaliyiz o kurallari.
Cunku yasarken kitap gibi olunamiyor bilirsin. Yasarken her kelime kendi
anlamini beraberinde getiriyor.

Ancak yasarken kelimesiz kalmaktan korkuyorum sevgili...

Kelimesizligin sogugunda usumekten cok korkuyorum. Cok kelimem var sana
kosmaya can atan. Hicbirinin sonunda soru isareti, nokta, virgul, unlem
olmasin istiyorum.
Soyle sevgili; sence ben imkansiz olani mi istiyorum?