ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

>Sensizim.. Üşüyorum!
>
>Bu sana yazdığım son satırlar...
>
>Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kalbime,
>umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden
>ne de nefret edebilirim birinden. Ben hamal değilim ki; hep kahrını taşıyım
>ömrün; Alın atık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları,
>paylaşın aranızda...
>
>Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana.. Arkanı döndüğün ilk andan
>gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı,
>sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor
>olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.
>
>Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay... Gittiğini sandığın sen,
>giderken bende kalanlarını, yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın
>benden.... Geri vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.
>
>Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil.. Belki bir gün sevmeyi
>öğrendiğin de yanında ben olmayacağım.. Bir sabah gözlerini yeni doğan güne
>açtığında başkası olacak yatağında.. Benim içinse sadece "sen" var olacak
>baktığım her yerde... Ve işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım, o gün
>yaan yağmur gizlemeyecek gözyaşlarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin
>ilk kez asacak suratını bana ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!
>
>Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödediğim
>bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu
>olmanı diliyor....
>
>Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye.. Seni düşünüyor ve gecenin
>ayazında üşüyorum.. Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece
>susuyorum

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları,
Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin.
O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi özlemle,
Umutla kurudum sensiz.
Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin.
Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan
Bir boşluktan içeri girdim her gece,
Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi.

Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu?
Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip,
Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik.
Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan,
sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi.
Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim.

Acıyı görmek mi istiyorsun.
Gözlerime bak!
Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüznünün şiirlerini oku,
kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde.

Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık.
Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece.
Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü.
Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde.
Tek umudum bu şimdilik.

Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben,
Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın?
Ölüm müş,terk edilişmiş umurumda değil gelme istersen.
Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde,
Kavuşma vakti olacak benim için ölüm.
Dudaklarımda ki acı tat?
Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek?
Ne yazık hiç bilemeyeceğim.

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Sen uzakta çok uzakta
Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın,
Benim gibi.

Seni seviyorum,
Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime,
Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de
İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı,
Haykırışı bu sevdiğim.
Sana ulaşamasam da,
Biliyorum ki zavallı kalbim
Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde
Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın
Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun.

Biliyorum beni sevdiğini
Acıyı tattığını da benden uzaklarda
Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin?
Acı tek taraflı olsaydı,
Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu.
Ama yokluk kötü sevdiğim.
Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü.

Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların,
Yüzüne hasret kaldığım günlerde
Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim.
Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını
Ve eminim ağlayacaksın.
Ağlamak seni ben yapar sevdiğim
Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak.
Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim
Oysa konuşan sendin hep benimle,
Ne martıların vapurlara takılışı,
Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim.
Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim.
Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında.
Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde
Bir gün seninle bir bankta oturup
Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik.

Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda.
Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki
Adım adım yok oluşumu izliyorum
Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle.
Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara,
karanlıklara bakıyorum mütemediyen
Ve kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum?
Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp
Rabbime ettiğim dualarım,
Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden
Rabbimin bir bildiği var deyip
Kabul olmadığında dualarımın
Tekrar yalvarmalarımı.

Seni okyanusların diplerinde
Bir midyenin içinde ki
İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım
Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde
Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde
Tek bir şey düşündüm?

Dokunamadan tenine,
Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı.
Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama
İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler
Seni seviyorum meleğim.

Acımasız olan ne sensin ne de ben,
Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece
Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım.
İnsan yaşamın değerini
Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor
Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil
Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin
Gözlerinin önünden geçmesi değil.
Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim.

Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı
Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin
Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş
Ve ben o ateşle yanmayı,
Sırf seni sevmek olduğu için
İnan bana çok sevdim!!

Dİnle Ey Yar…
Sana Bağımlı Olmadan Büyüttüm Ben Bu Sevdayı İçimde…
Sen Olmasan Da Büyümeye Devam Edecek
Sevmişim Seni Bir Kere Kurtuluşun Yok
Seni En Çok Özlemeyi Ben Bilirim
Hiç Yakınmadan Seni Özlemek…
Üstelik Kavuşmama İhtimali İşlenmemiş Soğuk Bir Taş Gibi…
Önümde Dikilip Duruken sana Dokunmamak Yüreğimi Böylesine Acıtırken…

Yine De Bil Ey Yar….

Bil Ki Ben Yüreğimi Kanatan Bu Acıya İnat…
Dokunmadan Tenine Saatlerce Sevişebilirim Seninle….

SENİN ne oLduğun BENİM için Hiç önemLi değiL! SonuçTa GözLerimin SANA BakTığı KadarSın… BEN o GözLeri ÇekTiğim An Hoş Bir Anı oLarak KaLırSın!!!

Neden yazıyorum bunları bilmiyorum. Yalnız sen ve benim sırrımdı bunlar... imkansızdın ve uzaktın. ölesiye uzak gözlerimden. Ama gözlerini gördüm neyleyim, neyleyim bu savaşı kalbim kazandı, susamadım... Affet desem kızmadımki diyeceksin, ama ölesiye uzaksınki bana....
Neden bir umut oldu içimde, yoksa kalbim ben duymadan bişeylermi fısıldadı beynime ki ben peşinden koştum, açtım tüm özelimi sana...
Bilmiyorum, çaresizim ve korkuyorum... Ya bunu kaldıramazsam!!! Ya yüreğim beynime ben duymadan yeter artık derse, ya....
Keşkeleri sevmem, ama keşke.....
Cevap yazma bunlara, yalnız duy ve bil. sen sevmesende, korksanda bu aşkı yaşamakdan, ben dünyayı karşıma almışım, ben yakmışım gemileri neyleyim sevmişim seni...
SUSacaksın ve öyle olmalı. Ben de susmalıyım sonsuza dek.... Ve ellerimi her açtığımda allaha yalnız senin mutluluğuna dua etmeliyim....
Özür dilerim.

SENİN ne oLduğun BENİM için Hiç önemLi değiL! SonuçTa GözLerimin SANA BakTığı KadarSın… BEN o GözLeri ÇekTiğim An Hoş Bir Anı oLarak KaLırSın!!!

SevgiLi katilim ...
en son dün akıttın kaLan son iki damLa gözyaşımı ...
nasıLda gözLerini kırpmadın anLayamadım
eLLerin biLe titremedi
hepsini boşverde ...
sözLerin ....
çok soğukkanLıydın ...

sevgiLi katiLim ...
onca zaman nasıLda sakLadın kendini ...
hiç şüphe duymadım güvenim hiç azaLmadı sana karşı
akLımı düşünceLerimi ve kaLbimi fethettin adeta ...
asLında öLümüm senin dizLerinde oLsun isterdim hep
ama ELLERİNDEN DEĞİL ...
kanattığın kaLbim son kez çok kırıLdı inan ....

sevgiLi katiLim ...
hani güLümseyişin yokmu yüzüne en çok yakışan ...
hani gamzeLErinde hayat buLuyorum demiştim ya ...
hani kaLbim orda atıyor demiştim gözLerin için ...
yaşadığımı hissediyorum onLara bakarken ...
şimdi onLAra baka baka öLümü hissetmek ne acı ...

sevgili katilim ....
yağmurLu bir gündü hani
hani sen titriyordun soğuktan ...
bense kıyamamıştım sana hani ...
montumu vermiştim üstüne sen ısLanma diye ...
sense utana sıkıLa aLmıştın hani ...
bi insan bu kadar mı güzEL oynar roLünü ...
öLümüm hep dizLerinde oLsun derdim ya sana
ne güzEL öLüm derdim ...
dizLerinde öLmek isterdim ...
eLLErinden DeğiL ....

sevgili katilim ....
dün katLEttin kaLan son iyi niyetLerimi sana karşı
yerLebir ettin kaLbimdeki sarayı
ey sevgiLi katilim ....
oysa ne çok sevmiştim seni ...
gözLerinde yaşamayı hissediyordum ...
şimdiyse BİR ÖLÜM KADAR SOĞUKLAR ...
İÇİMİ ACITIYOR BAKIŞLARIN ...
KANIYORUM ....
GÖZLERİNDE ÖLÜYORUM ....

Teselli istemedim senden
Sadece sar istedim yalnızlığımı
Gecelerime dokun gizeminle
Öpüşünle söndür yangınları

Ne gel dedim yağmur gibi üzerime
Ne git dedim biten mevsimler misali
Bakışınla tüket ömür denen yılları.
Bir ‘ben’ ol istedim sende kayboluşumda
Tüm yarım kalanları sil istedim
Yeniden başlat hayatı.
Sadece ol istedim dualarımda
Birlikte doğmak için sabahlara
Tek tek toplayalım yıldızları

Teselli istemedim senden
Kirpiklerime hapsettiğim
‘suskun yaşım’ ol istedim
ve gizli sevdamın adı
Sev istedim beni umarsızca
Kimse bilmesin istedim
Karanlıktaki güneşimi..
Bir sen duy yeter sesimi
Sen adam gibi adam
Ben aydınlıktaki kara deli…

Teselli istemedim senden…
Sadece ol istedim yarınlarımda
Uzaktan da olsa sev istedim...

Her nefes alışımda
Ciğerlerime özlemini çekiyorum
Her sigara yakışımda
Hasretinin kor ateşinde bende yanıyorum
Anla artık;
Sensiz gecen her bir anda
Gözlerindeki ışıktan yoksun her karanlıkta
Yüreğim sızlıyor içten içe
Ve canım acıyor...

Duvarlar pembe düşlerime el koymuşsa
Yalnızlık son restini çekip kalbimi rehin almışsa
Sana koşan ayaklarıma kör zincirler vurulmuşsa
Anla işte;
Düşündükçe yokluğunu, andıkça ismini
Hasretine sarılıp hatırladıkça o masum gözlerini
Yüreğim ağlıyor içten içe
Ve canım acıyor...

Gece yarısı yokluğunun kâbuslarından korkuyla uyanıyorsam
Yetim kalmışçasına
Düşlerimin ortasında sadece sana ağlıyorsam
Anla işte;
Ağladıkça hasretine, gözyaşlarım süzüldükçe toprağa
Bir gün sensiz bitip bir sayfa daha ekliyorsam yalnızlığıma
Yüreğim sızlıyor içten içe
Ve canım acıyor...

Bastığım her kaldırımda senden bir şeyler ararken
Şehrin tam ortasında dizlerim artık yorgun düşüyorsa
Sensizliğin içinde ruhum yavaş yavaş kayboluyorsa
Anla artık;
Şehrin her ışığında hatırladıkça gözbebeklerini
Anımsadıkça son gidişini
Yüreğim sızlıyor içten içe
Ve canım acıyor...

Bilirim ki en kötü mesafe sevdiğinin yanında olup,kalbinin senden uzakta atmasıdır..
ama birde aradaki onca mesafeye rağmen her sabah onunla uyanmak vardır...
bizim sevdiğimiz aslında "o" değil..ona duyduğumuz aşk hele birde bu aşk imkansızsa..
nazım demir parmaklıkların ardındaki dünyayı özlemişti,özlemek için geçerli bir sebep olması lazımdı adını aşk koydu..
seneler önce birine aşıktım,yanındayım ama o benim yanımda değildi...
elini hiç tutamadım,kafamı kaldırıp gözlerinin içine hiç bakamadım,ölürüm sanıyordum ona dokunsam..
Her gün kaç tane yazı yazdım,sayısını unuttum..
benim olsa demedim hiç biliyordum benim olsaydı gözümde bu kadar ilahlaşmayacaktı ve şimdi bu yazıyı okuyunca o zamanlar geldi aklıma
teşekkürler,bana aradaki mesafenin aşkı aşk yaptığını tekrar hatırlattığın için
hani eski zaman aşkları vardır ya..
siyah beyaz bir fon arkada,önde sevilen kız yürümekte arkada sevdalı çocuk..kız eve girene kadar onun ardında yürür tek kelime etmez ama..aradaki tek iletişim aracı duvarların içine saklanan mektuplardır..
kız alır,okur ve yakar o mektupları ailesinin bulmaması lazımdır çünkü..
birde şimdiki aşklar var,arkada renkli bir İstanbul sokağı...
"seni seviyorum" o zaman "yatalım"
bilirimki insan dokunamaz sevdiğine,kırılır sanır,oyuncak bir bebek gibi dokunmadan sever..
aşk ı yanlış biliyoruz sanırım,kimin kime hükmettiği,kimin kimi daha çok sevdiği değildir aşk..
belki bende yanlış biliyorum ama aşk iki insan arasındaki büyüdür,bozulmaması gereken..
aşk mesafeleri sevmektir,aşk arada mesafe bırakmaktır..aşk imkansızlığı sevmektir ve bazen imkansız olmaktır..

Hiç kimse, hiç kimseyi böyLe yürekten sevmedi..
Hiç kimse, korumadı yüreqinde hiç kimseyi bu kadar uzun süre..


Hiç kimse, acısını sevmedi benim kadar, hiç kimse yaLnızlıqını sevmedi..

TükenmişLiqin, yıkıLmışlıqın, eziLmişliqin, sancısını benim kadar yaşamadı hiç kimse..

Hiç kimse, böyLe karşıLıksız, böyle içten, böyLe pazarLıksız yüreqini satmadı..
Hiç kimsenin yüreqi, kurşunLar yaqdıran bir yüreqe benim yüreqim kadar dayanmadı..
Hiç kimse, hiç kimseye bu kadar uzak, hiç kimse hiç kimseye bu kadar yakın oLmadı..
Hiç kimsenin acısı benim acıLarım kadar kendi kendine çoqaLmadı.
Benim acıLarım kadar doqurqan, benim acıLarım kadar biteviye, acıLarım kadar sürekLi, mutLuLuk veren acıLarı oLmadı hiç kimsenin