ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

ÜŞÜYORUM

Sen Uçurumsun tutunamam

Tutsak düşer çığlıklarım
Gözlerinin akşamında
Oturur sana ağlarım

Üşüyorum ödünç ver ellerini
Üşüyorum üstüme ser yüreğini
Sağ yanım dertli
Sol yanım dertli
Savur gönlüme yangının küllerini

 Yerin seni çektiği kadar ağırsın
 Kanatların çırpındığı kadar hafif..
 Kalbinin attığı kadar canlısın
 Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
 Sevdiklerin kadar iyisin
 Nefret ettiklerin kadar kötü..
 Ne renk olursa olsun kaşın gözün
 Karşındakinin gördüğüdür rengin..
 Yaşadıklarını kâr sayma:
 Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
 
 Ne kadar yaşarsan yaşa,
 Sevdiğin kadardır ömrün..
 Gülebildiğin kadar mutlusun
 Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
 Sakın bitti sanma her şeyi,
 
 Sevdiğin kadar sevileceksin.
 Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
 Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
 Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
 Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
 Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
 Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
 Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
 Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
 Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
 Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
 Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
 
 İşte budur hayat!
 İşte budur yaşamak, bunu hatırladığın kadar yaşarsın
 Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
 Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
 Çiçek sulandığı kadar güzeldir
 Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
 Bebek ağladığı kadar bebektir
 Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
 Sevdiğin kadar sevilirsin...

 Israrına kandım diyemezsin, çok geç.

Bir anda inandım diyemezsin, çok geç!

Kor nerde ki? Bir baksana küller soğumuş...

Ateş gibi yandım diyemezsin, çok geç!

nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
neresinden baksan
gözlerin kamaşır

oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar

Ne kadar saklasan özlediğin belli
Söndüremezsin içindeki yangını
Başlamışsa zamanların en güzeli
Artık susturamazsın dudaklarını
Anlatır özlemini bana derinden
Yanan alnınla, terleyen avuçların
Alevler taşarken gözbebeklerinden
Yakar değdiği yeri parmak uçların
Çok geç bu sevdadan dönebilmek için
Bak! Şimdi seninle dopdolu aynalar
Bu özlemli halinle daha güzelsin
Benim de saçımdan tırnağıma kadar
Tutuşan, yanan bir şey var her yerimde
Sen şimdi alevden bir gülsün ellerimde.

SEVİLMEYİ, SEVMEYİ

EN GÜZEL DUYGULARI

 RENGARENK ŞU HAYATIMI

 HEPSİNİ BEN SENDEN ÖĞRENDİM

AĞLAYAN ŞU GÖZLERİMİN

 ŞU EN ACI HİSLERİMİN

 PINARINI SİLMEYİ

 HEPSİNİ BEN SENDE GÖRDÜM

 SEN BENİMSİN HAYAL GÖZLÜM

 ŞU YARINLAR İKİMİZİN

 SENSİZ OLMAK ASLA OLMAZ

Bir adın kalmalı geriye

Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

Aynaların ardında sır

Yalnızlığın peşinde kuvvet

Evet nihayet bir adın kalmalı geriye

Birde o kahreden gurbet

Sen say ki ben hiç ağlamadım

Hiç ateşe tutmadım yüreğimi

Geceleri koynuma almadım ihaneti

Hele nihavend hele buse hiç geçmedi aklımdan

Ve hiç gitmedi bir topak kan gibi adın

İçimin nehirlerinden

Evet yangın

Evet salaş yalvarmanın korkusunda talan

Evet kaybetmenin o zehirli buğusu

Evet isyan

evet kahrolmuş sayfaların arasında adın

Sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı

Bu sevda biraz nadan

Biraz da hıçkırık tadı

Pencere önü menekşelerinde her akşam

Dağlar sonra oynadı yerinden

Ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca

Sen say ki yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam

Ve ben seni sevdiğim zaman bu şehre yağmurlar yağdı

Yani ben seni sevdiğim zaman

Ayrılık kurşun kadar ağır gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın

Yine de

Bir adın kalmalı geriye

Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

Aynaların ardında sır

Yalnızlığın peşinde kuvvet

Evet nihayet, bir adın kalmalı geriye

bir de o kahreden gurbet

beni affet

kaybetmek için erken

sevmek için çok geç

 akşamın acı su karanlığı içinden
 soğuk kadife teması yalnızlığın
 şuh bir kahkaha balkonun birinden
 gizli işareti midir bir başlangıcın
 
 sevmek için geç ölmek için erken
 
 başbaşa çay elele yürümek derken
 boğaz vapurları mı iskele sancak
 telefonda kaybolmak sesini beklerken
 insan insanı yeniler doğrudur ancak
 
 sevmek için geç ölmek için erken
 
 içimdeki gökkuşağı besbelli neden
 bulutların içinden kuşlar yağıyor
 bir şiire başlarsın birini bitirmeden
 hiç kimse gözlerine inanamıyor
 
 sevmek için geç ölmek için erken
 
 sevmek sevildiğini bile farketmeden
 yaklaştıkça ölüm soğuk bir yağmur gibi
 sevmek zehir zemberek ve yürekten
 gecikerek de olsa vuruşur gibi
 
 sevmek için geç ölmek için erken

Bendim Evet
Seni Ne Sözcüklerle Ne de Kelimelerle
İfade Edemeyecek Kadar Seven
Bendim Evet
Seni Sabahlara Kadar Düşünen
Hayaller Kuran
Bendim Evet
Aşk Şarkıları Söyleyip Şiirler Yazan
Bendim Evet
Ulaşamayacağımı Bildiğim Halde
Gökteki Bir Yıldıza Aşık Olan
Bendim Evet
Sevmekle Hata, Aşık Olmakla
En Büyük Yanlışı Yapan
Bendim Evet
Sancılarla Uyanıp, Resminle
Beraber Uyuyan
Bendim Evet
Senin İçin Kendini Unutan
Bendim Evet
Sana Özlem Duyan
Sendin Evet
Beni Aşık Edip, Deli Eden
Sendin Evet
Cezalandıran, Sensizliğe Mahkum Eden
Sendin Evet
Unutturmaya Çalışan Başarılı Olamasanda
Bazen Yaptığınız Hataların Dönüşü Olmaz
Tamiri Olmaz Kırılan Kalpse Eğer
Şimdi Kırgın, Üzgün ve Yaralı
Yardımcı Olmak Yerine Kaçmaksa Çözüm
Olmaz ki Yaraya Bir Faydası