ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

6 Şubat 2010..

Penceremin önündeyim,dışarıda yağmur var..

Ve bugün benim doğum günüm..

Bir yıl daha götürdü hayat ömrümden..

En kötüsü babamı aldı götürdü benden..

Gözlerim şimdi çok uzaklarda..

Özlem denizine dalgın dalgın bakıyor..

Bugün en hüzünlü günümü yaşayacağım..

Sensiz geçirdiğim ilk doğum günüm babam..

Bugün senin hayalinle uyuyacağım..

Ve rüyasını göreceğim o güzel anıların..

Gülümserdin,bazan da saçımı okşar..

Gül yüzlüm,son beşiğim,utangaç çocuğum derdin..

Ama asla şımartmadan..

Bende bir başka severdim seni..

Saygıyla,gururla,büyük bir onurla..

İlk sen arardın beni doğum günlerimde..

İlk senin sesin hediye olurdu bana..

Yanağımda ki öptüğün gamze güllerle dolardı..

Sen hayatımın romanında ki baş kahramanımdın..

Yaşama sevincim,hayat verendin..

Bugün doğum günüm ve sen yoksun..

Ayrılık zamansız gelir derlerya..

Sanki bugün için söylenmiş bir söz bu..

Sanki bugün yüzüm hiç gülmeyecek..

Sanki bugün büyük bir boşlukta olacağım..

Ayrılık gerçekten zamansız geldi babacığım..

Bugün tüm Hasretlerimi..

Sevgilerimi..

Saygılarımı..

Seninle geçen o güzelim anılarımı..

Duygularımı,gözyaşlarımı..

Meleklerin kanadında sana gönderiyorum..

Bu da bu doğum günümde benden sana armağan olsun..

Seni çok özledim..Seni Seviyorum..Canım babam benim..

Seni çok seven küçük oğlun bir yaş daha büyüdü..

Bu da senden bana son hatıra olsun..

Benim..

            Benim canım kadar sevdiğim güzel oğlum..

      Hayatımda ki herşeysin sen benim canım oğlum..

                   Gurur dolu bir dünyan olsun..

                               Onur dolu bir yaşamın olsun isterim oğlum..

Artık ben yorgunum..Oğlum Canım Oğlum..

                                                               Artık ben yorgunum..

Ben ölürsem akşam üstü ölürüm..

         Şehre simsiyah bir kar yağar..

                           Yollar kalbimle örtülür..

Parmaklarımın arasından gecenin geldiğini görürüm..

Ben ölürsem akşam üstü ölürüm..

           Yüzümü bir çiçeğe gömüp..

                           Ağlamak gibi isterim..

Çocuklar sinemaya gider,derinden bir tren geçer..

Ben ölürsem akşam üstü ölürüm..

           Alıp başımı gitmek isterim..

                          Bir akşam bir kente girerim..

Kayısı ağaçlarının arasından inip,denize bakarım,Bir tiyatro seyrederim..

Ben ölürsem akşam üstü ölürüm..

                   Uzaktan bir bulut geçer..

                              Karanlık bir çocukluk bulutu..

Gerçek üstücü bir ressam,dünyayı değiştirmeye başlar..

   Kuş sesleri..

                     Haykırışlar..

               Denizin ve kırların rengi,birbirine karışır..

Sana bir şiir getiririm..

               Sözler rüyamdan fışkırır..

                              Dünya bölümlere ayrılır..

Birinde bir pazar sabahı..

              Birinde bir gökyüzü..

                      Birinde sararmış yapraklar..

              Birinde Bir Adam..   

                                                     Her şeye yeniden başlar..

Ben ölürsem akşam üstü ölürüm..

Ağrıları dinmeyen..

        En hüzünlü şiirlerdi yokluğun..

Yokluğun ki..

                       Avunması en zor anlardı,inan o manalı bakışlarının..

Bütün bildiğim şiirler yalan şimdi..

                            Bütün mutluluklar aldatmaca..

Şairler şiirlere veda edermiş..

                                           Kimselerin bilmediği mısralarda..

Davul olur,zurna olur,tar olur..

           Yağmur olur,dolu olur,kar olur..

                         Dert çeken oldukça Türkü var olur..

Türküler susmaz kardaşım..

                                                    Türküler susmaz..

Türkü gözlüm sen yokkken yüreğim öksüzdü..
Sevgide ilgide dilsizdi..
Ölü bir ruh idi beden..
Hasretin de her dem keder..


Gözlerimi kapadım aklım sende kaldı..
Türkü gözlerin beni ahh benden aldı..
Ama yoksun..
Hani yoksun ah ah..


Baktıgım her yerde sendin..
Sesin gitarın..
Güzel ellerin..
Ulaşamadığımda bükülür belim..
Üzülür kırılır incinirim ..

İstanbul`u sevmezse gönül aşk ı ne anlar..

                      Düşsün suya yer yer erisin,eski zamanlar..

                                  Ve sarsın bizi akşamda şarap rengi dumanlar..

Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne..

                                          Allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar..

Oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında..

                                                           Dünyayı çocuklara verelim..

Kocaman bir elma gibi verelim,sıcacık bir ekmek sokumu gibi..

                                                          Hiç değilse bir günlüğüne doysunlar..

Bir günlükte olsa öğrensin dünya arkadaşlığı..

                                       Çocuklar dünyayı alacak elimizden..

                                                                    Ölümsüz ağaçlar dikecekler..

                                                                                                           Nazım

Yarınlar umut olsun yeni doğan çocuklara..

Rengarenk baksınlar ufuklara kardeşçesine..

Yalandan,riyadan,kirlenmişliklerden uzak..

Özgür ve onurlu geçsinler bu ömür yolunu..

Kıymasın o güzelim öpülesi eller başka ellere..

Bir kardeşlik türküsü yer tutsun tatlı dillerde..

Bağıra çağıra haykırmalı bu sahte dünyaya..

İnsanı sevmekten başka bir güzellik yok diye..

Çocuktur insanın dünya varlığı..

Gelin öğretelim onlara sevmeyi sevilmeyi..

Bu nazlı Vatanı,bu güzel Ülkeyi..

Toprak senin namusun,bayrak şerefin diye..

Çocuklar,çiçekler rengarenk kelebekler..

Yarınlar sizindir güzelliklerle dolu..

O güzelim kağıttan ellerinizi kalemlerle süsleyin..

Sevgiyi,özgürlüğü,hayatı çizelim diye..

                                                                                 Deprave..

Çocuklarımız var oldukça dünya hep aydınlık olacak..

       Çocuklarımız yağmur olup kurumuş gönüllere yağacak..

Çocuklar var oldukça arkadaş..

                                      Kalplere huzur,gönüllere sevgi dolacak..

                                                           Sevgi dolacak..

Siyaha..

         Siyaha çalar gözlerin,,

Kömür karasına,rüzgarda asi..

                 Körsem senden gayrısına yoksam,bozuksam..

                                                Can benim,düş benim,ellere nesi..

              Hadi gel ay karanlık..

Biliyormusun;

           Hep sensizlik nasıl diye düşünürdüm..

                      Meğer sensizlik hiç bir şey yokmuş gibi yaşamakmış..

Biliyormusun..

                          Yoksunya,nefes bile alamıyorum..

           Bir şey daha bilmeni isterim sensiz uyuyamıyorum..

Vedasız gittiğin o günden beri..

Sana bağlı olan ne varsa seni aradı..

Gelmeyecek dedim beklemeyin boşuna..

Çiçekler,bülbüller,güller ağladı..

Sensiz öksüz kaldı bu şehir..

Kaldırımlar,sokaklar seni aradı..

Oturdum yalvardım sahil yolunda..

Dalgalar,martılar,kuşlar ağladı..

Ağaçlar yaprak döktü zamansız..

Baharlar,mevsimler seni aradı..

Ayaz gecelerde üşüyorum amansız..

Ay,gökyüzü,yıldızlar ağladı..

Bir küçük kalp gönderiyorum gökyüzünden..

Karşılıksız sadece seni aradı..

Seni anlattım sevgi meleklerine..

O güzelim aşk bakan gözler ağladı..

                                                           Deprave..

Seversin,sevdiğin seni sevmez..

            Gider başka birine aşık olur başka birini sever..

                                                                    Başka biride onu sevmez..

Sevmek güzeldir..

                    Ama..

                           Bir daha sevmemek daha güzeldir..

Karadeniz gözlü güzel..

              Ne gemiler batırdın gözlerinde,yüreğinde..

Ne ağıtlar yaktırdın..

                                     Gidipte gelmeyenlere..

Ne aşklar çıkardın dalgalarından..

                                                     Suların durulmadı..

Ne umutlar harcattın limanlarında...

                         Hep dönmenin telaşı umudu..

                   Ama daha başlamadan biterdi kimilerin yolculuğu..

Bir toprağa mesken onca yürek çıkardın..

                                                              Karadeniz Gözlerinden..

Mavi suların bugün benim kadar hüzünlü..

Vurma artık o hırçın dalgalarını yüreğime..

Dönüşü olmuyor zaten sende gidilmelerin..

Neden bu kadar hırçın bakıyorsun sen Karadeniz..

Sevdiğim o gözlerle şimdi aramda sen varsın..

Bir kurşun sıktın sen benim küçük hayallerime..

Mümkünü olmaz mı sende dönülmelerin..

Neden bu kadar zalim oluyorsun sen Karadeniz..

Güneşi hiç görmedim senin ufukların da..

Hep mi böyle karanlık bakıyorsun sen..

Kalbime saplanır dalgaların bir hançer gibi..

Neden bu kadar öfkelisin sen Karadeniz..

Kağıttan kayıklar yaptım yarınlara dair..

Ve özlemlerimi yüzdürüyorum şimdi sana doğru..

Ya bir son ver bu derin yalnızlığıma..

Ya geçip gideyim senden ey Karadeniz..

                                                            Deprave..

Gökte bulut yok,söğütler yağmurlu..

          Tuna ya rastladım,akıyor çamurlu..

Heyy..Hikmet`in oğlu..Tuna nın suyu olaydın..

                           Kara orman dan geleydin..

                                                Karadeniz e döküleydin..

                                                                               Mavileşeydin..

Geçeydin boğaziçi`nden..

                        Başında İstanbul havası..

                                                Çarpaydın Kadıköy iskelesine..

                                                                                    Çarpaydın,çırpınaydın..

Bir tanem!
Son mektubunda:
"Başım sızlıyor
            yüreğim sersem!"
                                diyorsun.

"Seni asarlarsa
       seni kaybedersem;"
                            diyorsun;
                                    "yaşayamam!"

Yaşarsın karıcığım,
kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgârda;
yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı
en fazla bir yıl sürer
                  yirminci asırlarda
                                      ölüm acısı.

Ölüm
bir ipte sallanan bir ölü.
Bu ölüme bir türlü
                     razı olmuyor gönlüm.
Fakat
emin ol ki sevgili;
zavallı bir çingenenin
                       kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli
                                                        geçirecekse eğer
                                                              ipi boğazıma,
mavi gözlerimde korkuyu görmek için
                                                 boşuna bakacaklar
                                                                      Nâzım`a!

Ben,
alaca karanlığında son sabahımın
dostlarımı ve seni göreceğim,
ve yalnız
yarı kalmış bir şarkının acısını
                               toprağa götüreceğim...

Karım benim!
İyi yürekli,
altın renkli,
gözleri baldan tatlı arım benim;
ne diye yazdım sana
                          istendiğini idamımın,
daha dava ilk adımında
ve bir şalgam gibi koparmıyorlar
                                             kellesini adamın.
Haydi bunlara boş ver.
Bunlar uzak bir ihtimal.
Paran varsa eğer
                       bana fanila bir don al,
tuttu bacağımın siyatik ağrısı,
Ve unutma ki
daima iyi şeyler düşünmeli
                                   bir mahpusun karısı.

                                                                   Nazım Hikmet..

Sen yüreğimin çayırların da..

                                 Her mevsim umudu müjdeledin bana..

Sen benim ellerinden tutabildiğim..

                      Yanağını okşayabildiğim..

                                           Sarılıp ağlayabildiğim..

                                        Sevgilim,dostum,sırdaşım,biricik sevdam..

 Ayrılık unutanlara mahsus..

                             Ben seni unutamadım ki..

                                               Ben senden ayrılamadım ki..

Yıllar,neleri götürdü özümden..

                        Neleri unuttu yüreğim..

                                    Selemi kapıldın yoksa İstanbul yamacın da..

                                                                   Söyle suçumuz neydi bizim..

Güzel ve büyük İstanbul da bir başına bir kadın..

Ve birde canından çok sevdiği yavrusu..

Hayata tutunma zorluğu..

Yaşam mücadelesi ve sevgi adına bir mutsuzluk..

Yaşanması zor bu engin,kocaman şehir de..

Onurlu ve dürüst bir yaşam kavgası..

Bazen Karadeniz gibi hırçın..

Bazen bir fırtına kadar acımasız ve yıkıcı..

Hayatın zorluklarına..

Kirlenmişliklerine ve sahteliğine küfreder gibi..

Bazen de duygu yüklü sakin bir liman..

Güzel bir kadın..

Gözleri tıpkı bir okyanusun en derin yeri gibi..

Nemli,ıslak ve anlamlı..

Sanki ruhuna ayna olup,dışa vuruyor yeşilimsi gözleri..

Duygu dolu,hüzünlü bir anlam var bakışların da..

Bir yudum mutluluk için,bin damla göz yaşı dökecekmiş gibi..

Öylesine çaresiz ve yalnızlıkla dolu..

Koskoca İstanbul da böylesine yapayalnızken..

Tek istediği temiz bir kalbe demir atmaktı..

Ve taparcasına sevmekti sevilmekti tek hayali..

Deli gibi seveceği insandan bir kızı olsun isterdi hep..

Simsiyah saçları olan..

Ve gözleri masmavi denizler gibi..

Mutluluk ağacının ikinci meyvesi olacaktı onun için..

Anlatırken o tarifsiz hisleri gözleri dolardı hep..

Yaşadığı o boş mutsuz günler aklına geldikçe..

Yanağından yaşlar süzülüp için için ağlardı..

Ve sevdi..

İmkansızlıklarla dolu birini çok sevdi..

Öyle bir huzurla dolup taştı ki kalbi..

Sanki yılların acı dolu birikimini o günden sonra unutmuş gibiydi..

Yeniden yaşamaya başlamış gibi mutlulukla doluydu..

Bu denli mutluluğu öylesine hakediyordu ki..

Her şeyin en güzeline layıktı..

Her şeyin en şahanesine..

Ve sevildi..

Sevildiğini asla bilmeden..

Temiz saf güzel duygularla sevildi..

Dokunsalar ağlayacak bir çocuğun kalbiyle masumca sevildi..

Ama asla sonu gelmeyecek bir sevgiyle..

                                                                       Deprave..