Hadi git yâr!
Daha fazla sen yüklenemiyor kalbim.
Daha derin düşleri kaldıramıyor bedenim.

Dilim sustu konuşamıyor,gülemiyor gözlerim

Yoruldum yâr
Bütün kapılarımı kapatmaya hazırlanıyorum gönlümün.

Kimliğimi hediye edip bu şehre, her bir adımımda anıları sürükleyip ardımdan ve rotamı da ekleyip nabzıma gidiyorum?

Mutlu günlerin gelmesini bekleyen çehremdeki çizgileri siliyorum.

Ceplerimi dolduruyorum yedekteki acılarla.

Her sabah yüzümü yıkadığım tavana asıyorum hayallerimi.

Ansızın içime düştüğün günden beri ayakları burkuldu ömrümün.

Ve ben her gün bir daha ölmek için uyanır oldum uykumdan.

Paslandı gözlerimin yeşilleri.

Sen kendin için kal yâr ben senin için giderim.

Bu defa sürgünlere giden yüreğime bedenimi de eklerim..

Nerde olursam olayım unutma beni yar….sakla kalsın orda ses etme bende sustum yar....

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı, yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
Seni içimden terkediyorum

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanılgımdın
Yandığımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü “belki”ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yanlızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum

“Yârime uzanmayan bütün dallarım kırılsın” demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda
“Ya öldür beni”dedim
Ya da git benden
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yârini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi

Benden
İçimden
Terkediyorum

Bir gün seni çok özleyip çağırsam da yanıma, gelmemelisin.
Bir yara, başka bir yarayı iyileştiremez!
Bunu bilmelisin ve gelmemelisin.
Ben seni çok sevdim!

KIYISIZLAR

Allah bize sadece secde ederken değil, bazen sahip çıktığımız bir yetimin gözünden, bazen de kırdığımız bir kalbin içinden bakar. Biz bazen unutsak da, farkına varamasak da o bizim hep farkımızdadır.Ne iyiliğimizi büyütmek bir işe yarar ne de kötülüğümüzü örtmek. O her şeyi görür. Her hayırda bir şer, her şerde bir hayır denilen şey de budur.” K.TAZEOĞLU /BUKRE

O kadar farklıydık ki birbirimizden. Sen kendini kazanmak uğruna, ben, beni kaybetmek pahasına sevmiştim. Ben yolunu yolum yapmıştım, sen geçerken uğramıştın. Hak ettiğim aşkın sen olmadığını biliyorum artık. Ama sen olmasan bunu hiç anlamayacaktım. Teşekkürler adamım!”

— Bukre’den

Buzul bir mevsimde karşıma çıkan bir ateş çemberiydi gözlerin. Geriye kaçsam, donacaktım. Derin derin baksam yanacaktıM...Sonra dedimki İYİKİMSİN..!!

Bu nasıl font Serpillll:))))) Başarılı

Aşk nedir? Yaradılış nedir? Hasret nedir? Yıldız nedir?" böyle soracaktır son insan ve kırpacaktır gözlerini. O zaman yeryüzü küçülmüş olacaktır, her şeyi küçülten son insan onun üzerinden sıçrayacaktır.Cinsi, toprak piresi gibidir, kökü kurutulamaz; son insan herkesten uzun ömürlü olandır. "Saadeti biz keşfettik"- derler son insanlar ve gözlerini kırparlar.Onlar yaşanması güç semtleri terketmişlerdir: zira hararet lazımdır kişiye. Henüz komşu sevilmektedir, ona sürtünülür. Zira hararet lazımdır kişiye. Hasta olmak ve kuşku duymak günah kabul edilir: sakınarak yürürler. Budaladır, buna rağmen ayakları taşa sürçen ya da insanlara takılıp tökezleyen kişi. Ara sıra bir miktar zehir: bu hoş rüyalar gördürür. Ve nihayetinde alınan fazlaca zehir, huzur içinde bir ölüm temin eder bu da. Hala çalışmaktadır kişi, zira iş eğlencelidir. Fakat dikkat edilir, eğlencenin kişiyi tüketmemesine. Artık kişi ne zenginleşir ne de züğürt kalır. Her ikisine de katlanmak güçtür. Kim hükmetmek ister ki artık? Kim artık itaat etmek ister? İkisine de katlanmak güçtür. Çobansız bir sürü! Herkes aynı şeyi ister, herkes birdir: kendini farklı hisseden, gönüllüdür tımarhaneye. "Bir zamanlar dünyanın tamamı çılgındı." -deyip en kurnazları, göz kırparlar.İnsan zekidir ve olup biten her şeyi bilir: bu nedenle iğnelemelerinin sonu yoktur. İnsanlar hır gür halindedir hala, ancak çabuk barışırlar- aksi takdirde mideleri bozulur.İnsanın, gündüz için ayrı, gece için ayrı, küçük şekerlemeleri vardır: yine de değer verirler sağlığa. "Saadeti biz keşfettik"- derler son insanlar ve göz kırparlar..

Yerde duran şişe
Gel beni uçur ayşe
Gülmekten kırıldım
Kaşı beni menekşe

Aha gelen duygu
Diğer yanda çeşme suyu
Seni ömür boyu hatırlarım
Hayatımın selviboyu

İYİKİMSİN 
Keşkelerin yerini dolduran... 
Seni yaşıyorum yaşadıkça hayatımın siyahları 
beyazlara dönüyor... 
Işık oluyorsun umutsuzlukla çevrili hayatıma.. 
Seni seviyorum ve sevdikçe içimde baharlar müjdeleniyor... 
Sevda lugatıma yeni kelimeler ekleniyor 
Aşk alfabemde ismin başrolü oynuyor... 
Ne de güzel senin sevdana sürgün olmak. 
Ah benim yüreğimin KAHRAMANI 
ah benim aşk-ı lisanım... 
Sana dokunuyorum ve dokundukça yeni iklimleri keşfediyorum 
sana dokunmak yaz günü için için ateşte kavrulmak gibi.. 
Seni özlüyorum ve özledikçe sabrı öğreniyorum... 
Bu kentin en ücra köşelerine siniyor yalnızlığım.. 
Bu hüzünbazlıkta neye dokunsam hasret oluyor 
Ceplerimde gülüşlerinden çaldığım gamzelerin.. 
Ah benim gülüşüyle baharları getirenim... 
sensiz bu şehirde her sokak yokluğuna çıkıyor 
vuslata dair hayaller biriktiyorum gönül kumbaramda 
Sana ACIKIYORUM 
Varlığınla DOYUR BENİ... 

Ve aşk bir bağlaçmış ikimizi birbirine bağlayan..
Ve sana bağlanmak 
senden başkasına yabancı 
sana herşey olmakmış..

Demem o ki İYİKİMSİN...