ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Merhaba sol yanım,

Kimse bilmiyor sana yazdığımı, hele arkadaşlarım duyarsa yıkarlar ortalığı hepsi çok kızgın sana. Onlarada suç bulma, onlar beni sana, seni bana emanet ettiler. Sessizce oku sende, ya da dinle. Elbet ben yazarken rüzgar getirir.. Nefesimi sana .. Nasılsın ? İyi bakıyor mu yanındaki sana ? Kolluyor mu gözünden ? Sakınıyor mu kendinden bile ? Nasıl, güzel geçiyor mu günleriniz ?............ Ama özeliniz dimi ? Pardon sormamalıydım.. Uzun zaman sonra ilk defa yazıyorum sana, unutamadığımdan ya da hala sevdiğimden değil. İnan bana daha yeni yeni kendime geliyorum. Artık bahsetmiyorum senden başkalarına. Duydum da geçen gün beni sormuşsun, tembihlemişsin söyleme diye, `` sevilirim bilirsin `` hele ki konu `` SEN `` olunca hemen söylediler. Büyüdüm ben çok yordun beni. Bilirsin çabuk sinirlenirim, heryerde senin gibi, ciddi duran o sinirli gözüken ama en sevimli gülüşlerini bana saklayan sen gibi. Çok kolayda ağlamam bilirsin, giderkende sakın ağlama demiştin.. Sözünü dinliyorum. Olsun sen başkasınınsın.. Sadece yıkıldım o kadar, bir şeyim yok, İyiyim ben. Senin yüzünden hergün dost, kardeş dırdırı çekiyorum malesef. Tamam çok konuştum, söyle o yanındakine çok iyi baksın sana......

Hoşçakal Sol Yanım . . !

Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde Ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sükut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Tut ki; kancık pusulara düşmesin.
Bir hain kurşunu gelip deşmesin.

Ustam!
Ne zaman o senin bildiğin zaman,
Ne sevda gördüğün masallardaki.
Eskiden,
Halı tezgahında dokunurdu aşklar,
Nakış nakış, körpe kız ellerinde.
Mendillere yazılırdı isimler,
Yüreklere kazılırdı gizlice.
Sevdalılar asil ve de yürekli
Sevdalar, kavgalar iki kişilik.
Oysa şimdi;
Çorak gönüllere ekiliyor sevdalar seher vakitlerinde.
Meşru sevdalardan,
Gayrı meşru acılar doğuyor kundaklara,
Günahkar gecelerden.

Beni herkes sevdaya asi sanır,
Oysa aşk, beni nerde görse tanır,
Hasret tanır,
Zulüm tanır,
Ölüm tanır,
Yüzüm yüzümden utanır.

Yorgunum ustam;
Ne katıksız somun isterim senden,
Ne bir tas su,
Ne taş yastıkta bir gece uykusu.
Var gücünle asıl sükunetime,
Çığlığım kopsun,
Uzat ellerini güneşe dokun,
Uyandır uykusundan,
Tut yüreğimden ustam tut,
Tut beni, sür güne...

Lütfen, beni özlediğini söyleme. Söyleme çünkü bunu yaparsan sana gelirim. Ben sana gelirsem yine biz oluruz, sarılır, öpüşür, birlikte uyuruz. Eğer beni özlediğini söylersen ben kendimi harika hissederim, ülke meselelerine kafayı yormam, sadece seni düşünür senden başka ne varsa hayatımda kaldırır çöpe atarım. Sen beni özlediğini söylersen ben muhtemelen mutasyon geçirir sana dönüşürüm, senin sevdiğin şeyleri sevmeye başlar, senin dinlediğin şarkıları dinlerim. Bunca şeye adapte olabileceğimi sanmıyorum ama bilirsin riske girmeyi de severim.Başımıza iş alırız..

Neyse, sen yine de beni özlediğini söyle..

Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar oldugunu fark edeceksin...
Sokaga firlayacaksin...
Sokaklar da dar gelecek...
Tipki vücudunun yüregine dar geldigi gibi...
Ne denizin mavisi açacak içini, ne piril piril gökyüzü...
Kendini tasiyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin...
Birileri sana bir seyler anlatacak durmadan...
Önemli olan saglik." "Yasamak güzel." "Bos ver, her sey unutulur."
Sen hiçbirini duymayacaksin...
Göz yaslarindan etrafi göremez hale geleceksin...
Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarinda ölmek isteyecek kadar çok seveceksin...
Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
Ölüme çare bulundu" ya da "Yarin kiyamet kopacakmis" deseler basini
kaldirip Ne dedin?" diye sormayacaksin...
Yalniz kalmak isteyeceksin...
Hem de kalabaliklarin arasinda kaybolmak...
ikisi de yetmeyecek...
Geçmisi düsüneceksin...
Neredeyse dakika dakika...
Ama kötüleri atlayarak...
Onunla geçtigin yerlerden geçmek isteyeceksin...
Gittigin yerlere gitmek...
Bu sana hiç iyi gelmeyecek...
Ama bile bile yapacaksin...
Biri sana içindeki aciyi söküp atabilecegini söylese, kaçacaksin... Aslinda kurtulmak istedigin halde, o aciyi yasamak için direneceksin...
Hayatinin geri kalanini onu düsünerek geçirmek isteyeceksin.... Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin...
Herkesi ona benzetip...
Kimseyi onun yerine koyamayacaksin...
Hiçbir sey oyalamayacak seni...
ilaçlara siginacaksin...
Birkaç saat kafani bulandiran ama asla onu unutturmayan...
Sadece bir müddet buzlu camin arkasindan seyrettiren...
Bütün sarkilar sizin için yazilmis gibi gelecek...
Bogazin dügümlenecek, dinleyemeyeceksin...
Uyumak zor, uyanmak kolay olacak...
Sabahi iple çekeceksin...
Bazen de "Hiç günes dogmasa" diyeceksin...
Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler...
Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin...
Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çikana sarilmak isteyeceksin...
Nafile...
Düsüncesi bile tahammül edilmez gelecek...
Rüyalar göreceksin, gerçek olmasini istedigin...
Her siçrayarak uyandiginda onun adini söyledigini fark edeceksin...
Telefonun çalmasini bekleyeceksin...
Aramayacagini bile bile...
Her çaldiginda yüregin agzina gelecek...
Aglamakli konusacaksin arayanlarla...
Yüregin burkulacak...
Canin yanacak...
Bir daha sevmemeye yemin edeceksin...
Hayata dair hiçbir sey yapmak gelmeyecek içinden...
Onun sesini bir kez daha duymak için yanip tutusacaksin...
Defalarca aradigi günlerin kiymetini bilmedigin için kendinden nefret edeceksin...
Yasadigin sehri terk etmek isteyeceksin...
Onunla hiçbir aninin olmadigi bir yerlere gidip yerlesmek...
Ama bir umut...
Onunla bir gün bir yerde karsilasma umudu...
Bu umut seni gitmekten alikoyacak...
Gel gitler içinde yasayacaksin...
Buna yasamak denirse...

Zamana düşman oldum sevgilim..
Senleyken su gibi akıp giderken avuçlarımdan..
Yokluğunda bana inat geçmek bilmeyen zamana.
Sıcacık bir kış gecesi...
Yanmayan şöminenin ateşi vuruyor yüzüme...
Ellerim yalnızlığımı okşarken...
Sessizliğin çığlıkları dolmuş kadehime...
Anlamadın biliyorum...
Cümlelerimin anlamsızlığı değil sorun...
Sadece ve sadece...
Gecenin bu saati...
Kelimelerin sensizliği ifade edemeyişi...

R.A.

DENİZ TUTKUSU

Daha önce bir çok kez denedim sığ sularda yüzmeyi..
Olmuyor beceremiyordum.
Korkularım vardı.. Her denemede katlanarak artan korkular..
Vazgeçtim..
Sonra birgün berrak bir deniz çıkıverdi karşıma,
Önce çekindim.. Korkularım vardı çünkü..
Sonra bırak kendini dedi, akışıma bırak..
Gördüm ki akışına bırakınca daha iyi oluyor herşey..
Şimdilerde ise en büyük tutkum..
Köpükleriyle tokalaşıp, suyunu öptüğüm..
Yelkenlerim fora, yalnızlığımda sığındığım..
Bazen elimde bir kadeh ve acılarımla
Bazen de mutlulukve sevgi göz yaşlarımla
Seni kucaklıyorum..
An gelir dalgaların şamar gibi yüzüme vurur..
An gelir sevdan derdime derman olur..
Biliyorum ki her dalgalı günün ardından durulacak..
Saracak beni en durgun haliyle..
Ve ben onu tekrar seveceğim..

R.A.

ANLAR
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85′indeyim ve biliyorum…
ÖLÜYORUM…

» » Jorge Luis Borges

Güzellik, bakmayı bilen gözdedir sevgilim. Artık kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde. Eskisi gibi değilim. Neden mi senden çok daha öndeyim? Herkesin dünyası kendi gördüğü kadardır sevgilim. Sen önüne bakarken, ben uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken, ben olmayanın izindeydim. 

Çivi çiviyi sökermiş, yalnızlığı kanatan hüzünlü şarkılar, yalnızlığa iyi gelirmiş. İşte ben bu şekilde hayata karşı direndim. Keşke bana akıl vereceğine, aklımı alacak kadar beni sevseydin. Ben, bir çocukluk edip büyüdüm işte! Sen büyümüşsün ama doğmamışsın bile. Ben, senin doğrundum sevgili. Ötekiler gelip geçerdi. Sen doğru olanı değil, geçerli olanı seçtin. Terk etmek kazanan olmaya yeter zannettin. 

Bana, bir veba busesi bırakıp gittin; bak şimdi yerini başkaları aldı. Bu aşkın vebası sende, busesi bende kaldı. Seçtiğin yolda sana mutluluklar diliyorum. Unutmak alışmaktır. Unutursun demiyorum… Ama alışacaksın BİLİYORUM...

   K.TAZEOĞLU

Müebbet Yalnızlık