ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

1 Nisanın tarihçesi

15. yüzyılın sonlarında, Haçlı ordusu Endülüs Müslümanlarının son kalesini kuşatır. Uzun süren bir kuşatma olmasına rağmen, kış aylarının da etkisiyle, kale korunabilmektedir. Durumun zorluğunu anlayan Haçlı ordusunun komutanı değişik taktikler düşünmektedir. 

En sonunda 31 Mart gecesi Kalenin önüne giderek bir elinde Kur`an bir elinde İncil `Şu iki kitap üzerine yemin ederim ki, teslim olursanız bu akşam size bir şey yapmayacağım` der. Gerekli görüşmelerden sonra canlarının kurtarılması karşılığında Müslümanlar kaleyi teslim ederler. 

Ertesi sabah, yani 1 Nisan sabahı, Haçlı ordusu komutanı bütün Müslümanların öldürülmesi için emir verir. Bunun üzerine Müslümanlar `Yemin etmiştiniz, bize söz vermiştiniz` dediklerinde Haçlı ordusu komutanı `Benim sözüm size dün akşam içindi, bugün için size bir sözüm yoktur` diye cevap verir ve BÜTÜN MÜSLÜMANLAR ORADA ŞEHİT EDİLİR. 

İşte o gün bugündür 1 Nisan hristiyanlar arasında `Hile Günü` olarak kutlanmaktadır. 

Maalesef halkımız arasında da yaygınlaşmış, yüzlerce, binlerce müslümanın katliam günü olan 1 Nisan`lar, bir şakagünü olarak kutlanmaktadır. 

Her kelimesine katılıyorum..

Sezen AKsu-Dört Günlük Birşey

Şimdi çok uzak bir hatıra gibi
O yaşadığımız
Boynumda bilmece gibi bir düğüm

Dört kısa günden bana
Bir garip sızı kaldı
Bir de deli özlemin

Ben senin gözlerinin
Yalan dolan bakışlarını bile sevdim
Ben sana bir annenin
Evladına duyduğu hisleri besledim
Ben senin bal gözlerinde
Dört kısa günde bilsen neler neler gördüm
Sahte ile gerçeğin karmaşasını
Yine de, sevgini özledim

Özledim ellerini, gözlerini
Ve yanık kokunu özledim

İnsan böyle bir duyguyu yaşarken
Gerçek yaşamla tüm bağlantıları
Kopmuşçasına ayakları yerden kesiliveriyor
Hoş bir zaman bu bağlantısızlık da
Yaşam kadar gerçek ve doğal
Biliyor musun?
Belki iyi oldu ama biz yere erken indik
Şimdi yarım yaşanmış o şey
Boynumda düğüm

Dört kısa günden bana
Bir garip sızı kaldı
Bir de deli özlemin

Dört günlük birşey işte
Güzeldi, yaşandı ve bitti diye düşündük
Oysa bir duygusal yük vurduk yüreklerimize
Kırılıp döküldük
Bir zaman gözlerimizde çiçek açardı
Biz her umudu söndürdük
Özledim çiçekleri
Sevdiğimiz ne varsa her şeyi özledim

psikoloğum ben, gel yamacıma manolyam:D

Önce: Aşkın gözü kördür,kör...

Sonra: Kocam bakarkör, karım nankör

Manzarası kırık bir pencerenin gerisinden okuyoruz hayatın silik haritasını. Alengirli coğrafyamızda sığ yükseltiler, tarihimiz okunaksız, beşeriyetimizi bok götürüyor... aldığımız her nefesten havayla iletişim vergisi kesilirken.. sustuğumuzu konuşamıyoruz artık; gördüğümüze bakmayı reddetsek de, gözleri kapalı, yapamıyoruz. dikiş tutmuyor sökük umutların rötarlı yamaları. yüreğimizin dekoltesinde iki yakamız bir araya gelmiyor. hep 2-1 yenik terk ediyoruz sahamızı. hakeme gözlük istiyoruz, tanrıdan istifa.. her sene bir alt kümeye düşüyor birtakımlarımız!

Dağına küsmüş tavşan sendromuyla ışığından istifa etmiş güneş gibi... yarınlarımız karanlık, yarımlarımız soğansız.. çocukluğumuz kocaya kaçmış, gençliğimiz kocamış, abis yalnızlıklarımız müebbet bir kuluçka döneminde ruh kümeslerimizde. Öfkelerimiz dahi hep kendine batırıyor çuvaldızı, iğnelerimiz nostaljik plakların sırtını kaşıyor. Kötü yola düşmesinler diye acıları bile evlat edindik biz, ama bütün yollar Doğu Roma’ya çıkıyor. Herkesin sırt çantasında Brütüs marka, çok amaçlı bir ihanet mutlaka bulunuyor.

Gölgelerine saklanan birer hayalet sanki insanlar... Çelik alaşımlı plastik bedenleri, yedek parça garantisiyle, hiçbir namussuz geceyi yarı yolda bırakmıyor. ‘Boğuluruz’ korkusundan denizi bile hayal edemeseler de, dümen köşkünde hep onlar eğleşiyor. Kıçı kırık bir-iki bakışa ters takla atan yürek cambazları, köşebaşlarında aç rezervuar köpekleri gibi dövüşüyor. Gösteriler ucuzladıkça, biletler eşantiyon yerine, kalleşlik listeye ilk sıradan girip kapalı gişe oynuyor.

Tehlikeli ilişkilerde dublör tutmayı kendimize yediremediğimizden, malulen emekli ediliyoruz düşlerimizden, tazminatsız, amortisiz... Metroseksüel Indiana Jones’lar sarmış dört yanımızı, bakir duygular zührevi hastalık muamelesi görüyor tutku koridorlarında.

Bağımsızlığı tanınmayan demirperde bir ülkenin pahalı başkenti insanlık... Tam da İpek Yolu’nun ticaret beşiğini sallayan bu kent, kalabalık yalnızlıklarıyla meşhurdur ve geçimini ihanetle sağlar kendilerine dokunmayan yılanı koyunlarında besleyen halkı. -ki aynı ihanet, metresidir aşkın, tatminsiz ihtiras akşamları!

erken çöken yaşlılık... prematüre aşklar... antifriz katılmış kanlar... astiğmat göz dizimleri... suretsiz söz düşümleri... ketum kalp atışları... raf ömrü dolmuş anılar... turşusu kurulmuş acılar... stepne dostluklar... anestezik vücutlar... kendini kanıksayan kimlikler... sorumsuz yükümlülükler... penaltı kokan insanlık soneleri... ... ... ... ...
Nicedir yaşamak, sağdan-sola, yukarıdan aşağı sözlüye kaldırıyor deneyimlerimi. Son zamanlarda hayat korkutuyor, beslemiyor, solumuyor beni...

Zararın neresinden döneriz, karımız kaç karın doyurur bilmiyorum; yine de “kendinize gelin!”, diye bağırmak istiyorum gözlerim ağlama moru, dudaklarım kupkuru.. oysa adı yalnız halk öykülerinde geçen “kendiniz” neresi, hiç kimse hatırlamıyor!

“Hey, yürek ressamı! senin hayata çizdiğin platonik resimler ancak entellektüel geometriden sınıf geçer. sen biraz yazı saçmala istersen... boşver, insanlığı sen mi restore edeceksin? üzümünü sorma, yaşa gitsin!” dediler.

Yaşadım..

gitmiyor....

Kurbanlarına ağıtlar yakan hece`lerin
iflahımı kanatır
dizgisinini azat, yazgısını berbat etmiş
şiirlerinde.
Okur, suç ortağın olurum!

Kaleminin her mesaisi
cinai bir intihar girişimidir;
seri cesetlere şık imzalar atar
sepya mürekkebin!

Güdümlü çağrışımlar düşer yanaklarıma
timsahımın ağlamsı satırlarından.
Kıramam kalemini, kırdırmam!
Sus olmak düşer bana,
git lazımdır,
kal gelir...

Kepenklerini indirip tavanaranın
pusar, yalın bir duvar yazısı olurum:

"Hiçbir zaman öğrenilemez bir intiharın gerçek sebebi.. "
Herkes biraz kendini suçlar,
kendin hep diğerlerini...
Evet, sizin kadar ben de istiyorum,
artık noktası konsun,
sırtımdaki kamburu köşeye kadar taşısın biri..
ve bir diğeri
lütfen şu zangocu durdursun!

Sen de artık öldürme!...
Senin günahlarında suçlanıyor kalemim,
senin günahlarında sebep buluyor
uykusuzluğum!
Su-su-yo-rum artık
Yazıya
ve
aşka...

....

hahahahaaa deli