ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Filmin en kısa özeti şöyle; Isparta’da garip bir şehir devleti var. O şehir devletinde çocukları hep dövüyorlar. Böylece çok sert ve çok vahşi savaşçılar olmalarını sağlıyorlar. Derken koca Pers İmparatorluğu bunların olduğu yere kadar geliyor. Pers elçisi görüşmede, şehir devletinin kraliçesine durmadan lafa girdiği için kötü davranıyor ve bu Ispartalılara “teslim olun” diyor. Kral da –biraz da kraliçeden korktuğundan- elçiyi öldürüyor. Kızmamak lazım, kral elçiyi biçmese, kraliçe kralı öldürecek.

Bu film boyunca Ispartalılara üç elçi geliyor, adamlar üçünü de öldürüyor. Sonra Kral Leonidas –AEK’da oynayan değil, isim benzerliği olmuş- ordusunu toplayıp Perslilerin üzerine yürümeye karar veriyor. Ama Isparta’nın din adamları Pers’ten rüşvet yemişler ve savaşa karşı çıkıyorlar. Sanki rüşvet almasalar ne olacak, koca orduya karşı birkaç yüz kişi yürüse ne olacak? Neyse, biz filme devam edelim.

Bunun üzerine kral 300 –yazı ile üçyüz- kişilik ordusunu toplayıp –Allah bilir her 50 kişi bir tugay, her 100 kişi kolordudur- , gizlice ”Ateş Geçidi” dedikleri yere gidiyor. Gerçi yanlarında 700 Tespiyalı ve 400 Tebesli var. Ama onlar birkaç kişi gibi gösterilmiş. 300 kişi koca Pers ordusunu dövüyorlar. Ama o nasıl dövmek? Adamlar havalarda uçuyor! Ters parandalar atarak, düşmanın üzerinden zıplayarak herkesi öldürüyorlar!

Onlar öldürdükçe Pers İmparatoru da yeni birlikler, alaylar, tümenler gönderiyor. Ispartalılar onları da haşır huşur kesiyor. Hatta öldürdükleri Persliler ile duvar bile yapıyorlar. Vallahi! Gözümle gördüm!

Ama Pers ordusunun gemilerinden deniz, fırlattığı oklardan gökyüzü görünmüyor. Ispartalılar ise bir tepede duruyor, vallahi onlar da pek görünmüyor. O nedenle 300 Ispartalı sadece birkaç kayıp veriyor ve 270 küsur Ispartalı olarak dövüşmeye devam ediyor.

Yetmiyor, Pers İmparatoru bunlara filler, gergedanlar ve yarı insan mahluklar yolluyor. Artık 260 küsur olan Ispartalılar onları da öldürüyor. Ama kambur olduğu için Isparta ordusuna alınmayan, çürüğe çıkarılan bir Ispartalı Persliler ile anlaşıyor ve Pers ordusunu ateş geçidinin arkasından dolaştırıyor. Onlar da 240 küsur Ispartalıyı yok ediyor.

Bu arada da Isparta’da krala ihanet eden adamlardan birisi kraliçe ile yatıyor ve bir de gidip utanmadan senatoda önüne gelene anlatıyor terbiyesiz..Sonra kraliçe ve bir adam senatoda acayip bir konuşma yapıyorlar ve bütün Ispartalılar bu konuşmadan çok etkilenip Pers ordusu üzerine yürümeye karar veriyor. Film tam da o anda bitiyor. Bence o, kameraya doğru naralarla koşan adamlar kesin cümle Pers ordusunu harcamıştır. Hatta öyle koşmaya devam ettilerse Hint, Çin ve Maçin ordularını da biçip, duramadıklarından denize dökülmüşlerdir.

Film tarihi belgelere göre çekilmişmiş. O belgelerin sahibi de Halikarnassoslu Herodotus! Aslen Bodrum’un yerlisi olan Herodot sanki bu tarihe geçecek filmin tarihi belgelerini Zeki Bar’da yazmış!

Bence Ispartalılar 300 kişi gidip Perslilere yalvardılar. Dönünce de, “Persleri çok fena dövdük” diye fiyaka yaptılar. Bunun gerçekleşme olasılığı 300 kişinin 2.6 milyonluk orduyu yenmesi olasılığından daha yüksek.

- İyi günler. Hayat Hizmetleri Servisimize hoş geldiniz. Bu görüşme hizmet kalitesinin korunması amacıyla kaydedilmektedir. Lütfen altı haneli kodunuzu telefonunuzu tuşlayarak giriniz.

- Bip, bip, bip, bip, bip, bip!

- Teşekkür ederiz. Lütfen şimdi de, telefon numaranızı, alan kodu ile beraber telefonunuzu tuşlayarak giriniz.

- Bip, bip, bip, bip, bip, bip, bip, bip, , bip, bip!

-Teşekkür ederiz. Lütfen istediğiniz hizmeti belirleyin. Ahlaki sorunlar için biri, gelecek kaygısı için ikiyi, travmalar için üçü, sağlık sorunları için dördü, anılarınız için beşi tuşlayınız.

-Bip!

-Teşekkür ederiz. Travma Servisimize hoş geldiniz. Tarihi travma için biri, şahsi travma için ikiyi ve ailevi travma için lütfen üçü tuşlayınız.

- Bip!

- Teşekkür ederiz. Travma Sevisi, şahsi travma bölümüne hoş geldiniz. İş hayatında travma için biri, çocukluk travması için ikiyi, aşk hayatında travma için lütfen üçü tuşlayınız.

- Bip!

- Teşekkür ederiz. Travma Servisi, şahsi travma bölümü, aşk hayatı travması kısmına hoş geldiniz. Çocukluk aşkı travması için biri, gençlik aşkı travması için ikiyi, evlilik travması için üçü ve başka herhangi bir aşk travması için lütfen dördü tuşlayınız.

- Bip!

- Teşekkür ederiz. Travma Servisi, şahsi travma bölümü, aşk hayatı travması kısmı, başka herhangi bir aşk travması bölümüne hoş geldiniz. Şu anda otomatik işlem servisimizdeki bütün hatlar, yoğunluk nedeniyle doludur. Beklemek için biri, müşteri temsilcisi ile görüşmek için lütfen ikiyi tuşlayınız.

- Bip!

-Teşekkür ederiz. En kısa zamanda müşteri temsilcisine bağlanacaksınız. Merhaba, ben Ceylan nasıl yardımcı olabilirim.

-Ceylan Hanım. Benim bir başka aşk travmam var. İşlem yaptırmak istiyorum.

-Teşekkür ederim. Bunun için doğum tarihinizi gün, ay ve yıl olarak alabilir miyim?

- Sıfır sekiz, on iki, bin dokuz yüz altmış yedi.

- Teşekkür ederim. Annenizin genç kızlık soyadı nedir?

- Altınkaş.

-Teşekkür ederim. Son fatura adresinizi kontrol etmem gerekiyor. Alabilir miyim?

- Papatya Caddesi, seksen sekiz.

- Teşekkür ederim. Buyurun, hangi işlemi yapmamızı istiyorsunuz?

- Bir travmayı sildirmek istiyorum.

- Bakıyorum… Maalesef, yardımcı olamıyorum. Sistem travmaları silme işlemini kabul etmiyor. Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

- Hayır yok. Ama ben bu travmadan kurtulmak istiyorum.

- Üzgünüm. Sistemimize giren bir travmanın silinmesi, ancak ağır dereceli trafik kazasında ve geniş kapsamlı bir hafıza kaybı ile mümkün. Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

-Bakın, ben bu sisteme uzun süredir üyeyim. Daha önce bu sistemin işine gelmeyen bir sürü konuyu hafızadan, hatta izinsiz sildiğini biliyorum. Ben de bu travmayı silmek istiyorum.

- Anlıyorum beyefendi. Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

- Eğer istediğim işlemi yapmayacaksanız, bana neden bu sisteme dahil olduğumu açıklar mısınız?

- Bu konuya bizim bölümümüz bakmıyor. Arzu ederseniz, aynı telefon numarasından…

- Hayır, teşekkür ederim. Hiç değilse, bana bir yol gösterebilir misiniz?

- Bakıyorum, evet. Birikmiş paranızla kısa bir tatile çıkabilirsiniz. Veya haftalık antrenman sayınızı artırabilirsiniz. Dilerseniz, sizin televizyonunuza bir müzik kanalı ekleyebilirim.

-Bunların işe yarayacağını zannetmiyorum.

-Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

-Biriktirdiğim kader puanlarını öğrenebilir miyim?

-Hayhay, bakıyorum. 3.209 kader puanınız var. Bu puanlarla altı sıcak günaydın veya arkadaşlarınızla keyifli bir akşam yemeğinde mutlu olabilirsiniz. İşlemi yapayım mı?

-Hayır. Çok azmış. Biraz daha biriksin. İyi birisi ile karşılaşmak için kaç puan gerekiyor.

-30.000. Ayrıca kader puanlarınızın diğer karşılıklarını öğrenmek için internet sitemize girebilirsiniz.

-Anladım. Şans durumum nedir acaba?

-Şans miktarınız… Evet, bakıyorum. Ömrünüzün geçen kısmında önemli bir kısmını kullanmışsınız. Kalan 2.376 şans puanınız var. Tamamı ile lotoda dört tutturabilir veya iki hafif trafik kazası atlatabilirsiniz. Ama ben, ömrünüzün kalan kısmını da dikkate alarak, bu miktarı kullanmamanızı öneririm. Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

-İstemediğim travmayı silemiyorum. Kader puanım bir şeye yaramıyor ve şans puanım çok düşük. Bunları kim ayarlıyor?

-Söz konusu bütün işlemler ana bilgisayar tarafından yapılmaktır ve hatasızdır. Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

-Sanırım yok. Nankörlük yapmak istemiyorum. Ama puanlarım hiçbir şeye yetmiyor.

-Buna üzülmemeniz gerekir. Çünkü herkes aynı şeyi söylüyor. Ayrıca bu sisteme dahil olurken, size hiçbir puan garantisi verilmediğini hatırlatmak isterim. Yardımcı olmamı istediğiniz herhangi başka bir konu var mı?

-Hayır, sanırım yok. Rakip şirketi de aradım. Onun ödemesi daha az. Ama o da ruh için ipotek istiyor ve ahlaki değerler hizmeti vermiyor. Neyse, teşekkür ederim. Başka bir şey yok.

-Ben teşekkür ederim. İyi günler dilerim. Düüüüüüüt.

Biz tarihimizle övünürüz. Hatta çok övünürüz. Gerçi tarihimizi pek bilmeyiz. Ama yine de esaslı bir tarihimiz olduğunu da biliriz. Tarihimizin önemli bir kısmını ise Fahrettin Cüreklibatur’un Cüneyt Arkın olarak çektiği filmlerden tanırız. Her nedense onun trambolinle zıplayıp koca bir haçlı ordusunu kuşbaşı doğramasına güleriz de, onu ecnebi bir artist yapınca da, ağzımız açık seyrederiz.Her neyse. Şimdilik bunları bir yana bırakalım ve akıncılar kimmiş, ona bir bakalım.

Bir defa akıncılar yağmacı, talancı değildi. Kendilerine kılıç çekmeyene kılıç çekmez, aman dileyene dokunmazlardı. Birçok kuralları vardı. Her ne kadar batılı kaynaklar onları barbar gibi görse de, gerçekte barbardan başka her şeydiler. Çoğu Balkan dillerini bilirdi. Sonu ölüm olan bu yolu bilinçle seçerlerdi. Zor bir süreçten geçtikten sonra akıncı olurlardı. Sonbahardan ilkbahara kadar çiftle çubukla meşgul olur, ilkbahardan sonbahara kadar akın ederlerdi.

Genellikle sınır boyundaydılar. İlk saldırıyı da onlar yapardı, ilk hücumu da onlar göğüslerdi. Akıncılar içerisinde fedai, dalkılıç, serdengeçti, deli, azap, gönüllü, beşli gibi şahıs ve grup isimleri vardı. Çömezlere toyca veya taviçe denirdi. Süvarilere de deli denirdi. Süvari birliklerinin komutanına da delibaşı veya delibaş adı verilirdi. “Atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler” sözü de buradan gelir. Bu sözde maksat delilik yapanları övmek değil, süvarileri methetmekti. Tıpkı manyak kelimesinin de ruh halini tarif için de olsa, esasında benzetme için şamanların tören kıyafetlerini kullanmak olduğu gibi. Çünkü şaman rahiplerinin allı pullu, pırıltılı zırıltı kıyafetlerine manyak denirdi.

Bugünkü argodaki delibaş lafı da, söz dinlemeyen, emir almayan, kurala uymayan anlamını taşısa da, özünde bu tür insanlara yapılan süvari komutanı benzetmesinden gelir.

Deliler leopar, kurt, sırtlan, pars gibi vahşi hayvan derilerinden yapılmış elbiseler giyerdi ve kalpak takardı. Özel yetiştirilmiş, bodur ve dayanıklı akıncı atlarına binerdi. Her akıncı sefere altı-yedi atla çıkardı. Bunların bir kısmı yolda çatlardı, kalanlara da ganimet yüklenirdi. Akıncılar adına azep ve keman denilen yaylar kullanırdı. Belki azap çekmek sözü de buradan gelir. Tıpkı kepaze, çilekeş, çile çekmek gibi, bazı deyimlerin de aynı yaylardan gelmesi gibi. Akıncıların kullandığı yaylar tarihin ilk komposit yaylarıydı. Attığı ok, zırh delerdi. At üzerinde kullanılabilirdi. Akıncılar ayrıca kılıç, kalkan, mızrak, balta ve bozdoğan kullanırdı.

Akıncılık babadan oğula geçerdi. Akıncının oğlu da akıncı olurdu. Taarruzda öncü, ricatta ardçı olan akıncılar, ayrıca lojistik ve istihbarat da yapardı. Batılı tarihçiler, binlerce akıncının şövalyeleri peşine takıp araziye çektiğini ve ardından delibaşın narası ile, dörtnala giden atın üzerinde hep beraber arkasına dönüp zırh delen oklarıyla bir ok fısıltısı kadar zamanda bütün şövalyeleri yere seren delileri yazar.

Akıncılar ile savaşan şövalyeler, akıncıların oklarından, yaylarından, atlarından ve çığlıklarından nasıl korktuklarını anlatırlar. Hatta bir tanesi, anılarında atını yiyerek dörtnala giden akıncıdan söz eder. Muhtemelen şövalye, bir akıncının eyerinin altında muhafaza ettiği kurutulmuş eti yediğini, oradan alıp yediğini görmüştü ve dehşetle akıncının atını yediğini zannetmişti. Aynı şövalye akıncıların çığlık çığlığa, naralar ile savaşmasını da, onların esrar içmesine bağlamıştı.

Adını yine Cüneyt Arkın filmlerinden tanıdığımız Mihaloğlu, Evrenosoğlu, Turhanoğlu ve Malkoçoğlu gerçekte yaşamış ve Osmanlı’nın her safhasına şahit olmuş akıncı aileleriydi. Bu ailelerin erkekleri nadiren yatağında ölürdü.

Akıncılar maaşlı değildi. Ele geçirdikleri ganimetin beşte birini de vergi olarak devlete verirlerdi. Akıncılık 17. Asır’da zayıfladı ve 1826 yılında resmen bitene kadar, muazzam bir tarihe eşlik etti.

Bütün zamanların akıncı rekorları Malkoçoğlu’na ait. Malkoçoğlu 1498’de 40.000 akıncı ile Varşova’ya girdi ve kimi tarihçilere göre 10.000 esir ile döndü. Akıncılar arasından enderun mezunu olanlar, beylerbeyliği, sancakbeyliği yapanlar, sadrazamlığa getirilenler oldu. Esir alma rekoru da bir başka Malkoçoğlu’na ait. Malkoçoğlu Gazi Sultanzade Mehmet Paşa, 1537’de Peç’te 15.000 esir aldı.

Akıncı beyleri filmlerde gördüğümüz gibi zampara da değildiler. Dövüşürken, Allah aşkı ile ulu sancak için kılıç sallarlardı, komiklikler yapmazlardı. Zaten hiçbirisi 1960’ların modasına uygun İspanyol paça pantolon giymez ve favori uzatmazdı. Tarihçiler, cümle neferin merdiven dayayarak zor çıktığı surlara zıplayarak konan ve kendisine atılan okları yakalayan bir akıncı yazmıyorlar. Olsun, cümle Hollywood kahramanlarına bayılıyoruz ama. Onlara bayılıyorsak, bari bunlara da saygı gösterelim.

Tamam, otobüste giderken, kafasında kalpak üzerinde leopar kürkü olan, pala bıyıklı ve muhtemelen bakışları sağlıklı olmayan birisi yanınıza otursa, başka yere geçersiniz. Hatta bir de nara atarsa ödünüz kopar. Hepsi kabul. Ama yine de onlara hiç değilse, saygı gösterin. Mamçakoğlu Cüneyit’e de kızmayın. Yeşilçam’ın değil, canını gaza seferinde bırakanlar için. Bir de unutmayın, yiğidin iyisi onlardı.Delinin öylesi makbuldü.

Alıntı

Basınımızda sık rastlanmayan yazarlardan biriydi Uğur Mumcu... Yıllarını gerçekleri ortaya çıkarmaya adamış, bu uğurda birçok olayın üzerine korkusuzca giderek belgelerle kamuoyuna sunmuştu. Atatürkçüydü, Cumhuriyetçiydi, karanlık güçlerin üstüne gözünü kırpmadan giderdi. Kılıçların değil, kalemlerin gölgesinde savaşmayı severdi.Kendisini saygıyla ve özlemle anıyoruz.

Prangoşun tipi yarattım kavga etmeyinama kıyafetleri hazır değil böyle idare edin