ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Sony Ericsson yeni modeli Sony Ericsson Zylo cep telefonu ile artık ikon haline gelen Sony Ericsson Walkman telefon konseptini sürdürmeye devam ediyor. Bugüne kadar tüm dünyada 130 milyon adedin üzerinde Walkman cep telefonu satan Sony Ericsson`un ürün yelpazesine eklediği yeni ekonomik model Walkman telefonu diğer kullanım özelliklerinden ödün vermiyor. Sony Ericsson Zylo walkman cep telefonu artık tüm Sony Ericsson modellerinde gördüğümüz `human curvature` tasarım çizgilerini taşıyor. Göze hoş gelen zamanın ötesindeki `human curvature` tasarım çizgileri kolay kullanım sağlayan ergonomik tuş takımını da içeriyor. Sony Ericsson Zylo walkman telefon 2010`un üçüncü çeyreğinde piyasalara sunulacak.



Yeni Sony Ericsson Zylo cep telefonu telefonseverlerin walkman bir telefondan bekleyeceği en zengin müzik deneyimini sunuyor. Müzik deneyimini bir adım öteye taşıyan Sony Ericsson Zylo walkman telefon müzik kullanımı ile sosyal paylaşım sitelerini bir araya getiriyor. Kullanıcılar Facebook`tan Twitter`a kadar tüm sosyal paylaşım ağlarında tek bir tuşa dokunarak iletişim sağlarken aynı zamanda diledikleri şarkıları da dinleyebiliyorlar. Telefonseverler aynı zamanda TrackID özelliği sayesinde ismini hatırlamadıkları şarkılar hakkında araştırma yaparak müzik bilgilerini telefon ekranlarında görebiliyorlar. Telefon sahiplerinin sadece 2009 senesinde 129 milyon adedin üzerinde TrackID araması yaptıkları ifade ediliyor.



Bir şarkı satın aldınız ve sevdiklerinizle paylaşmak için can mı atıyorsunuz? Sony Ericsson Zylo walkman telefonunuz ile bu şarkıyı arka planda çalarken dostlarınızla konuşabiliyorsunuz. Ayrıca Sony Ericsson Zylo cep telefonunda önceden yüklenmiş olarak gelen arka plan sesleri kullanıcılara telefonda konuşurken iş yeri, cadde veya bir lokantadaymış havası katıyor.



"Sony Ericsson`un Walkman serisi cep telefonu modelleri ilk defa tanıtıldıklar 2005 yılından bu yana büyük bir ilgiyle karşılandı ve bu seride130 milyonun üzerinde satış rakamlarına ulaşıldı," diyen Sony Ericsson Pazarlama Müdürü Jenny Maltesson sözlerini şöyle sürdürdü: "Walkman cep telefonları telefonseverler tarafından hala büyük bir ilgi görmeye devam ediyor. Sony Ericsson olarak müşterilerimizin bu beklentilerine Sony Ericsson Zylo modeli ile cevap vermeye devam ediyor ve bu walkman cep telefonu modelimiz ile daha geniş bir kullanıcı kesimine yaymayı hedefliyoruz."



Jenny Maltesson açıklamasını şöyle tamamladı: "Sony`nin en kaliteli Walkman fonksiyonelliği ile sosyal ağ kullanım özelliklerini bir araya getiren yeni Sony Ericsson Zylo walkman cep telefonu müşterilere İletişim ve Eğlence portföyünün sunduğu tim imkanlara erişme ve keyfini sürme imkanı tanıyor."



Yeni Sony Ericsson Zylo walkman cep telefonu şebeke olarak UMTS HSPA 900 / 2100 ve GSM GPRS / EDGE 850 / 900 / 1800 / 1900, UMTS HSPA 850 / 900 / 1800 / 1900 ile GSM GPRS / EDGE 850 / 900 / 1800 / 1900 destekliyor. Sony Ericsson Zylo walkman telefonun üçüncü çeyrekten itibaren çeşitli piyasalarda raflardaki yerini alacağı tahmin ediliyor. Siyah, gümüş ve pembe renk seçenekleri ile piyasaya sunulacak.

Ah bizler, biz insanlar yok muyuz? Yetenek ve üretkenliğimizi iş ve meslek yaşamımızdaki başarılarımıza temel yapmak yerine,"üzümün üzümlüğünü bildiği kadar" bile kendimizi bilmediğimiz için, başkalarının başarılarını karalamak hastalığını sürdürüp duruyoruz.
Hiç kimse, toplumumuzu kemiren bu hastalıktan kurtulmak istemiyor, bu hastalıklı zihniyeti nerdeyse her meslek gurubunda sıklıkla da görebiliyoruz.

Özellikle, kalemini, toplumun ve insanlığın hizmetine sunmak yerine, şahsi menfaat ve gelecek kaygısıyla, kullananlar... Sorgulama ve bilgilenme yerine, kolayı seçip, sadece duydukları ile “var olanlar”... düşünce dünyalarını geliştirip derinleştirmeyi zaman kaybı görenler... kendi dışındaki insana saygı duymayı bırakın, kendine de saygısı olmayanlar… En tehlikelisi de bunlar, "toplumu en çabuk yönlendirme gücüne sahip" basın dünyasında yer bulabilmiş olanlar.
Bu insanlar: Basın Ahlak Yasasının en önemli ilkesi olan, “Şeref ve haysiyetlere karşı haksız yayın yapılamaz, kişi ve kurumlar aleyhinde iftirada bulunulamaz .” temel düsturunu bile doğru algılayıp, uygulayamadıkları için de, bulundukları konumda, topluma ve insanlığa büyük zararlar veriyorlar.

Bunlar, bulundukları yere kendi yetenek ve üretkenlikleri ile değil de, başkalarının himmetiyle geldikleri için, yetersizliklerini başkalarına çamur atarak ya da karalayarak örtbas edeceklerini sanıyorlar. Bu konuda bazen o kadar ileri gidiyorlar ki, topluma olan sorumluluklarını da unutarak, ahlaki ölçülerin bile dışına çıkıyorlar.

Şairin dediği gibi ah!... "üzümün üzümlüğünü bildiği kadar kendini bilsen!"… Bilsek!..

"İlim ilim bilmektir,
İlim kendin bilmektir,
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır…" Yunus Emre’nin dediği gibi "Kendini bilmek" bütün bilimlerin temelidir de, kendini bilmek hakikati aramak, yaşamak yaşatmak da kolay olmayıp, çok da zahmetli bir sınavdır. 
Bu sınavda derler ki;
Sabır....kilit taşı
Ölçü....aklın yoldaşı
Hoşgörü....bakmaz şaşı
Olgunluk....bunlardan sonra//
İnatçı....yaşanılmaz
Cahil....konuşulmaz
Yobaz....tartışılmaz
Kötü....bunlardan sonra//
Nezaket....inceldikçe
Tevazu....öğrendikçe
Adalet....güçlendikçe
İnsanlık....bunlardan sonra//
Hırs....gözleri karartır
Nefret....ömrü kısaltır
Kıskançlık....aklı azaltır
Ölüm....bunlardan sonra//

Nurcan Hayriye

TNK / Söyle Ruhum



Rock müziğin en iddialı gruplarından olmaya aday, şimdiden hatırı sayılır bir hayran kitlesine sahip TNK nin 10 şarkıdan oluşan “SÖYLE RUHUM” albümü Pasaj Müzik etiketi ile yayımlanıyor.

Kayıt ve mixleri Volkan Yırtıcı prodüktörlüğünde Ankara’da tamamlanan SÖYLE RUHUM albümünün masteringi Avustralya’da “Turtle Rock” stüdyolarında Rick O’Neil tarafından yapıldı.

2001 yılında Ankara’da kurulan, Caner Karamukluoğlu (gitar ve vokal) Basri Hayran(bas gitar) ve Onur Ertem’den (davul) oluşan TNK grubu "Fanta Genç Yetenekler Arıyor" adlı yarışmada müzisyen ve yapımcıların bulunduğu bir jüri tarafından "Türkiye birincisi" seçildi.

Samimi sözlerin üzerine sarılmış etkileyici melodiler ile dikkat çeken albümde tüm söz ve müzikler kendine özgü vokal tarzı ile öne çıkan Caner Karamukluoğlu’na ait.

Albümün ilk video klibi albümle aynı adı taşıyan “Söyle Ruhum” şarkısına geldi. Kendisi ile çatışan kimi zaman bu çatışmadan hoşnut bir adamın hikayesinin anlatıldığı şarkının klibi Emir Khalilzadeh yönetmenliğinde çekildi.

Türk Müziğinin büyük ustası Orhan Gencebay’ın son albümü “Berhudar Ol” Üç yıllık aradan sonra yepyeni eserlerle 29 Nisan 2010 da müzikseverlerle buluşuyor.



Yıllardır olduğu gibi bu albümde de tüm söz, müzik ve aranjeler büyük ustaya ait. Bu albümde de Gencebay Türk Müziğinde çığır açan kendi yarattığı tarzdaki eserlerle birlikte hem sanat müziği, hem halk müziği yapılarında çalışmalara yer vermiş.

Albümde Gencebay’ın Müzikal serüveninin özetini gördüğümüz “Diriliş” adlı enstrümantal eser hem klasik ,hem senfonik ve görkemli bir müzikal anlayışla karşımıza çıkıyor.

“Emaneti al da götür” , “Duymadın ki”, “Sevmeyi bilmiyorlar” romantik duyguların tercümanı oluyor.

“Vatan Sağolsun” Vatan sevgisini ve Gencebay’ın anlatımıyla büyük Kurtuluş Savaşı destanının o anlatılmaz duygularını yaşatıyor.

“Berhudar Ol” öğüt veriyor ve Orhan Baba’nın kimliğini ortaya koyuyor.

“Yalnızlık” büyük söz ustası , büyük şair Cemal Safi’nin muhteşem kalemiyle ve Gencebay’ın notalarıyla insanı farklı duygulara götürüyor.

“Sensizlik Yerle Bir Etti” Türk Sanat Müziği formlarını Klasik Gencebay tarzı ile bütünşelleştiren Ustanın farklı bir çalışması.

“Hergün Başka Başka” ve “Sendemi Kayboldun” insanı biraz gülümseten biraz hareketlendiren iki Gencebay Klasiği.

Gencebay üç yıllık büyük bir emek ve özveriyle hazırladığı “Berhudar Ol” albümünü tüm sevenlerinin beğenisini gururla sunuyor. Yıllardır hepimizin hislerine, o klasikleşmiş şarkılarıyla tercüman olan büyük usta, hayatımıza yepyeni duygularla gene klasikleşecek eserler katıyor.

Berhudar Olun !

“Kalbin nerede sanıyorsun demiştim:
Eminellerde, demiştin.
Haklıymışsın, ellere sığabilecek kadar küçükmüş kalbin senin.”

Sürdüğünde beni yüreğinden, dalına tutunamayan yapraklardan sürüklenmiştim yağmur damlasi yerine.
Hilal vardı gözlerimde;
küfür tutmuştu umutlar, sessiz harflerle bitiyordu iklimler. Gecenin en köylüsünde karanlığa mülteci olmuştu
lise terk bakışlar.
Ellerin ellerimi boşadığında gözlerimi yağmur yapıp hayalini döküyordum yerlere.

Omuzlarımda elveda rütbesi vardı ve kalacaktı rütbelerim omuzlarımda.
Yüzüme bir yıldız akacak ve gözlerimden bir umut kalkacak, bir fırtına kurtulacaktı ellerinden;
kan şerbeti yağacaktı şafağımdan can darbesi şakağıma.


“Yokluğunda deniz yüreğime düştü, içimde boğuluyor”



İçinde kimler vardı kimler yoktu bilmiyorum kalbimin,
dokuz kalibrelik sessizliğin dışında.
Eğer beni böyle kabul edersen,
kimlerin yaşadığını kimlerin öldüğünü merak etmezsen gel.
Yavaş-yavaş çözülüyorum iplerimin uçlarını verdiğim kişiler tarafından,
ne ayakta durabiliyorum artık ne de diğer yarımı görebiliyorum.
Eğer beni tekrar örebileceksen
yada beni böyle yarım olarak kabul edeceksen gel.
Biliyorum içimde kimlerin yaşadığını kimlerin öldüğünü bilememem sana kaçamak bir yalan gibi geliyor ama
inan bana içindekiler kısmını hatta önsözünü yırtmadım fazlalık diye,
sadece o sayfaları iyi yapıştıramadıkları için kaybettim,
eğer inanıyorsan gel.

İçimdeki sana ait o çalıntı gözler,
eli-yüzü çamurdan hoşlanmış bir şiirdeydi artık.
Hasretinin sezeryanla doğduğu günlerde hasretinle
ne olabiliyordum, ne ölebiliyordum nede yaşayabiliyordum artık; galiba sadece yaşlanıyordum.

“Mavi ile başlamıştı, mavi ile bitti.
Umarım kırmızı ile devam edersin.
Not: Benim adım Kırmızı değil..”

Ne konuşuyordun ne de görünüyordun,
dilindeydi akarsu karanlığı ve yüzümdeydi nokta nöbetlerim. Okunduğu gibi kumruların sessizliğindeydin hala.
Hala gittiğin sessizliğe benziyordun.
Oysa, oysa sesin herkesin ilk şarkısına benziyordu. Suskunluğun gözlerime giriyordu ve ben
sana sayfalarımdan bir gece daha koparıyordum,
aramıza koyduğun noktalara kadar.
Sessizliğine,
sensizliğime,
büründüğün karanlığına ve kendiMe iyi bak.

Küçücük bir dünyam mıydı
mahkum ettikleri
Yoksa kocamanca mıydı hunharca
Ölü bir beyin miydi gasp ettikleri
başımın üzerinde taşıdığım
Talihsizliğim miydi hiç gülmeyen
Ben miydim yoksa, aptal kahraman dedikleri
Kırık dallardan inmeyen
serçe şövalyeler gibi miydim yoksa
Neydi, kırılan kanatlarıma sürdüğüm
gözyaşı diye sakladığım ümitlerim neydi
Hayal miydi yoksa
yoksa
Kırgınlıklarım mı hayata

Sıçan gibi kıvrılıp yatarken
Neden sıkışmıştı ellerim dizlerime
Ağlayamıyordu gözlerim, neden
Tüketmiş miydim yoksa
Kalmamış mıydı acemi zenginlikler
Ümitlerimin katili
Yargılanmalı mıydı sallanırken darağacında
`ölüm, ölüm`
diye inledi mi ki sevebildiklerim



Bana akıl veren deyyuslar
Nereden aldınız da verebildiniz
Bedava mıydı yoksa
Beleşin değeri nedir ki
değersizliğinin yanında
Gırtlağımı seven küçücük nohut
Hıçkırığını veriyordu da hoyratça
Neyi avuçluyordunuz ki sizler
talanlı pabuçlarımdan,
Gidi aptallar
abdal olamayanlar
Kendimi tanımaktan aciz ben
Beni tanımamaktan aciz hiçler
Nereye sürersiniz
Neye öpersiniz dudaklarından
Cebinize sıkışmış himaye ettikleriniz
Feryat ediyorlar kısır sevinçlerine
Tezeğe bandırılmış papatyalar mıydı
kandırdıklarınız
Kime öldünüz
Ne içindi yaşadıklarınız
Avare miydiniz ki benim gibi
azıcık sevinçlerinizde

Dondurma külahı mıydı delilikleriniz;
Kadife döşeklerde karabasanlar
Yalnızlığınıza sığınmış köpek sesleri
Sarpa sardı mı ayakların..
Ama gözlerle süzdükleriniz miydi bunlar!..

Saçları süpürge
Kimlerdi göğüs geren
Kimlerdi sevişen karlar altında
baharı getirmecesine zorlayan
Siz miydiniz yoksa
..ben miy dim ki!?.

Yoo! Yo!..
Ne bendim ne sizler
Ne de ayakları çukurdakiler

Ne de sen
Hiçbirimiz
Hiçkimse...


Mehmet Akif Şenel