ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Bu gece sen geleceksin! Suskun matemime bir martı gibi…
Çekmiyorum perdeleri ve söndürmüyorum ışığı.
Ağlamaklı gözlerime bu gece sen geleceksin!
Gelirsen uykusundan yeni uyanmış bir menekşeyle gel.
Her bir yanın ıtır kokuyorken gel. Gelirsen, ay rengi sesinle gel;
bilsen nasıl özlemişim!… Gelirsen, bendeki “sen”le gel.
İçimde kanayan özlemin ve ben, gelmeni bekliyoruz.

Bu gece sen geleceksin! Mutlaka geleceksin.
Bana, şakaklarımı sarsan sarı bir beyazla geleceksin.
Bana , son yangınlardan bir sevda masalıyla geleceksin.
Bana, kahkaha çiçeklerinin sessiz hıçkırıklarıyla geleceksin.
Bana, talan olmuş bir bağın yetim gülleriyle geleceksin.
Bu gece sen geleceksin.

Aşkın en son itirafıyla, öyle mahcup geleceksin.
Gelirsen, bir daha gitmemeyle gel!
Gelirsen, hiç işlenmemiş ihanetlerle gel.
Gelirsen, savunmasız tek bir yüzle gel.
Gelirsen, incitilmeyerek, masum bir aşkla gel.
İçimde pusatsız sevdan ve ben, gelmeni bekliyoruz.
Bu gece sen geleceksin!

Ipıslak bir şarkıyla geleceksin.
Gece rengi gözlerinle geleceksin.
Mutlaka geleceksin.

Bana, acı ve ıstırap sonrası vuslatla geleceksin.
Bana, kızıl ve turuncunun yüzyıllık ufkuyla geleceksin.
Çıplak ayağında bir yığın yolla bu gece sen geleceksin!
Gelirsen, yalnız bir vagonun yolcu düşüyle gel!
Gelirsen, kimsesiz peronların, kimseli sevdalarıyla gel.
Gelirsen, fırtına yorgunu gemilerin rıhtım sevinciyle gel.
Gelirsen, Arnavut kaldırımlarının kalabalık ve cesur yalnızlığıyla gel.
İçimde sen ve ben, gelmeni bekliyoruz.
Bu gece sen geleceksin!

Çekmedim perdeleri ve söndürmedim ışığı.
Ayak seslerin vuracak kalbime ilkin.
Şaşıracağım, konuşacağım, susacağım…
Belki de bir garip küseceğim; hayır hayır geldiğin yöne doğru
delice koşacağım.
Bu gece sen geleceksin.

Bana seni getireceksin. Mutlaka geleceksin!
Gelirsen, saçlarını taradığın rüzgarla gel!
Gelirsen, sızlayıp duran kalbinin “bir hoş” yanıyla gel.
Gelirsen, sabrını bilediğin alevden bekleyişlerle gel.
Gelirsen, bensizliği döktüğün yılların hesabıyla gel.
Gelirsen, intihara sürdüğün sözlerle gel.
İçimde sergüzeştin ve ben, gelmeni bekliyoruz.
Bu gece sen geleceksin!

İnce ince kanayarak geleceksin.
” Ben geldim… Sar yârim” diyeceksin.
Alnında tozlanmaya yüz tutmuş çizgilerin suskun kalabalığıyla geleceksin.
Bana, yarım bırakılmış bir aşkın tamamıyla geleceksin.
Bana, yalnız bir savaşçının öyküsüyle geleceksin.
Bana, kekik kokusu ve dumanlı bir dağ posteriyle geleceksin.
Bu gece sen geleceksin.

Ay batmadan, yıldızlar kaybolmadan, tan ağarmadan ve bendeki en son
yüzün de çarmıha gerilmeden…
Mutlaka geleceksin!

Gelirsen, kara üzüm ve ekşili nar tadıyla gel!
Gelirsen, patlamış volkanların lav seliyle gel.
Gelirsen, hüznü, yalnızlığı ve intizarı ağlat öyle gel.
Gelirsen, tüm savaşların galip mağrurluğuyla gel.
Gelirsen, göğsünde aşkın liyakat nişanıyla gel.
Gelirsen, ölümcül bir tutkuyla gel.
Gelirsen, bir daha gitmemeyle gel.
İçimde yorgunluğun ve ben. Gelmeni bekliyoruz.
Bu gece sen geleceksin!

Bana, aşkı ve vuslatı getireceksin.
Bir başına ve “ben” le geleceksin. Mutlaka geleceksin!
Gelirsen, ben perdeleri çekmeden ve ışığı söndürmeden gel!
Gelirsen, olmazlar kanamaya başlamadan gel.
Gelirsen, hemen, şimdi gel sevgili!
İçimde aşkın ve ben gelmeni bekliyoruz.
Bu gece sen geleceksin. Mutlaka geleceksin!

 

 

İlk defa göz göze geldiğimiz anı hatırlıyor musun? Kaçamak bir buluşmasıydı bu gözlerimizin. Seni istiyordum,biliyordun… Bakışların duygulu,anlayışlıydı, özlemliydi zaman zaman. Bakışların bir şarkı söylüyordu hiç bilmediğim. Seni dinliyordum, bakışlarını dinliyordum.

Dağ başında apansız karşıma çıkan bir pınardı sanki gözlerin. Eğilip su içmek istiyordum kirpiklerinin arasından. İçimde yaktığın ateşi söndürmek istiyordum. Ama ateş gitgide büyüdü işte! Şimdi biraz da sen yan artık, benim yanacak yerim kalmadı.

İnanamıyorum, sen var mısın, inanamıyorum bir türlü. Tuttuğum ellerin mi? Öptüğüm dudakların mı? Kim bilir? Belki de yoksun, ben bir rüya görüyorum, biraz sonra uyanacağım. Her şey ansızın silinecek. Ne saçların kalacak ortalıkta,ne gözlerin. Yine kahredici yalnızlığıma döneceğim. Biraz daha yıkılmış, biraz daha sensiz…

O gün ilk defa seni gördüm. Düşün sen dünyaya geleli beri kaç yıl geçmiş aradan. Düşün ne kadar çok özlemişim seni. Öyleyse hiç gitme,ne olur.. Vereceğin her kedere razıyım.Acıların en büyüğünü sen tattır bana, zehirlerin en şiddetlisini senin elinden içeyim. Ama gitme ne olur…

Dudaklarım kurumuştu, içim yanıyordu. Suya hasret,kurumuş bir ot gibiydim. Yağmur olup yağdın üstüme, yeşerdim, filizlendim. Sonra güneş oldun, hayat verdin bana, koku verdin, renk verdin. Şimdi bırakıp gidersen bir daha ve son defa yine kuruyacağım, dağılıp toz olacağım anlıyor musun? Çünkü senden sonra kimse gelmeyecek, biliyorum. Kimseler çalmayacak kapımı. Gidersen beni bana mahkum edeceksin, keşke ölsem diyeceğim o zaman, keşke ölsem!

Şimdi sendeyim, seninleyim,seni yaşıyorum. Beni bana bırakma!

Senden bir parçayım artık, belki de baştan başa sen oldum farkında değilsin. Beni bana bırakma!

Sen olduğun için mutluyum. Sen olduğun için de. İstersen ben olma. Hiç benim olma. Ama bırakma beni ne olur? Beni bana bırakma!