ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Okşarken kalbimi karbeyaz bulutlar,
Duman renkli güvercinler konarken dudağına gökyüzümün,
Afet-i başlattı birden gidişin.

Org melekleri uçuştu
Ellerime dokundu sevda remilli bir cinayet.
Devlet arması koparılmış bir zafer tacı gibi,
küle ve tuza bandın bu sevdayı.

Gidişin gönlümdeki yanardağın patlamasıydı
Ve bir bir eritmesiydi uvuzlarımı...

Perdeler indi,tozlar uçuştu,gözyaşı yağmur oldu
Yandım ateşlerle dondu toprağım
Ve gördüm hasretinle çürüyen günlerimi...

Sürüklendim sonra,tutarak bir atın yelesinden
arasından geçtim insanların,bir gürültüyle
duyan olmadı.....

Dağlara çıktım sonra,
en keskin şarkıları dillendirerek yorgun dudaklarımla,
geçmişi seyrettim gözbebeklerimin içindeki suzişanla..

Parçaladım hücresini yaşamın,
suyu havaya ekledim,ikisini toprağa.
Toprağı dinledim yalınayak aştım koruları
Ama yinede o mutad işaretini bulamadım,vaad ettiğin cennetin.

Çırpınmayı bile unutmuş bir serçe gibi,
Sakladım,sol mememin altındaki cevahir de,kanatlarımı.
Kadınlığın böyle karşıma dikeldikçe utandım,
Savaşamadım içimdeki yangınla.

Hayatla katlayamadım genç yaşımı,
Yirmimde çarptı beni bu ayrılık firak-ı.

Perdeler çekili,kapılar sürgülü,bahçe duvarları yıkık,
Yazlar,baharlar yokuş aşağı yuvarlandı
Deli bir poyraza döndü hayatım.

Gidişin yanardağın patlamasıydı
Ve bir bir karartmasıydı düşlerimi.

Bizans surları,Osmanlı bedestenleri ve
Hünkar camileriyle,
Aziz İstanbul da güneşe açık bir pencerem kalmadı.
Pendik sırtlarında yorgun,telaşlı,eskimiş,
solgun ve acılı bir ben varım şimdi...

Gittiğin bu yerde karanlık bir tomurcuk bıraktın senden arda...
Şimdi gözyaşlarım avuçlarımda bir alev topu.
Oku kadınım,OKU! ! !
Ayırma gözlerini kelimelerden
ve istersen bir günlük doğan bir böcek gibi
düşünme hiç yarını...
Sadece oku ve hisset kelimelere işlediğim kalp yangınımı,
sez sana olan bağlılığımı.

Oku kadınım,OKU! ! !

Yüreğimin yangınını döktüm bu satırlara
Alev alan kağıdı söndürmeye çalıştım gözyaşlarımla,
Şimdi elinde,yarı yanık,yarı yaş bu şiirim
Bin asırlık uzun bir gecenin eseridir.....

Oku kadınım OKU! ! !
Ve artık geri dön.
Çünkü;
Gidişin yüreğimdeki yanardağın patlamasıydı...

Of kömür gözlüm of,
Nerden bilirdim gözlerinin,
Benim hapsim olacağını,

Of ipek saçlım of,
Nerden bilirdim,
O ipek saclarının parmaklıklarım,
Hayata elveda deyişim olacağını,

Bu bomboş hayatımın,
Tamamıyla sil baştan olacağını,
Yalan dediğim bu aşkın,
Bir gün gelip beni vuracağını,

Nereden bilirdim,
Of kömür gözlüm, ipek saclım,
Yaktın beni çıra gibi,
Gel de söndür ateşimi,

Bu hüzün hüsran kış mevsimini,
Gelde yaza cevir,

Sevmek;
Sevildiğini hissedebilmek,
Sevmek;
Sende onu, sevdiğini söyleyebilmektir!..

Sevmek;
Yaşamın her anında onu düşünebilmek,
Sevmek;
Sahip olunsun olunmasın, sevebilmektir!..

Sevmek;
Hep beklentisiz olabilmek,
Sevmek;
Her şeyi ama her şeyi,
karşılıksız verebilmektir!..

Sevmek;
Çağrılmadan yanına gidebilmek,
Sevmek;
Çoğu zaman ağlanacak hâle bile gülebilmektir!..

Sevmek;
Cepteki son metelikle alınmış simidi ikiye bölebilmek,
Sevmek;
Gerekirse sevilenin uğruna ölebilmektir!..

Sevmek;
“Delilerle sır boncuğu dizebilmek”
Sevmek;
Her çirkinlikte bile bir güzellik görebilmektir!..

Sevmek;
Köroğlu’ nun kır atına binmek,
Sevmek;
Dünyaya kafa tutabilmektir!..

Sevmek;
Kâh bulutların üzerinde gezinmek,
Sevmek;
Kâh yeryüzünde sürünmektir!..

Sevmek;
“Yetti gayrı” dememek,
Sevmek;
Yorulmak nedir, usanmak nedir bilmemektir!..

Sevmek;
Aşkın nârında yanabilmek,
Sevmek;
Yandıkça “İnsan” olunduğunun
farkına varabilmektir!..

Sevmek;
Gerektiğinde nefsine “Dur” diyebilmek,
Sevmek;
Her şeyden önce gururunu yenebilmektir!..

Sevmek;
Her karara saygı gösterebilmek,
Sevmek;
Neden ne olursa olsun, kin beslememek,
nefret etmemektir!..

Sevmek;
İncinsen de, kırılsan da asla küsmemek,
Sevmek;
Sanki hiçbir şey olmamışçasına,
çarpıp gittiğin kapıdan dönebilmektir!..

Sevmek;
Konuşmadan anlaşabilmek,
Sevmek;
Soğuk kış gününde
paylaşabilmektir bir tek gocuğu,

Sevmek;
Nefes alabilmek,
Velhâsılı sevmek;
Yaşatabilmektir içindeki çocuğu!..

GÜNÜ SEVGİYLE BAŞLAT

Günü sevgiyle başlat
Tebessümlere teslim et bakışlarını
Gülücüklerin
Karanlık hücrelere pencereler açsın
Gözlerin başka gözlere
Sevginin gücüyle baksın

Günü sevgiyle başlat
Kendinle barışık ol
Aklını güzele yönlendir
İnsanların insancıllığını çıkar derinlerden

Akıl değil mi insanı farklı kılan
Aklın kullanılış biçimi
İnsanı insandan ayıran

İçinde iki güç var
Düşüncelerinde dolaşan
Kalp atışlarında yaşayan
Yüzündeki maske ile saklanan
Ve birbiriyle hep çatışan

Gözler senin gözlerin
Bakışlar onların bakışları
Verdiğin tepkiler
Onların haykırışları
Ve karşılarında akıl surları

Hangisi aşar hangisi şaşar
Ey sevgi ne olur bunu sen başar
Senin açtığın kapılarla gönüller coşar
Işığınla insanlar dostluğa koşar

Günü sevgiyle başlat
Sevgiye açık olsun yolların
Hep sevgiyi sarsın kolların
Ve mutlu geçsin yılların.

Ben seni görmeden sevdim

Yorgun gecelerde titreyen bir yetim bir

öksüz yüreğimde sevdim seni

 
Ey gönül bahçemde büyüttüğüm nazlı çiçek

Ey sevdamın adı, aşkın gerçek anlamı

Bu hasret, bu gurbet söyle, söyle ne zaman bitecek

Ben seni görmeden sevdim.



Yolunu gözledim her gece her sabah

Ellerimde güller, güller ki kokunu aldığım,

kokunu alıp yandığım

yanıp yanıp ağladığım.

Sayfa no: YOK
Cilt no: YOK
Hane no: YOK
Ana adı?
Ben sokak çocuğuyum abi
Hani şu uçurtması asılı kalan çocuk varya,
Bilyelerini rüyalarında unutan çocuk,
Ve oyuncaklarını masal kahramanlarına kaptıran çocuk
O benim işte , o benim abi
Sahi, bir annem olmalıydı değilmi?
Ben dudaklarımda sokakları besteliyorum oysa
Sahi abi, tadı nasıldı anne sütünün?
Anneler nasıl okşar çocuklarını
Anne kokusu nasıldır kimbilir?
Ana ha?
Bir anne çizebilirmisin benim için
Karanlığın kar soğuğu parmak uçlarına bir anne
Unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına bir anne
Ve yanına beni eklermisini abi?
Tıpkı sulu boya resimlerdeki gibi
Sımsıcak…
Sahi abi, senin gözlerini kesmiyor değil mi
Bir köprünün soğuk gergin ve karanlık bedeni …
Sahi sen hiç seyrettin mi ay dedeyi bir köprünün altından?
Üşüdün mü abi kayan bir yıldıza bakarken?
Abi sen, abi sen? boşver…
Gel boyat istersen ayakkabılarını
Ben, aha şu ayakkabıların bağcıklarından asılıyırom yaşama
Gel boyat ayakkabılarını
Boyat da resmi çıksın
Dostun, düşmanın tüm kaldırımlara
Sayfa no: yok
Cilt no: yok
Hane no: yok
Yokların varlığında tam göbek bağından yakalandın mı hiç yalnızlığa?
Sahi bir de… bir de babam olmalıydı değil mi?
Baba?
Beni döveecek bir babam bile yok biliyor musun?
Nasırlı ellerinde şefkat arayacağım bir insan
Kim bilir bayramda neler alır babalar çocuklarına
Unutmuşum !
Bayramlarınızda vardı sizin öyle değil mi
Arefeleriniz…
Bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra
Oysa ben kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum
Güneşe ve mehtaba…
Yankısız, bestelenmemiş ve bestelenmeyecek
Serseri ıslıklar…
Bir babam olsaydı belki yeterdi
Çocuk olurdum eskisi gibi
Şımarırdım öylesine
Boşver abi, kimin neyine bayram
Kimin neyine hediye, baba kimin neyine abi
Sahi senin düşlerin vardır
Söylesene, göremedğini rüyanın düşünü kurarmısın
Ahmet, bir düş görmüş geçenlerde
Yorgun ve geç gelen bir gecede
Utanırken anlattı, anlatırken utandı
Bir ip bağlamış gök kuşağına
Bak ana uçurtmamı gördün mü
Ya uçurtmamın gölgesinde bilye oynayan çocukları?Ahmetin düşü işte…
Bana düşlerini kiralar mısın abi
Bedava boyarım ayakkabılarını
Bana düşlerini, düşlerini abi
Boşver…
Bak iyi parlayacak bu ayakkıbılar
En parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama
Sen düşünme, sokaklar düşünsün beni
Gazete manşetleri, 3. sayfa haberleri düşünsün
İsimsiz bir damla gözyaşı düşünsün
Sen beni düşünme, düşünme be abi
Nasıl olsa ben olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla
Basıyorum tüm kaldırımlara…
Olmasa da annesi babası sokakların
Sokak çocuğuyum işte
Ben sokak çocuğuyum
Kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde
Ben sokak çocuğuyum abi
Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan
Oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya
İşte o benim
O benim abi
O benim….