EĞER
Eğer Sonbaharda geliyor olsaydın,
Yazı yok ederdim
Yarı tebessüm ve yarı inkarla,
Uçardım ev kadınları gibi.
Eğer seni bir sene sonra görebilseydim,
Ayları yumak gibi sarar,
Değişik çekmecelere koyardım,
Birbirlerine karışmasınlar diye.
Eğer asırlar ertelenseydi,
Onları parmaklarımla sayıp,
Hesaplardım, Van Dieman`ın ülkesine
Parmaklarım düşene kadar
Eğer bu hayatın sonunda
Herşey kesin ve gerektiği gibi bizim olsaydı,
Yaşamı bir kabuk gibi öteye atar
Ölümsüzlüğü seçerdim.
Ama şimdi ne zaman biteceği belirsiz
Bu hatıralar
Beni öldürdüğünü sezdirmeden
Bal arısı gibi dürtüyor.
Emily DİCKİNSON | 
