ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Aşk kurban edildi.

Bir çıglık sonsuza uzandı. 

Önünde uzanan sonsuzluga dogru baktı.Bir mum duruyordu uzakta, elindeyse son kibrit çöpü yanmayı bekleyen.Yaksa kibriti "muma ulaşmadan sönermiydi avuçlarında?"," karanlıkta mı kalırdı yüreği?".Bir lodos esti sonsuzluktan ,ürperdi teni.Küçük bir umut biriktirmişti içinde, böyle anlar için.Biriktirip, yüreğinin kutucuguna saklamıştı.Avuçlarına aldı umudu, umut küçük kaldı ,mum uzak...Mum uzak kaldı ,kibrit çöpü tek...Ayagını kaldırdı ,umudun gücüyle bir adım yaklaştı sonsuzluga.Mum ses verdi.Bir kaç adım daha attı ,buruk bir heyecanla.Son kez baktı sonsuzlugun hiç görmediği gözlerine.Geri dönmek istemeyebilirdi.Gidişleri tükenmiş bir çocuk gülümsedi yüreğinde.Gidiş yoktu,dönüşlerse hiçlik.Gidiş olsa ,dönüşler yine hiçti.Ne farkı kalmıştı ikisinin.Ümitsizlige düştü,yüreğinde havalanan kuş.Yere düştü kanadı kırık...

Umut kelebege dönüştü 

Bir günlük ömür sürdü.

Oysa gitmeyi dilemişti her şeye ragmen.İçi pır pır etmişti.O muma erişmek ,aydınlıga çıkışların yoluydu.Zamana yenik düştü yüreği.Hayata yenik düştü umudu.Toz pembe hayalleri karardı.bulutlar sardı gökyüzünü.Bir daha döndü ,sonsuzluga baktı.Son bakış tekrar olmuştu. 

Elleri hayal uçurtmanın ipinde 

İp koptu hayal oldu. 

Oysa mum alevi meşaleler yakmıştı ,düşlerinde.Gri yalnızlıgı son bulacaktı.Sisler kalkacak ,aydınlık olacaktı gökyüzü.Maviydi her şey, sonsuzluk kadar mavi...Hayaller kadar mavi...Bir adım gitmek istedi sonsuzluga.Ayagı tökezledi.Yarım kaldı yolculuk.Yarım kaldı düşleri. 

Ellerinde soldu düşleri 

Hiç oldu gidişleri.

Gidişlerden ürkmüştü ilk defa.Gidişlerin dönüşlerine kırgın...Aşktan korkmuştu ilk defa ,aşkın sonları buruk...Kaybetmeyi göze alamazken, ilk defa meleklere bırakmayı seçmişti; yıllar önce kanadı kırılmış bir eski melek.Gitmek istese, engeller serilmişti yollarına.Engelleri aşsa, sonlar belirsiz...Başlamakla ,hiç başlamamak arasında ince bir çizgi serildi önüne.Adımını attı, yüreği agır çekti ,uçuruma düştü gözleri. 

Sevgi için kendinden geçti. 

Sevdiği için sevdiğinden.  

Oysa günün gülüşünden güzeldi gülüşü.Günün doguşu olmuştu, her şeyden öte.Beklemeye bile razı kılmıştı gönlünü ve elleri kayboldu henüz dokunmadan tenine.Sevgisini tatmadan ,sevgiye yenik düştü ruhu.Perdeler çekti ,hiç görmeden gözlerine.Hiç yazılmamış bir efsane kaldı şehirde. 

Zamansız zamanlara denk düştü gelişi. 

Hayata vurgun düştü kavuşmak.

Şimdi üşümek var gri yalnızlıkta.İsyanda bir çıglık var kimsenin anlayamacagı.Perdeler aralanırsa birgün ,anlatılacak uzun bir hikaye var ;kimsenin bilmediği...Yarım kalmış, imzasız mektuplar var çekmecede, hiç gönderilmemiş...Kırpılmış düşler,kırık hayaller var muma hasret bir kuytuda. 

Süzülmek istenen onun penceresi 

Kapalı perdeler kaldı umutsuz.

Yüreğine fısıldayan düşlerin getirdiği isim, düğümledi gidişlerini.Dokunamadan düş gülüşlerine, baştan yıktı masal dünyasını, hayatın acımasız yanı.Umuda bıçak saplandı.Umut kan oldu, gözyaşları akmaya bile yorgun...Ve herkesin sonunu farklı yazdıgı bir masal kaldı, henüz hiç söylenmemiş.Kurumuş yapraklara dönüştü, biriktirdiği yemyeşil rüyalar.Dünün agırlıgı,yarının belirsizliği kilitledi gidişlerini.

Zamansız zamanlara aktı kum taneleri. 

Umut kelebeği ölü uzandı.

Gidişler susturuldu sonunda.Gri yalnızlık sardı gökyüzünü.Kanadı kırık melek bir kenara çekildi.Melekler baktı onun gözlerine.İçindeki hüzne bulaştırmamanın buruk hissi, mutluluga ugurlandı küçük mum alevi.Yüreğinde meşaleler yansın diye...

Ve melek kapattı gözlerini 

Mumun alevi daimi olsun umuduyla.

Ve sustu tüm sözler, 

Söylenmemiş çekildi kenara.

Özlemlere düştü zaman 

Zamansız oldu aşk. 

Ve umutlar çekildi 

Belirsiz bir yalnızlık sardı her yanı....

Kardeşim bu senin için(BURAK)

İbadette duyduğum sevinç gözüm yaşımda..

     Bismillahı söylerim, başlamadan işimde..

Bilirim melun şeytan her an gezer peşimde..Bir hayır işi yapmışsam o gün içimde sevinç..

Bir sevinç varki kalpte,arşı titretir sesi..

     O sevinç ki Rabbimin rahmetinden nefesi..

Sevinçle vurdu musa suyu yardı asası..Rahman ını anmışsa o an ordadır sevinç..

Hararet nârdadır, sacda değildir,
Kerâmet sendedir, tâcda değildir.
Her ne arar isen, kendinde ara,
Kudüs’te, Mekke’de, Hâc’da değildir.

Sakın, bir kimsenin gönlünü yıkma,
Gerçek erenlerin sözünden çıkma.
Eğer insan isen ölmezsin, korkma,
Âşığı kurt yemez, ucda değildir.

Gönül kâbesine girmesin hülya,
Nefsine hakim ol düşme bed hûya.
Kirleri arıtan, baksana suya,
Hep yüzü yerlerde, bucda değildir.

Büyük kararlardan önce..

    Mutlaka bir gece beklenmeli..

Eğer ki sabah aynıysa herşey..O zaman düşünmeli,bitirmeyi bir Hikayeyi..

Adam önce kitapları topladı.
Kadın, kapısı kapalı ağlıyordu.
Çocuk merdivenlerde zaman dursa istiyordu.
Bir ayrılığın üç dalıydılar.

Birikmiş ne varsa atma zamanıydı şimdi.
Çocuk merdivenlerin basamaklarını saydı.
Saçlarını çözdü, bir daha ördü.
Kadın kapı kolunu tutmak, kapıyı açmak,
Adamın yanına gitmek istedi.
Adam resimleri ayırdı,
Bir ayakkabı kutusuna koydu.
Çocuk kapı ziline baktı,
Kadın duvardaki saate,
Adam açık olan pencereye.
Bir ayrılığın üç kahramanıydılar.

Zaman durmuyor,
Adam kalmıyor,
Kadın engel olmuyordu.
Zaman duramıyor,
Adam kalamıyor,
Kadın engel olamıyordu.

Çocuk boynundaki ipli anahtarla kapıyı açtı.
Çizgili defterinin arasından,
Kuruttuğu gelincik çiçeğini aldı.
Kadın balkon kapısını açtı.
Rüzgar perdeleri uçurdu.
Adam açık pencereyi kapattı,
Masanın örtüsünü düzeltti.
Bir ayrılığın üç adımıydılar.

Adam gitti...
Kadın kaldı...
Çocuk büyüdü...

Şimdi gelincik bir ayakkabı kutusunda,
Siyah beyaz resimlerle birlikte.
Ayakkabı kutusunun anısı çocuğun kilitli kalbindeler.
Bir ayrılığın üç resmiydiler.

Adam, kadın, çocuk.
Perdeler, kapı kolu ve merdiven.
Bir ayrılığın üç şahidiydiler.

                                                               İclal Aydın            

Bütün iyi kitapların sonunda.. 

Bütün gündüzlerin,bütün gecelerin sonunda..

Meltemi senden esen..

         Soluğu sende olan..

     Yeni bir başlangıç vardır..

Parmağını sürsen elmaya,rengini anlarsın..

        Gözünle görsen elmayı,sesini duyarsın..

Onu işitsen,yuvarlağı sende kalır,Her başlangıçta yeni bir anlam vardır..

        NEDENSİZ BİR ÇOCUK AĞLAMASI BİLE..

                               ÇOK SONRAKİ BİR GÜLÜŞÜN BAŞLANGICIDIR..

" Sensiz kendim bilememki
Kimseleri sevememki
Biliyorum giden gelmez
Bu dağlara sözüm geçmez
Kırlangıçlar geri gelmez yar
Karlar yağar dağlarıma
Çığlar düşer yollarıma
Beni böyle bırakma...
Eksik bir şiir olurum
Yarım bir öykü olurum
Biliyorum giden gelmez
Bu dağlara sözüm geçmez
Kırlangıçlar geri gelmez yar
Karlar yağar dağlarıma
Çığlar düşer yollarıma beni
Böyle bırakma... "

--  -